استان قزوین:
این استان در سال ۸۸، با ۳۷۳۳۳/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۲۵ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است همچنین با دارا بودن ۳۶۹۵۲/۰ فقر مسکن، رتبه ۱۵ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ اما با ۷۴۸۵۷/۰ فقر درآمدی، رتبه ۱۲ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۴۹۷۱۴/۰ فقر، رتبه ۱۶ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در سال ۹۰، فقر آموزشی ۳۹۷۶۹/۰ و دارای رتبه ۲۱ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۲۴۵۸۷/۰ فقر، دارای رتبه ۲۰ فقر مسکن است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۷۸۵۴۸/۰ فقر در رتبه ۱۱ در بین استان­ها قرار دارد و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۴۷۶۳۵/۰ فقر، دارای رتبه ۱۷ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۳۷۳۳۳/۰ به ۳۹۷۶۹ /۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۲۵ به ۲۱ در بین استان­­ها صعود کرده است.
فقر مسکن از ۳۶۹۵۲/۰ به ۲۴۵۸۷/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۵ به ۲۰ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۷۴۸۵۷/۰ به ۷۸۵۴۸/۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۱۲ به ۱۱ در بین استان­ها صعود کرده است. فقر چندبعدی از ۴۹۷۱۴/۰ به ۴۷۶۳۵/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۶ به ۱۷ در بین استان­ها تنزل داشته است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در هر دو سال ۸۸ و ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است.
استان کرمانشاه:
این استان در سال ۸۸، با ۴۵۰۲۶/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۱۲ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است همچنین با دارا بودن ۴۳۲۸۱/۰ فقر مسکن، رتبه ۹ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ اما با ۷۲۲۵۱/۰ فقر درآمدی، رتبه ۱۵ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۵۳۵۲/۰ فقر، رتبه ۱۰ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت نامطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۴۵۴۵۵/۰ و دارای رتبه ۸ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۳۷۲۴۳/۰ فقر، دارای رتبه ۱۰ فقر مسکن است و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۷۶۵۴/۰ فقر در رتبه ۱۶ در بین استان­ها قرار دارد و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۵۳۰۷۹/۰ فقر، دارای رتبه ۹ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت نامطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۴۵۰۲۶/۰ به ۴۵۴۵۵ /۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۱۲ به ۸ در بین استان­ها صعود کرده است.
فقر مسکن از ۴۳۲۸۱/۰ به ۳۷۲۴۳/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۹ به ۱۰ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۷۲۲۵۱/۰ به ۷۶۵۴/۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۱۵ به ۱۶ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر چندبعدی از ۵۳۵۲/۰ به ۵۳۰۷۹/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۰ به ۹ در بین استان­ها صعود کرده است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در هر دو سال ۸۸ و ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است.
استان آذربایجان غربی:
این استان در سال ۸۸، با ۴۵۸۷۳/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۹ فقر در بین استان‌ها است و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است همچنین با دارا بودن ۴۳۳۳۳/۰ فقر مسکن، رتبه ۸ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۷۱۹۰۵/۰ فقر درآمدی، رتبه ۱۶ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۵۳۷۰۴/۰ فقر، رتبه ۹ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت نامطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۴۷۷۶۱/۰ و دارای رتبه ۶ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۳۵۶۷۲/۰ فقر، دارای رتبه ۱۲ فقر مسکن است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۷۲۶۸۷/۰ فقر در رتبه ۲۰ در بین استان­ها قرار دارد و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۵۲۰۴/۰ فقر، دارای رتبه ۱۰ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت نامطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۴۵۸۷۳/۰ به ۴۷۷۶۱ /۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۹ به ۶ در بین استان­ها صعود کرده است.
فقر مسکن از ۴۳۳۳۳/۰ به ۳۵۶۷۲/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۸ به ۱۲ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۷۱۹۰۵/۰ به ۷۲۶۸۷/۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۱۶ به ۲۰ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر چندبعدی از ۵۳۷۰۴/۰ به ۵۲۰۴/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۹ به ۱۰ در بین استان­ها تنزل داشته است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در هر دو سال ۸۸ و ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به بعد درآمد، آموزش و مسکن است.
استان گلستان:
این استان در سال ۸۸، با ۴۰۲۹/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۱۸ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است همچنین با دارا بودن ۴۲۷۵۴/۰ فقر مسکن، رتبه ۱۰ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۷۸۸۴۱/۰ فقر درآمدی، رتبه ۶ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۵۳۹۶۱/۰ فقر، رتبه ۸ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت نامطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۴۱۰۲۹/۰ و دارای رتبه ۱۸ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده متوسط اول فقیر در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۳۴۲۶۵/۰ فقر، دارای رتبه ۱۴ فقر مسکن است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۷۷۳۵۳/۰ فقر در رتبه ۱۵ در بین استان­ها قرار دارد و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۵۰۸۸۲/۰ فقر، دارای رتبه ۱۱ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۴۰۲۹/۰ به ۴۱۰۲۹ /۰ افزایش‌یافته و در رتبه ۱۸ ثابت باقی‌مانده است.
فقر مسکن از ۴۲۷۵۴/۰ به ۳۴۲۶۵/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۰ به ۱۴ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۷۸۸۴۱/۰ به ۷۷۳۵۳/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۶ به ۱۵ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر چندبعدی از ۵۳۹۶۱/۰ به ۵۰۸۸۲/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۸ به ۱۱ در بین استان­ها تنزل داشته است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در سال ۸۸ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، مسکن و آموزش است و در سال ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، آموزش و مسکن است.
استان آذربایجان شرقی:
این استان در سال ۸۸، با ۴۳۴۷۱/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۱۵ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است همچنین با دارا بودن ۴۷۷۶۹/۰ فقر مسکن، رتبه ۶ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۶۵۴۵۵/۰ فقر درآمدی، رتبه ۲۷ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۵۲۲۳۱/۰ فقر، رتبه ۱۳ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۴۲۴۷۲/۰ و دارای رتبه ۱۵ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۳۷۷۱۸/۰ فقر، دارای رتبه ۹ فقر مسکن است و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۷۱۷۹۱/۰ فقر در رتبه ۲۲ در بین استان­ها قرار دارد و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۵۰۶۶/۰ فقر، دارای رتبه ۱۲ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۴۳۴۷۱/۰ به ۴۲۴۷۲ /۰ کاهش‌یافته و در رتبه ۱۵ ثابت باقی‌مانده است.
