جنوب صحرای آفریقا

۲۱.۵

۱۳.۲

۳۲

۶۶.۷

ایران

۱۷.۹

۲۵.۹

۰.۴

۴۴.۲

مأخذ: گزارش Doing Business سال ۲۰۰۹
ایران ازنظر نرخ مالیاتی در جایگاه مناسبی در مناطق مختلف اقتصادی جهان قرار دارد. نرخ مالیات بر سود در ایران در حد مالیات بر سود کشورهای توسعه یافته و کمتر از مناطق آسیای شرقی، اقیانوسیه، آمریکای لاتین، آسیای جنوبی و جنوب صحرای آفریقا است (طرح جامع مالیاتی، ۱۳۸۶).

اصلاحات انجام شده در راستای بهبود زمان و تعداد پرداخت های مالیاتی

زمان پرداخت مالیات در گزارش Doing Business شامل سه شاخص فرعی به شرح ذیل است:
زمان لازم برای گردآوری اطلاعات حسابداری و مالیاتی شرکت

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

زمان لازم برای تهیه اظهارنامه و ارائه آن
زمان لازم برای پرداخت (به صورت الکترونیکی یا به صورت حضوری)
شاخص فوق برحسب ساعت محاسبه می‌شود و زمان انتظار به دلیل تأخیرهای ادارات دولتی نیز در آن لحاظ می‌شود. از ۳۴۴ ساعت زمانی که جهت پرداخت مالیاتها در ایران صرف می‌شود،۲۴۰ ساعت بابت پرداخت حق بیمه های تأمین اجتماعی، ۳۲ ساعت برای مالیات بر درآمد شرکت‌ها و ۷۲ ساعت برای مالیات بر فروش صرف می‌شود.
تعداد پرداختها نیز در نظام مالیاتی نشانگر تعداد کل مالیاتها و مشارکتهای اجتماعی، دفعات پرداخت آن‌ ها و تعداد دوائر دولتی است که شرکت باید پرداختهای خود را به آن‌ ها انجام دهد. این شاخص پرداختهای شرکت بابت مالیات بر مصرف مانند VAT یا مالیات فروش را نیز در بر می‌گیرد. این موارد به طور متعارف از مصرف کننده کسر می شوند و با وجودی که بر صورتهای مالی شرکت تأثیر نمی گذارند بر هزینه مدیریتی شرکت جهت تمکین به قوانین می افزایند. از این رو، در محاسبه تعداد پرداختها و زمان پرداختها دخالت داده می شوند. گزارش فضای کسب و کار سال ۲۰۰۹ برای دوره ای از آوریل ۲۰۰۷ تا ژوئن ۲۰۰۸ یعنی تیرماه ۱۳۸۷ تنظیم گردیده است، بنابراین مالیات بر ارزش‌افزوده که از سپتامبر ۲۰۰۸ به بعد اجرایی گردیده است، در این دوره زمانی نمی گنجد. از سویی دیگر مالیات بر ارزش‌افزوده در دوره های سه ماهه پرداخت می‌شود که این امر موجب می‌گردد تعداد پرداخت ۲ بار در سال کاهش یابد.
سازمان امور مالیاتی جهت بهبود زمان و تعداد پرداختها، برنامه ها و پروژه های ذیل را در دست اقدام دارد (سازمان امور مالیاتی کشور، ۱۳۸۶):
۱) اجرای سامانه نظام یکپارچه مالیاتی (ITS)
برای نیل به نظام یکپارچه مالیاتی لازم است تا از نرم افزار یکپارچه ای که برای این منظور خاص طراحی و تولید شده است استفاده به عمل آید.
۲) انتخاب اظهارنامه های مالیاتی برای حسابرسی بر مبنای ریسک کوتاه مدت