فقر مسکن از ۴۷۷۶۹/۰ به ۳۷۷۱۸/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۶ به ۹ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۶۵۴۵۵/۰ به ۷۱۷۹۱/۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۲۷ به ۲۲ در بین استان­ها صعود کرده است. فقر چندبعدی از ۵۲۲۳۱/۰ به ۵۰۶۶/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۳ به ۱۲ در بین استان­ها صعود کرده است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در سال ۸۸ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، مسکن و آموزش است و در سال ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، آموزش و مسکن است.
استان بوشهر:
این استان در سال ۸۸، با ۲۵۸۸۲/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۳۰ فقر در بین استان­ها است و با دارا بودن این رتبه عنوان “استان دارنده کمترین فقر آموزشی” را به خود اختصاص داده است. همچنین با دارا بودن ۲۸/۰ فقر مسکن، رتبه ۲۱ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۸۵۶۴۷/۰ فقر درآمدی، رتبه ۱ فقر در بین استان­ها را داراست و با دارا بودن این رتبه عنوان “استان دارنده بیشترین فقر درآمدی” را نیز به خود اختصاص داده است و فقیرترین استان در بعد درآمدی نیز به شمار می ­آید؛ بنابراین، این استان، با دارا بودن ۴۶۵۱/۰ فقر، رتبه ۲۴ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت مطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۲۸۹۰۹/۰ و دارای رتبه ۲۹ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۲۴۷۲۷/۰ فقر، دارای رتبه ۱۹ فقر مسکن است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است؛ اما ازلحاظ درآمدی با ۸۶۷۲۷/۰ فقر در رتبه ۱ در بین استان­ها قرار دارد و با دارا بودن این رتبه عنوان “استان دارنده بیشترین فقر درآمدی” را نیز به خود اختصاص داده است و فقیرترین استان در بعد درآمدی نیز به شمار می ­آید. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۴۶۷۸۸/۰ فقر، دارای رتبه ۲۱ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت مطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۲۵۸۸۲/۰ به ۲۸۹۰۹ /۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۳۰ به ۲۹ در بین استان­ها صعود کرده است.
فقر مسکن از ۲۸/۰ به ۲۴۷۲۷/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۲۱ به ۱۹ در بین استان­ها صعود کرده است. فقر درآمدی ۸۵۶۴۷/۰ به ۸۶۷۲۷/۰ افزایش و در رتبه ۱ ثابت باقی‌مانده است. فقر چندبعدی از ۴۶۵۱/۰ به ۴۶۷۸۸/۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۲۴ به ۲۱ در بین استان­ها صعود کرده است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در سال ۸۸ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، مسکن و آموزش است و در سال ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، آموزش و مسکن است.
استان چهارمحال و بختیاری:
این استان در سال ۸۸، با ۳۸۲۷۲/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۲۱ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. همچنین با دارا بودن ۲۷۹۰۱/۰ فقر مسکن، رتبه ۲۲ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست؛ و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۷۷۵۳۱/۰ فقر درآمدی، رتبه ۸ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۴۷۹۰۱/۰ فقر، رتبه ۲۱ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت مطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۴۱۹۲۹/۰ و دارای رتبه ۱۷ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۱۸۸۹۸/۰ فقر، دارای رتبه ۲۶ فقر مسکن است و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۸۰۱۱۸/۰ فقر در جایگاه ۵، در بین استان­ها قرار دارد. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۴۶۹۸۲/۰ فقر، دارای رتبه ۲۰ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۳۸۲۷۲/۰ به ۴۱۹۲۹ /۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۲۱ به ۱۷ در بین استان­ها صعود کرده است.
فقر مسکن از ۲۷۹۰۱/۰ به ۱۸۸۹۸/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۲۲ به ۲۶ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۷۷۵۳۱/۰ به ۸۰۱۱۸/۰ افزایش و از رتبه ۸ به ۵ در بین استان­ها صعود کرده است. فقر چندبعدی از ۴۷۹۰۱/۰ به ۴۶۹۸۲/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۲۱ به ۲۰ در بین استان­ها صعود کرده است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در هر دو سال ۸۸ و ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، آموزش و مسکن است.
استان همدان:
این استان در سال ۸۸، با ۳۹۶۶۴/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۱۹ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. همچنین با دارا بودن ۴/۰ فقر مسکن، رتبه ۱۲ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۷۰۴۲/۰ فقر درآمدی، رتبه ۲۰ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۵۰۰۲۸/۰ فقر، رتبه ۱۵ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در سال ۹۰، فقر آموزشی ۴۵۳۹۶/۰ و دارای رتبه ۹ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است. ازلحاظ مسکن با ۲۶۶۵۶/۰ فقر، دارای رتبه ۱۸ فقر مسکن است و جزء ده استان رده متوسط در این بعد قرارگرفته است. اما ازلحاظ درآمدی با ۷۰۵۹۸/۰ فقر در جایگاه ۲۳، در بین استان‌ها قرار دارد و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. بر اساس سه بعد فقر مذکور، این استان با ۴۷۵۵/۰ فقر، دارای رتبه ۱۸ فقر چندبعدی در سال ۹۰ است و وضعیت متوسطی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.
در مقایسه سال ۹۰ با سال ۸۸ شاهد آن هستیم که فقر آموزشی از ۳۹۶۶۴/۰ به ۴۵۳۹۶ /۰ افزایش‌یافته و از رتبه ۱۹ به ۹ در بین استان­ها صعود کرده است.
فقر مسکن از ۴/۰ به ۲۶۶۵۶/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۲ به ۱۸ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر درآمدی ۷۰۴۲/۰ به ۷۰۵۹۸/۰ افزایش و از رتبه ۲۰ به ۲۳ در بین استان­ها تنزل داشته است. فقر چندبعدی از ۵۰۰۲۸/۰ به ۴۷۵۵/۰ کاهش‌یافته و از رتبه ۱۵ به ۱۸ در بین استان­ها تنزل داشته است.
در مقایسه ۳ بعد فقر مذکور با یکدیگر مشاهده می­ شود که در سال ۸۸ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، مسکن و آموزش است و در سال ۹۰ به ترتیب بیشترین فقر مربوط به درآمد، آموزش و مسکن است.
استان فارس:
این استان در سال ۸۸، با ۳۷۸۷۲/۰ فقر آموزشی دارای رتبه ۲۳ فقر در بین استان­ها است و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است. همچنین با دارا بودن ۲۵۸۱۶/۰ فقر مسکن، رتبه ۲۴ فقر در این بعد در بین استان­ها را نیز داراست و جزء ده استان رده مطلوب در این بعد قرارگرفته است؛ اما با ۷۵۸۸۷/۰ فقر درآمدی، رتبه ۱۰ فقر در بین استان­ها را داراست و جزء ده استان اول فقیر در این بعد قرارگرفته است بنابراین، این استان، با دارا بودن ۴۶۵۲۵/۰ فقر، رتبه ۲۳ فقر چندبعدی در بین استان­ها در سال ۸۸ را نیز به خود اختصاص داده است و وضعیت مطلوبی را در مقایسه با سایر استان­ها داراست.