انتخاب اظهارنامه های مالیاتی برای حسابرسی بر مبنای ریسک توسط سازمان امور مالیاتی کشور تکمیل کننده مفهوم خود اظهاری مودیان هست. بدین ترتیب که به استناد شاخص ها و پارامتر های گردآوری شده می‌توان صحت اطلاعات اظهارنامه مودیان را بررسی نمود. در نتیجه این بررسی، مودیان بر اساس ریسک وجود اظهار خلاف در اظهار نامه خود و سایر اطلاعات، جهت ممیزی انتخاب خواهند شد. بدین ترتیب سازمان خواهد توانست عمل ممیزی را تنها بر روی آن گروه از مودیان که دارای ریسک بالایی هستند متمرکز نماید که این امر منجر به کوتاه تر شدن زمان رسیدگی خواهد شد (طرح جامع مالیاتی، ۱۳۸۶).
۳) شماره شناسایی مودیان (TIN)
منظور از اجرای این پروژه، طراحی و پیاده سازی شماره منحصر به فرد برای مودیان است تا با کمک آن سازمان امور مالیاتی کشور بتواند کلیه فعالیت‌های اقتصادی مودیان را فارغ از موقعیت جغرافیایی و منابع مالیاتی ردیابی کند و امور خدمات رسانی به مودیان را تسهیل نماید.
۴) ارتقای شبکه محلی و گسترده و ارتباطات راه دور (LWT)
شبکه منسجم و مستحکم پایه اصلی زیر ساخت نظام یکپارچه مالیاتی هست. تمرکز این پروژه برپایه به‌روز رسانی زیر ساخت ارتباطات داده ای شامل شبکه محلی، ارتباطات راه دور و تجهیزات مخابراتی می باشد. نتیجه این پروژه تاثیر مستقیمی بر روی سرعت پردازش، نوع و سرعت دسترسی به اطلاعات سازمان امور مالیاتی کشور خواهد داشت.
۵) مهندسی مجدد فرایند ها (BPR)
در این مرحله فرایند های اصلی سازمان امور مالیاتی شامل فرایند ارائه اظهارنامه، پردازش آن و حسابرسی و… که در مرحله طراحی و اجرای آزمایشی نرم افزار نظام یکپارچه مالیاتی بازنگری شده است، به دقت بررسی و ارزیابی می‌شود و فرایند های زاید و زمان بر، کاهش می یابد.
۶) تعریف و پیاده سازی خدمات مودیان (TSI)
از جمله اهداف اصلی این پروژه می توان به موارد زیر اشاره نمود:
-رشد افزایش تمکین داوطلبانه مودیان از طریق برقراری ارتباطات موثر همراه با جلب اعتماد و رضایت آنان
-افزایش رضایت مندی مودیان مالیاتی از طریق تسهیل رابطه مودیان با سازمان با ایجاد کانال های الکترونیکی و دیگر خدماتی که مودی به آسانی بتواند از آن‌ ها استفاده نماید.
۷) بازنگری و بهبود قوانین و مقررات و آیین نامه های امور مالیاتی (LRM)
در این پروژه با بهره گیری از خبرگان و متخصصان، بر اساس سیاست‌های مالیاتی در زمینه بهبود خدمات مودیان (با تاکید بر قانون حقوق مودیان)، اخذ اطلاعات از سازمان های بیرونی (مانند بانک ها)، کنترل بازار سیاه فعالیت‌های اقتصادی، جرایم مالیاتی، حذف بخشی از معافیت‌ها، تغییر نرخ های مالیاتی و غیره نسبت به اصلاح قانون مالیات‌ها، مقررات و آیین نامه ها اقدام لازم انجام و پیشنهاد های مناسب تدوین می‌شود (طرح جامع مالیاتی، ۱۳۸۶).