روزول

۲۰۰۳

مدیریت جانشین­پروری، فرآیندی برای آماده ­سازی افراد برای مواجهه با نیاز سازمان به استعدادها در یک دوره زمانی بلند مدت­مدت است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

دولت آلبرتا

۲۰۰۴

مدیریت جانشین­پروری، یک نگرش نظام مند برای اطمینان از داشتن ذخیره همیشگی از بهترین استعدادها از طریق کمک به توسعه این افراد است.

روزول

۲۰۱۰

فرایند آماده نمودن افراد برای پذیرش مسئولیت­های بالاتر

بایهام^[۱۱۷](۱۹۹۹) مراحل یک برنامه مدیریت جانشین­پروری را به صورت زیر عنوان کرده است:
شناسایی شایستگی­های مدیریتی مورد نیاز بر اساس نیازها، ارزش­ها و استراتژی­ های آینده
شناسایی افراد با پتانسیل بالا و ارزیابی این افراد برای شناسایی نقاط قوت و شکاف­های مهارتی موجود
ایجاد برنامه ­های توسعه ­های شامل چرخش شغلی، برنامه ­های خاص و مربیگری
انتخاب و جایگزین کردن افراد در مشاغل کلیدی بر پایه عملکرد، تجربیات و توان آنها
نظارت بر سیستم مدیریت جانشین­پروری
کسب حمایت مدیریت ارشد
متز^[۱۱۸] (۱۹۹۸) در طراحی فرایند مدیریت جانشین­پروری، برای مواجهه با انتظارات و تقاضاهای حال و آینده، حداقل ۵ عامل کلیدی را بااهمیت دانسته است:
شایستگی­ها و توانایی­های کلیدی، انتخاب کاندیداها، توسعه بر مبنای شایستگی، ارتباطات باز، و بازنگری مداوم.
اگر سازمان­ها خواهان بقا در محیط پویا و رقابتی امروز باشند، الزامات زیادی باید در نظر گرفته شود. از مهم­ترین این الزامات، پرورش جانشینانی برای به عهده گرفتن سمت­های مهم مدیریتی) با دقت و به محض بلا تصدی شدن آنها( است.
در واقع، جانشین­پروری شبیه مسابقه دو امدادی است که در مسیر و حرکت، مسئولیت را به دیگری واگذار می­ کند. در این مسابقه تیمی هر گروه که چوبش به زمین می­افتد(اگر وقفه ای در جایگزینی پیش آمد)مسابقه را می­بازد(شجاعی و دری،۱۳۸۷).
هیرش^[۱۱۹] (۲۰۰۰) برنامه­ ریزی جانشین­پروری را به عنوان فرایند تعیین مدیران بالقوه آینده برای پر کردن پست­های کلیدی تعریف می­ کند. برنامه­ ریزی جانشین­پروری به عنوان یک مسئله ضروری برای گسترش تعداد مدیران بالقوه در آموزش و بهبود کیفیت و کمیت مدیران آینده قلمداد می­ شود (اسلن^[۱۲۰]،۲۰۰۸)
ماهلر^[۱۲۱](۱۹۸۰) بیان می­ کند که پرداختن به برنامه­ ریزی جانشین­پروری مزایایی را برای سازمان­ها به همراه دارد و نشان می­دهد که یک چنین برنامه­ ریزی باید برای سازمان­ها یک اولویت باشد. به طور کلی، جانشین­پروری یک استراتژی سودمند است، که در طی سال­های متمادی به وسیله­ تجارت و صنعت در مواجهه با چالش­های روبروی سازمان­ها مورد استفاده قرار گرفته است. ،شرکت نفت نیز همانند تجارت و صنعت با چالش­های مدیریتی و جمعیتی از مدیران سالخورده مواجه است و نیازمند راهبردهای برای پرورش و تربیت مدیریت در سلسله مراتب خود است (اوستر هاوس^[۱۲۲]،۲۰۰۹)
تحقیقات و مطالعات صورت گرفته در دهه­های ۸۰ و ۹۰ مبانی جانشین­پروری را مورد بحث قرار داده است. تحقیقات بعدی از سوی راسول^[۱۲۳](۲۰۰۵)، فالمر و کانگر^[۱۲۴] (۲۰۰۴)، کلر^[۱۲۵] (۲۰۰۲) و لیبمن و دیگران^[۱۲۶] (۱۹۹۶) اجزاء ضروری یک سیستم مدیریت و برنامه­ ریزی جانشین­پروری موفق را مشخص می­ کند.
در واقع مدیریت و برنامه­ ریزی جانشین­پروری موثر، ممکن است حتی نیاز برای ذخایر مهم، شامل کارکنان کلیدی در طبقات شغلی تخصصی، فنی، دفتری و تولید را شناسایی و برآورد کند (راثول^[۱۲۷]،۱۳۸۴). به بیانی دقیق­تر، مدیریت و برنامه­ ریزی جانشین­پروری، به مفهوم اطمینان از تداوم رهبری در مشاغل کلیدی و محافظت از سرمایه ­های فکری و علمی در درون سازمان است این نظام، از طریق فرایند مدیریت استعدادها انجام می­ شود، به طوری که توسط آن می­توان استعدادهای انسانی را شناسایی نمود و با ایجاد فضایی مناسب برای اجرای برنامه ­های متنوع آموزشی و پرورشی، به تدریج زمینه ­های مساعد را برای بالا بردن کارکنان و به عهده گرفتن موقعیت­های کلیدی در سال های آینده توسط آنان فراهم آورد. در واقع، برنامه­ ریزی جانشین­پروری فرایند تصمیم ­گیری در نحوه­ پر­کردن خلاهای مشاغل کلیدی سازمان می­باشد(دری،۱۳۷۵،۸۶). بنابراین، تدوین الگویی مناسب برای شناسایی موقعیت های کلیدی و گزینش نامزدهای مناسب و اجرای برنامه ­های پرورش برای احراز شرایط ارتقا در کاندیداها، یکی از بهترین گزینه­ های سازمان­ها برای پر کردن موقعیت­های کلیدی به شمار می­رود.