بخش چهارم: ورزش و مالیات

در کشور ما کارخانجات صنعتی و غیر صنعتی و باشگاه ها با استناد به موارد ذیل می توانند وارد عرصۀ ورزش شده و از معافیت های مالیاتی که به این بخش تعلق میگیرد استفاده نمایند:

ماده ۱۳۴ قانون مالیات های مستقیم:

درآمد حاصل از تعلیم و تربیت مدارس غیرانتفاعی اعم از ابتدایی، راهنمای، متوسطه، فنی و حرفه ای، دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی غیرانتفاعی و مهدهای کودک در مناطق کمتر توسعه یافته و روستاها و درآمد موسسات نگهداری معلولین ذهنی و حرکتی بابت نگهداری اشخاص مذکور که حسب مورد دارای پروانۀ فعالیت از مراجع ذیربط هستند، همچنین درآمد باشگاه ها و موسسات ورزشی دارای مجوز از سازمان تربیت بدنی حاصل از فعالیت های منحصرا ورزشی از پرداخت مالیات معاف است.
آیین نامۀ اجرایی این ماده به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

آیین نامه اجرایی مادۀ ۱۳۴ اصلاحی قانون مالیات های مستقیم_مصوب ۱۳۸۰

درآمد باشگاه ها و موسسات ورزشی دارای مجوز از سازمان تربیت بدنی حاصل از فعالیت های منحصرا ورزشی از پراخت مالیات معاف است.منظور از فعالیت های ورزشی، آن نوع فعالیت و رشته ورزشی است که بر اساس مجوز مرجع ذیربط تعیین می شود و توسط باشگاه ها و موسسات ورزشی انجام می پذیرد.
تبصره_ درآمد حاصل از فعالیت های اقتصادی و سایر فعالیت ها یا رشته های ورزشی فاقد مجوز و همچنین درآمد حاصل از تبلیغات، فروش دارائی، کمک ها و هدایای دریافتی مشمول پرداخت مالیات خواهد بود.

۱-۵: سوال های پژوهش:
۱-۵-۱: سوال اصلی پژوهش:
محتوای کتاب مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حقوق شهروندی پرداخته است ؟
۱-۵-۲:سوالات فرعی پژوهش:
۱) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم و تا چه اندازه به مولفه ی آزادی بیان توجه کرده است؟
۲) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی صلح توجه کرده است؟
۳) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق برخورداری از امنیت پرداخته است؟
۴) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق برخورداری از محیط زیست سالم پرداخته است؟
۵) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق داشتن کار و حرفه پرداخته است؟
۶) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق برخورداری از حمایت قانون پرداخته است؟
۷) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق برخورداری از برابری و عدالت پرداخته است؟
۸) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق آزادی عقیده توجه شده است؟
۹) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق برخورداری از آموزش و پرورش پرداخته است؟
۱۰) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق آزادی انتخاب پرداخته شده است؟
۱۱) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق تامین اجتماعی و بیمه پرداخته است؟
۱۲) محتوای کتاب های مطالعات اجتماعی پایه ششم تا چه اندازه به مولفه ی حق برخورداری از حق مالکیت پرداخته است؟
۱-۶: تعاریف نظری و عملیاتی واژهاو اصطلاحات پژوهش:
۱-۶-۱: حقوق شهروندی:
برداشت ها و نگرش هایی که ناظر به مفهوم جامعه مدنی و شهروندی است بر روند، فرایند سرشت و سرنوشت شکل گیری و شکل دهی به شهروندی در یک جامعه تأثیر به سزایی دارند. بنابراین فهم پدید ه ها بر نحوه عینیت یافتگی آن ها مؤثر است. لذا شناخت برداشت های نظری از مفاهیم کمک زیادی به شناخت پدیده ها می کند. این اصل در مورد مفهوم شهروندی نیز صادق است. در زمینه مفهوم شهروندی برداشت مدیران شهری و مقامات محلی، شهرداران، اعضای شوراهای اسلامی، اعضای احزاب و تشکل ها سیاسی، نمایندگان مجلس (کنشگران جمعی و مطبوعاتی ) از این مفهوم حائز اهمیت می باشد (نجاتی حسینی،۱۳۸۰ : ۱۸ )