بسیاری از سازمان­هایی که در مسیر زوال و نابودی قرار دارند، برای تامین نیازهای آینده­ی خود به مدیران، برنامه­ای ندارند و امور را به دست حادثه و زمان می­سپارند و در رویارویی با مسائل، به صورتی واکنش عمل می­ کنند، ولی سازمان­هایی که به دنبال حفظ و ارتقای جایگاه خویش هستند، برنامه­ ریزی­های خود را بر شناسایی و پرورش استعدادهای مدیریتی درون سازمانی(در ابتدا) و برون سازمانی متکی می­ کنند(ابوالعلایی و غفاری،۱۳۸۶).
مدیریت و برنامه­ ریزی جانشین­پروری، کوششی سنجیده و سامان­مند است، که یک سازمان برای اطمینان از تداوم رهبری در موقعیت کلیدی، نگهداری و پرورش سرمایه فکری و عملی برای پیشرفت و تشویق افراد به ارتقا انجام می­دهد. برنامه­ ریزی جانشین­پروری سامان­مند وقتی مطرح می­ شود، که یک سازمان، روش­های ویژه­ای را برای شناسایی، پرورش و حفظ و نگه داری افراد متعهد در درازمدت تهیه کند(راثول ویلیام جی،۱۹۹۴). به بیانی ساده­تر، مدیریت و برنامه­ ریزی جانشین­پروری، به سازمان اطمینان می­دهد، که کارکنان مناسب را برای تصدی مشاغل شایسته­ آنان و در زمان مناسب در اختیار خواهد داشت(هیلس^[۱۲۸]، ۲۰۰۹). برنامه­ ریزی جانشین­پروری را می­توان تلاشی به منظور طرح­ریزی برنامه­ای برای تعداد متناسب و شایسته­ای از مدیران و کارمندان با مهارت­ های کلیدی دانست، به نحوه­ که آنان در زمان بازنشستگی، فوت، بیماری یا ارتقای دیگر کارمندان و حتی موقعیت­های جدیدی که در برنامه ­های آینده­ی سازمان به وجودمی­آیند، جانشینان مناسبی باشند(سام بروک^[۱۲۹]، ۲۰۰۵). گروه مشاوره­ی هاگبرگ^[۱۳۰]، برنامه­ی جانشین­پروری را چنین تعریف می کند: “فرایند پویا و مستمری که نیازهای رهبری و مدیریتی را برای وظایف راهبردی آینده­ی سازمان، شناسایی، تعیین و توسعه می­بخشد.”
سازمان­های دهه­های پیشین، برنامه­ی جانشین­پروری را تنها برای مشاغل به خصوصی به کار می­گرفتند، اما با گذشت زمان، سازمان­های پیشرو سعی در به کارگیری مفهومی وسیع­تر تحت عنوان مدیریت جانشین­پروری نمودند. در واقع، در مدیریت جانشین­پروری، همین در نظر گرفتن تغییرات سریع محیطی، به جای یک برنامه­ی جایگزینی ساده بر تشکیل و به روزرسانی خزانه­ی استعداد به صورت پویا و مستمر تاکید می­گردد(بیهام^[۱۳۱]، ۱۹۹۸).
به طور کلی به منظور تامین نیاز سازمان­ها به نیروی انسانی متخصص، سه رویکرد وجود دارد:
تامین نیروی انسانی برنامه­ ریزی شود و امور به دست حادثه یا مرور زمان سپرده نشود.
نیازهای سازمان از خارج سازمان تامین شود که شامل افراد غیر شاغل و کارکنان سازمان­های دیگر است.
نیازهای سازمان از داخل سازمان تامین شود، به صورتی که استعدادهای داخلی سازمان شناسایی شده و پرورش یابند.
همان طور که استنباط می­ شود، سومین رویکرد، روحیه­ها را بهبود می­بخشد، استعدادها را در سازمان حفظ می­ کند، به توانمندسازی کارکنان می­انجامد و به تقویت و تثبیت فرهنگ سازمان منجر می­ شود(رابینسون^[۱۳۲]،۱۳۸۵)
محققان و نظریه پردازان مختلف -و به تبع آن سازمان­های متعالی- در خصوص مدیریت و برنامه­ ریزی جانشینی تحقیقات وسیع و تجربیات زیادی را به کار گرفته­اند. برای مثال، شرکت سونوکو^[۱۳۳] که بزرگترین تولیدکنندگان محصولات بسته­بندی برای صنایع و محصولات مصرفی در جهان می­باشد، معتقد است، شش مرحله کلیدی وجود دارد که یک شرکت باید براساس آن­ها به طراحی و تدوین یک سیستم برنامه­ ریزی جانشین­پروری بپردازد.
جلب حمایت، مشارکت و همراهی مدیران ارشد
تدوین مدل شایستگی کلی و محوری و مدل شایستگی مدیریتی
به دست آوردن اطلاعات از کارکنان و مدیران(شناسایی استعدادها)
کسب اطلاعات(ورودی)از سطوح مختلف مدیران در خصوص افراد مستقر تحت سرپرستی آن مدیر
استفاده از اطلاعات فرایند برنامه­ ریزی جانشین­پروری، برای اتخاذ تصمیمات(تکمیل نمودن یک پست بلاتصدی)

نتیجه‌گیری و پیشنهادها
۵-۱- مقدمه
در این فصل به بررسی نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها می‌پردازیم و به دنبال پاسخ‌هایی به سؤالات پژوهش هستیم. بر این اساس، هر یک از فرضیات و وضعیت تأیید یا رد آن‌ ها به‌صورت جداگانه مورد بررسی قرارگرفته و توضیحاتی در مورد آن‌ ها ارائه می‌گردد. در ادامه، سعی می‌کنیم به یک نتیجه‌گیری کلی درباره موضوع موردبحث دست یابیم. در پایان نیز بر اساس نتایج حاصل، پیشنهادهای پژوهش و محدودیت‌هایی که طی مراحل مختلف انجام تحقیق با آن‌ ها مواجه بوده‌ایم بیان می‌شوند.
۵-۲- بررسی یافته‌های تحقیق
۵-۲-۱- فرضیه ۱-۱

• • ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر مثبت دارد.

بر اساس نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در فصل چهارم، این فرضیه رد شده است (در شرکت‌های تجاری تائید و در شرکت‌های تولیدی رد شده است). ارتباطات مبتنی بر همکاری که شامل فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت است، نتوانسته به‌طور مستقیم پیش‌بین مؤثری برای عملکرد متمرکز بر مشتریان باشد. این مسیر با ضریب ۰۶۴/۰ در سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد تائید قرار نگرفت. درواقع بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد متمرکز بر مشتریان ارتباط معناداری وجود ندارد. از طرفی طبق نتایج آزمون مسیرهای غیرمستقیم، با توجه به این‌که ضریب رگرسیونی اثرات غیرمستقیم ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد متمرکز بر مشتریان از قدر مطلق ضریب رگرسیونی اثرات مستقیم آن بزرگ‌تر بوده (۰۶۴/۰<419/0)، می‌توان گفت که ارتباط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد متمرکز بر مشتریان غیرمستقیم و شرطی است؛ به‌عبارت‌دیگر متغیرهای قابلیت پیوند با بازار و قابلیت بازاریابی در روابط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد متمرکز بر مشتریان به‌عنوان واسطه عمل می‌کنند. این نتیجه همسو با نتایج پژوهش ین چون چن (۲۰۱۳) نیست و آنان در پژوهش خود به این نتیجه رسیده بودند که بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد متمرکز بر مشتریان ارتباط آماری مثبت و معناداری وجود دارد. ولی هم‌سو با نتایج نعمتی و همکاران (۱۳۹۱) می‌باشد. می‌توان به این نتیجه رسید که شرکت‌های تولیدی نتوانسته‌اند به‌طور مستقیم از طریق مکانیزم‌های ارتباطات مبتنی بر همکاری یعنی فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت، روابط بلندمدت و باکیفیت با مشتریان ایجاد و آن را تبدیل به مزیت رقابتی و درنهایت منجر به رضایت مشتریان، حفظ مشتریان و کیفیت بالای تولیدات و خدمات بنمایند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۵-۲-۲- فرضیه ۲-۱

• • ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر عملکرد همکاری مشتریان تأثیر مثبت دارد.

بر اساس نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در فصل چهارم، این فرضیه رد شده است (در شرکت‌های تجاری تائید و در شرکت‌های تولیدی رد شده است). ارتباطات مبتنی بر همکاری که شامل فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت است، نتوانسته به‌طور مستقیم پیش‌بین مؤثری برای عملکرد همکاری مشتریان باشد. این مسیر با ضریب ۱۸۷/۰ در سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد تائید قرار نگرفت. درواقع بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد همکاری مشتریان ارتباط معناداری وجود ندارد. از طرفی طبق نتایج آزمون مسیرهای غیرمستقیم، با توجه به این‌که ضریب رگرسیونی اثرات غیرمستقیم ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد همکاری مشتریان از قدر مطلق ضریب رگرسیونی اثرات مستقیم آن بزرگ‌تر بوده (۱۸۷/۰<340/0)، می‌توان گفت که ارتباط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد همکاری مشتریان غیرمستقیم و شرطی است؛ به‌عبارت‌دیگر متغیرهای قابلیت پیوند با بازار و قابلیت بازاریابی در روابط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد همکاری مشتریان به‌عنوان واسطه عمل می‌کنند. و این به این معناست که اتخاذ ارتباطات مبتنی بر همکاری به‌طور غیرمستقیم، شرکت‌ها و مشتریان را قادر به داشتن درک بهتر از مزایای متقابل و سرمایه‌گذاری ویژه روابط می‌سازد که این به‌نوبه‌ی خود منجر به افزایش رفتارهای مبتنی بر همکاری مشتریان می‌شود. این نتیجه همسو با نتایج پژوهش ین چون چن (۲۰۱۳) و امیرشاهی و همکاران (۱۳۹۱) نیست؛ آنان در پژوهش خود به این نتیجه رسیده بودند که بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد همکاری مشتریان ارتباط آماری مثبت و معناداری وجود دارد. می‌توان به این نتیجه رسید که شرکت‌های تجاری در ایجاد ارتباطات مبتنی بر همکاری مؤثر بر عملکرد همکاری مشتری موفق عمل کرده‌اند ولی شرکت‌های تولیدی نتوانسته‌اند به‌طور مستقیم از طریق مکانیزم‌های ارتباطات مبتنی بر همکاری یعنی فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت، روابط بلندمدت و باکیفیت با مشتریان ایجاد و آن را تبدیل به مزیت رقابتی و درنهایت منجر به عملکرد همکاری مشتری بنمایند که این می‌تواند حاکی از عدم توانایی مستقیم شرکت‌های تولیدی در تبدیل ارتباطات مبتنی بر همکاری به عملکرد همکاری مشتری باشد و از طریق میانجی قابلیت بازاریابی این امر محقق می‌شود.
۵-۲-۳- فرضیه ۳-۱

• • ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر عملکرد مالی تأثیر مثبت دارد.