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۱-۶-۲: تحلیل محتوا:
به زعم برلسون^[۱](۲۰۰۱)تحلیل محتوا شیوه ای از پژوهش است که در این شیوه محقق به تشریح و بیان کمی، منظم و عینی محتوای آشکار پیام می پردازد(حسن مرادی۱۳۸۸ :۱۲۰).
۱-۶-۳: کتاب درسی:
کتابی که موضوع خاصی از علم را مطالعه و بررسی می کند و به طور منظّم تهیه شده است و برای مقاطع خاص آموزش به کار می رود ، مانند یک منبع اصلی برای مطالعه یک موضوع در رشته معین مورد استفاده قرار می گیرد (شعاری نژاد،۱۳۷۰: ۵۶ ).
۱-۷: تعریف عملیاتی واژه ها و اصطلاحات:
۱-۷-۱: محتوا:
در این تحقیق تجزیه و تحلیل محتوا با بهره گرفتن از آمار توصیفی که شامل متن ، اشکال و فعالیت های پیشنهادی می باشد. واحد تحلیل متن جمله، واحد تحلیل فعالیت های پیشنهادی و اشکال، تعداد مواردی است که از دانش آموز خواسته می شود تا از آنها استفاده نماید بر اساس مولفه حقوق شهروندی تجزیه و تحلیل می شود ( یارمحمدیان،۱۳۸۸ :۱۴۵).
حقوق شهروندی:
مولفه های حقوق شهروندی مورد بررسی در این پژوهش عبارتند از:
حق آزادی بیان
حق برخورداری از صلح
حق برخورداری از امنیت
حق برخورداری از محیط زیست سالم
حق برخورداری از کارو حرفه
حق برخورداری از حمایت قانون
حق برخورداری از برابری و عدالت
حق برخورداری از آزادی عقیده
حق برخورداری از آموزش و پرورش
حق برخورداری از آزادی بیان
حق برخورداری از تامین اجتماعی
حق برخورداری از حق مالکیت
۱-۷-۲: کتاب درسی:
کتاب مورد مطالعه در این پژوهش،کتاب مطالعات اجتماعی پایه ششم ابتدایی تالیف سال ۱۳۹۱ با کد۵/۳۴ می باشد.
۱-۷-۳: فعالیت های کتاب:
منظور از فعالیت های کتاب همان تکالیف ارائه شده به دانش آموزان در هردرس است که در قالب فعالیت آمده است و تعداد آن در هر درس متفاوت است و در کل کتب ۱۳۱مورد می باشد.
۱-۷-۴: تصاویر کتاب :
منظور ار تصاویر کتاب همان ” عکس ها، نقاشی ها، پوسترها، نقشه ها، نمودارها و طرح های گرافیکی” است که در صفحه اول فصل ها و متن درس ها در حاشیه صفحات آمده است و تعداد آن در کل کتاب ۱۷۱ مورد می باشد.
۱-۷-۵: پاراگراف های کتاب :
به هر بند، جزء، قطعه نوشته شده در یک متن که حاوی یک مضموم و معنی است پاراگراف می گویند. در این مطالعه، پاراگراف های مربوط به مؤلفه های حقوق شهروندی در هر درس و صفحه مورد شمارش و ثبت شده است. در ضمن در کل کتاب ۱۸۰پاراگراف و جود دارد( البته در شمارش پاراگراف ها متن فعالیت ها و سوال های مطرح شده در متن درس لحاظ نشده است).
فصل دوم : ادبیات و پیشینه تحقیق