بر اساس نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در فصل چهارم، این فرضیه رد شده است (در شرکت‌های تجاری و تولیدی رد شده است). ارتباطات مبتنی بر همکاری که شامل فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت است، نتوانسته به‌طور مستقیم پیش‌بین مؤثری برای عملکرد مالی باشد. این مسیر با ضریب ۱۷۷/۰- در سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد تائید قرار نگرفت. درواقع بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد مالی ارتباط معناداری وجود ندارد. از طرفی طبق نتایج آزمون مسیرهای غیرمستقیم، با توجه به این‌که قدر مطلق ضریب رگرسیونی اثرات غیرمستقیم ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد مالی از قدر مطلق ضریب رگرسیونی اثرات مستقیم آن بزرگ‌تر بوده (۱۷۶/۰<533/0)، می‌توان گفت که ارتباط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد مالی غیرمستقیم و شرطی است؛ به‌عبارت‌دیگر متغیرهای قابلیت پیوند با بازار و قابلیت بازاریابی در روابط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد مالی به‌عنوان واسطه عمل می‌کنند. که این اشاره می‌کند استراتژی‌های ارتباطات مبتنی بر همکاری تنها منابع بالقوه بوده و برای عملکرد مالی باارزش نمی‌باشند. به‌عبارت‌دیگر هنگام اتخاذ استراتژی‌های ارتباطات مبتنی بر همکاری، شرکت‌ها دارای قابلیت‌های برتر مرتبط با بازار برای دستیابی و حفظ مشتریان باارزش و ایجاد فعالیت‌های توزیع خدمات و تولیدات بوده و این عملکرد مالی برتر را ایجاد می‌کند. این نتیجه همسو با نتایج پژوهش ین چون چن (۲۰۱۳) است. آنان نیز در پژوهش خود به این نتیجه رسیده بودند که ارتباط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد مالی غیرمستقیم و شرطی است؛ قابلیت پیوند با بازار و قابلیت بازاریابی در روابط بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد مالی در صنعت الکترونیک تایوان به‌عنوان واسطه عمل می‌کنند.
۵-۲-۴- فرضیه ۱-۲

• • ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر قابلیت پیوند با بازار تأثیر مثبت دارد.

با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، این فرضیه تائید شده است. و این یافته تأییدکننده نتایج تحقیقاتی است که پیشنهاد می‌کنند ارتباطات مبتنی بر همکاری (فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت) ایجاد قابلیت پیوند با بازار را تقویت می‌کند. حال اگر این دانش و هوشمندی ارتباط مبتنی بر همکاری با قابلیت پیوند با بازار (قابلیت‌های مرتبط با مشتری، قابلیت‌های ایجاد رابطه مداوم با عرضه‌کنندگان، توانایی برای حفظ مشتریان، قابلیت‌های پیوند کانال) ترکیب و هم سو شود، انتظار می‌رود که نتایج بهتر و مطلوب‌تری عاید شرکت شود. ین چون چن (۲۰۱۳) در پژوهش خود به وجود ارتباط مثبت بین ارتباطات مبتنی بر همکاری و قابلیت پیوند با بازار اشاره‌کرده‌اند. این مسیر با ضریب برابر ۶۹۶/۰ گویای تأثیر مثبت و معنادار ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت پیوند با بازار می‌باشد.
۵-۲-۵- فرضیه ۲-۲

• • ارتباطات مبتنی بر همکاری، بر قابلیت بازاریابی تأثیر مثبت دارد.

با توجه به نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، این فرضیه تائید شده است. و این با توجه به جنبه‌هایی که از ارتباطات مبتنی بر همکاری یعنی فراوانی، بازخورد متقابل، تشریفات و عقلانیت بیان کردیم، ملاحظه می‌شود که این ابعاد توانسته ایجاد قابلیت بازاریابی را تقویت کند. و این نتیجه کاملاً مطابق با پژوهش ین چون چن (۲۰۱۳) می‌باشد. این ارتباطات مبتنی بر همکاری بهبود یافته جریان اطلاعات بازار را بین شرکت و مشتریان بهبود بخشیده و منجر به قابلیت بازاریابی برای ایجاد پیشنهادات برتر تولیدات و روابط بهتر با مشتریان می‌شود. این فرضیه مسیر با ضریب برابر ۷۱۳/۰ گویای تأثیر مثبت و معنادار ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت بازاریابی می‌باشد.
۵-۲-۶- فرضیه ۱-۳

• • قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر مثبت دارد.

بر اساس نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در فصل چهارم، این فرضیه با ضریب مسیر ۵۰۰/۰ تائید شده است. این یافته تائید کننده نتایج تحقیقاتی است که پیشنهاد می‌کنند شرکت‌ها برای افزایش سطح رضایت مشتری و وفاداری مشتریان و مصرف‌کنندگان؛ روابط بادوام با مشتریان و تأمین‌کنندگان، توانایی حفظ مشتریان و قابلیت‌های پیوند کانال داشته باشند. این نتیجه کاملاً مطابق با پژوهش ین چون چن (۲۰۱۳)، فیراسوک و همکاران (۲۰۱۳) و نعمتی و همکاران (۱۳۹۱) می‌باشد. این محققین معتقدند که در فضای رقابتی کنونی سازمان‌ها، باید از طریق تقویت قابلیت پیوند با بازار به عملکرد برتر متمرکز بر مشتری و در نهایت به مزیت رقابتی دست پیدا کنند.
۵-۲-۷- فرضیه ۲-۳

• • قابلیت بازاریابی بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر مثبت دارد.

بر اساس نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در فصل چهارم، این فرضیه رد شده است. دامنه‌ای که سازمان، دانش مربوط به مشتریان و رقبای خود و آگاهی در تقسیم‌بندی و مورد هدف قرار دادن بازارها، را در هماهنگی فعالیت‌های مرتبط با بازاریابی، و در طراحی برنامه‌های تبلیغاتی و قیمت‌گذاری مؤثر بهبود می‌بخشد بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر مثبت و معناداری نداشته و این فرضیه رد شده است. علاوه بر نتیجه‌گیری پژوهش ین چون چن (۲۰۱۳)، طبق مطالعات انجام شده توسط حاجی پور و همکاران (۱۳۹۱) و میچل تی کراش و همکاران (۲۰۱۳) و پااولو گوئنزیو و همکاران (۲۰۰۶) تأیید این فرضیه مورد انتظار محقق بود ولی علی‌رغم پیش‌بینی فوق، فرضیه با ضریب مسیر ۱۰۰/۰ ازلحاظ معنی‌داری مورد تائید قرار نگرفت. این نتیجه می‌تواند حاکی از عدم توانایی شرکت‌ها در تبدیل قابلیت بازاریابی به عملکرد متمرکز بر مشتریان باشد. به نظر می‌رسد شرکت‌های مورد مطالعه سعی در به‌کارگیری این قابلیت دارند؛ اما قابلیت بازاریابی به‌تنهایی در عملکرد متمرکز بر مشتریان مؤثر نیست.
۵-۲-۸- فرضیه ۳-۳

• • قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد همکاری مشتری تأثیر مثبت دارد.

با توجه به نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در فصل چهارم، این فرضیه با ضریبی برابر با ۸۲۶/۰ مورد تائید قرار نگرفت. به‌بیان‌دیگر، بین این دو متغیر در سطح اطمینان ۹۵ درصد ارتباط آماری معناداری مشاهده نگردید. ین چون چن (۲۰۱۳)، بابو جان ماریادوس و همکاران (۲۰۱۱) نیز در پژوهش خود به این نتیجه مشابه رسیده بودند که قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد همکاری مشتری تأثیر مثبت ندارد.
۵-۲-۹- فرضیه ۴-۳

B = (X^T*X)^-1 X^T Y (2-6)
ضابطه این روش بیان می کند که بهترین سری نقاط در آزمایش، مقدار(X*X^T) را ماکزیمم می کند. از نقطه نظر آماری این روش یک پاسخ سطح را ارائه می دهد که برای آن ماکزیمم واریانس پاسخ های پیش بینی شده مینیمم شود. این یعنی اینکه مدل نقاط آزمایش خطا را در ضرایب تخمین زده شده مدل پاسخ مینیمم می کند. سود این روش در امکان استفاده از شکل های نامنظم و امکان در نظر گرفتن نقاط اضافی است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

Taguchi’s contribution to experimental design
این روش فضای پارامترها را بر اساس آرایش کسری فاکتوریال از آزمایشها به نام orthogonal array مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس نظر Taguchi لازم نیست که عکس العمل بین دو متغیر طراحی در نظر گرفته شود. بنابر این تعداد آزمایشها در مقایسه با مدل فاکتوریال کاهش می یابد. یک فایده این روش این است که می توان متغیر ها را به صورت مجزا کنترل نمود. اما در این روش اندرکنش بین متغیر ها نادیده گرفته شده است.
Latin hypercube design
در این طراحی، در هر سطح از هر متغیر فقط یک نقطه قرار داده می شود. این روش
تضمین میکند که تمام متغیرها نشان داده شده اند بنابراین اگر پاسخ تنها با تعدادی از آنها کنترل گردد، مشکلی به وجود نخواهد آمد. از دیگر فواید این روش این است که می توان تعداد نقاطی که آنالیز می شوند را مستقیما تعریف نمود.
Audze-Eglais’ approach
این روش نیز مانند روش قبل به مدل ریاضی خاصی وابسته نیست. داده های ورودی تنها شامل تعداد متغیر های طراحی و تعداد آزمایشها می باشند. اصول کلی در این دیدگاه به صورت زیر است:
تعداد سطوح فاکتورها برابر تعداد آزمایشهاست و برای هر سطح تنها یک آزمایش وجود دارد.
نقاط آزمایشها تا جایی که ممکن است در محدوده متغیر ها به صورت یکنواخت در نظر گرفته می شوند بدین معنی که سعی می شود تا فاصله نقاط انتخاب شده از نظم خاصی پیروی کند.
از مضرات این روش این است که هنگامی که طراحی تعریف می شود، نمی توان هیچ نقطه اضافه ای را به سری اولیه اضافه کرد.
۲-۳-۱-۴- طرح های مرکب مرکزی (CCD)
طرح مرکب مرکزی (CCD) یکی از انواع طرح هایی است که توانایی برازش مدل مرتبه دوم رابطه شماره (۳-۲) را دارد. این طرح همچنین ویژگی های لازم برای طرح های سطح پاسخ را دارا می باشد. طرح مرکب مرکزی، یک آزمایش عاملی دو سطحی کامل یا کسری با تجزیه V است که با افزودن چند آزمون اضافی برای برآورد اثرهای مدل مرتبه دوم به دست می آید.
(الف) (ب)
شکل ۲-۱- طرح مرکب مرکزی (CCD) : الف)۳= k ب) ۲= k (کحالزاده، ۱۳۸۸)
در یک طرح مرکب مرکزی تعداد کل آزمایش ها از مجموع تعدادی آزمایش فاکتوریال، تعدادی آزمایش محوری و تعدادی آزمایش مرکزی بدست می آید که از رابطه زیر پیروی می کند:
N=2^k+2k+n (2-7)
در رابطه فوق:
:N تعداد کل آزمایش ها
:k تعداد پارامتر های مستقل (متغیر ها)
:n تعداد نقاط مرکزی
در رابطه فوق ^k2 بیانگر تعداد آزمایش های فاکتوریال می باشد. تعداد آزمایش های محوری برابر k2 است که در نقاطی با کد α± واقع می شود و n تعداد آزمایش های مرکزی را مشخص می کند. با توجه به مطالب گفته شده طرح های مرکب مرکزی دارای ۳ عامل اصلی زیر می باشند:
الف) نقاط گوشه ای
تعداد این نقاط در یک طرح مرکب مرکزی برابر ^k2 می باشد. این مولفه از طرح که دارای مختصات (۱±و ….. و ۱±) می باشد در واقع اثر های اصلی و متقابل دو عاملی را برآورد می کند.
ب) نقاط مرکزی
اگر تعداد این نقاط از ۱ بیشتر باشد، می توان خطای خالص ^۲σ را برآورد نموده و آزمون
نیکویی برازش را انجام داد. در واقع این نقاط درباره وجود یا عدم وجود انحنا اطلاعاتی را فراهم می سازند و در برآورد های اثر های درجه دوم مشارکت می نمایند و مختصات این نقاط به صورت (۰،۰، ….،۰) می باشد.
ج) نقاط محوری
تعداد این نقاط برابر k2 می باشد و برآورد اثر های اصلی مرتبه دوم _ijβ را ممکن می سازد. این به این معنا است که در صورت تشخیص وجود انحنا در مدل توسط نقاط مرکزی، نقاط محوری اثر های اصلی مرتبه دوم مدل را برآورد می نمایند. بدون این نقاط تنها مجموع اثر های مرتبه دوم (_ijβ∑) را می توان بر آورد کرد و این نقاط در بر آورد اثر های متقابل هیچ نقشی ندارند. در صورتی که فاصله این نقاط تا مرکز طرح (α) بزرگتر از یک باشد، می توان آزمون معنی دار بودن اثر های مرتبه بالاتر را انجام داد. در این طرح هر متغیر دارای پنج سطح α√-، ۱-، ۰، ۱، α√ است که تعداد سطوح آنها را از سه سطح بیشتر می کند بنابراین، این مقدار از α امکان آزمون اثرهای سوم و بالاتر را نیز فراهم می آورد. مختصات این نقاط به صورت(۰، ۰، …،α±)، …، (α±، …، ۰، ۰) است.
جهت نمونه در طرح زیر، مختصات یک طرح مرکب مرکزی با ۳ متغیر و ۶=n نقطه مرکزی در جدول (۲-۲) ارائه شده است.
جدول ۲-۲- ترکیب های مختلف کد شده پارامتر ها در طرح متشکل از ۳ پارامتر

آزمایش

ارتفاع جاذب

دبی ورودی

غلظت اولیه نیکل

نقاط گوشه ای

۱

۱

۱

۱

۲

۱

۱

۱-

با توجه به نمودارهای جعبهای بالا، در توزیع نمرات پیشآزمون مؤلفه های سلامت جسمانی در گروه های آزمایش و کنترل، تعدادی داده های پرت وجود دارد که این داده ها نیز، با یک نمره بالاتر از خود جایگزین شدند تا جزء بقیه خوشه نمره ها قرار گیرند.
نمودار ۶-۴: نمودار جعبهای نمرات پس آزمون سلامت جسمانی و مؤلفه های آن
با توجه به نمودارهای جعبهای بالا، در توزیع نمرات پسآزمون مؤلفه های کارکرد جسمانی و سلامت عمومی در گروه آزمایش، تعدادی داده های پرت وجود دارد که این داده ها نیز، با یک نمره بالاتر از خود جایگزین شدند تا جزء بقیه خوشه نمره ها قرار گیرند.
نمودار ۷-۴: نمودار جعبهای نمرات پیش آزمون رفتارهای پر خطر
با توجه به نمودارهای جعبهای بالا، در توزیع نمرات پیشآزمون رفتارهای پر خطر در گروه های کنترل و آزمایش، تعداد زیادی داده های پرت و کرانهای وجود دارد که این داده ها، با یک نمره پایینتر از خود جایگزین شدند تا جزء بقیه خوشه نمره ها قرار گیرند.
نمودار ۸-۴: نمودار جعبهای نمرات پس آزمون رفتارهای پر خطر
با توجه به نمودارهای جعبهای بالا، در توزیع نمرات پسآزمون رفتارهای پر خطر در گروه های کنترل و آزمایش، تعداد زیادی داده های پرت و کرانهای وجود دارد که این داده ها نیز، با یک نمره پایینتر از خود جایگزین شدند تا جزء بقیه خوشه نمره ها قرار گیرند.
پس از بررسی و اصلاح داده های پرت، نرمال بودن توزیع نمرات متغیرهای تحقیق مورد بررسی قرار میگیرد. توزیع نرمال توزیعی است که متقارن بوده و حداکثر ارتفاع در میانگین قرار دارد. به طوری که نیمی از نمره ها در بالای میانگین و نیمی دیگر در پایین میانگین توزیع میشوند. دنباله های منحنی توزیع نرمال با محور X موازی است (ساعی، ۱۳۸۱). یکی از آزمونهایی که برای سنجش توزیع نرمال به کار میرود، آزمون کولموگروف اسمیرنوف است. در این آزمون چنانچه سطح معنیداری مقدار Z (آماره کولموگروف اسمیرنوف) بالاتر از ۰۵/۰ باشد، نشان میدهد که داده ها دارای توزیعی نرمال هستند (بریس، ۲۰۱۰). در جدول ۱-۴ نتایج این آزمون آمده است؛

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جدول ۱-۴: آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع نمرات متغیرهای تحقیق

گروه

متغیر

پیشآزمون

پسآزمون

n

Z

Sig

n

Z

Sig

آزمایش

تاب آوری

۱۵

۴۳۷/۰

۹۹۱/۰

۱۵

۷۹۳/۰

۵۵۵/۰

کیفیت زندگی

۱۵

۵۵۷/۰

۹۱۵/۰

۱۵

۴۷۳/۰

۹۷۹/۰

رفتارهای پر خطر

۱۵

۸۴۲/۰

۴۷۷/۰