در قرآن کریم هر جا نامی از امامت برده می‌شود، در پی آن به هدایت اشاره می‌شود. اشاره‌هایی که گویی در پی تفسیر واژه‌ی «امامت» است. از جمله درباره‌ی ابراهیم می‌فرماید: )‌ونجّیناه ولوطاً إلی الأرض الّتی بارکنا فیها للعالمین وکلّا جعلنا صالحین وجعلناهم ائمه یهدون بأمرنا(‌^[۲۱۷] «ما به اسحاق را به ابراهیم دادیم، و افزون بر او یعقوب را نیز دادیم و همه را صالح قرار دادیم و مقرر کردیم که آنان امامانی باشند تا به امر ما هدایت کنند».
نیز می‌فرماید:
)وجعلنا منهم أئمهً یهدون بأمرنا لمّا صَبروا وکنوا بآیاتنا یوقنون(‌‌‌^[۲۱۸] «و ما از ایشان امامانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌کردند و این مقام را بدان جهت یافتند که صبر می‌کردند و به آیات ما یقین می‌داشتند».
وصفی که در این دو آیه درباره‌ی امامت است، وصف تعریف است و می‌خواهد آن را به مقام هدایت معرفی کند^[۲۱۹]. از سوی دیگر، همه جا این هدایت به امر مقید شده است. با این قید فهمانیده می‌شود که امامت به معنای مطلق هدایت نیست، بلکه به معنای هدایتی است که با امر خدا صورت پذیرد:
)إنّما أمره إذا أراد شیئاً أن یقول له کن فیکون فسبحان الّذی بیده ملکوت کلّ شیءٍ(‌^[۲۲۰] «وقتی امر او اراده‌ی چیزی کند، تنها همین است که به آن چیز بگوید بباش و او هست شود، پس منزه است خدایی که ملکوت هر چیز به دست او است».
نیز می‌فرماید: )وما أمْرُنا إلاّ واحده کلمحٍ بالبصر(‌^[۲۲۱] «امر ما جز یکی نیست؛ آن هم چون چشم بر هم زدنی است».
امر الهی که آیه‌ی نخست آن را ملکوت می‌خواند، وجه دیگری از خلقت است که امامان با آن امر با خدای سبحان مواجه می‌شوند؛ خلقتی است که از قیدهای زمان و مکان برکنار و خالی از تغییر و تبدیل است. امر همان چیزی است که مراد از فعل (کن) است و آن جز وجود عینی اشیا نیست. به بیان دیگر، امر در مقابل خلق یکی از دو وجه هر چیز است. خلق آن وجهی است که به تغیر و تدریج و انطباق بر قوانین حرکت و زمان محکوم است، ولی امر در همان چیز، به این احکام محکوم نمی‌شود. به بیان دیگر، تفاوت میان هدایت امام و دیگر هدایت‌ها در این است که امام هدایت‌کننده‌ای است که با امری ملکوتی که در اختیار دارد هدایت می‌کند. پس امامت از نظر باطن، نوعی ولایت است که امام در اعمال مردم دارد و هدایتش مانند هدایت انبیا و رسولان و مؤمنان، تنها از راه نصیحت و اندرز و صرف آدرس دادن نیست، بلکه هدایت امام، گرفتن دست مردم و رساندن به راه حق است. توضیح آن‌که امامت و پیشوایی دینی،‌ آن‌گونه که گفته پیشوا و عمل او سند و حجت الهی تلقی شود، نوعی ولایت است؛ زیرا نوعی حق تسلط و تدبیر و تصرف در شئون مردم است. به طور کلی هر معلم و مربی از آن جهت که معلم و مربی است، ولی و حاکم و متصرف در شئون متعلم است؛ چه رسد به معلم و مربی‌ای که خدا این حق را به او داده باشد^[۲۲۲]. قرآن کریم هدایت امام را هدایت به امر خدا، یعنی ایجاد هدایت می‌داند و درباره‌ی هدایت انبیا و رسولان و مؤمنان و این‌که هدایت آنان، به معنای نشان دادن راه سعادت و شقاوت است‌، می‌فرماید: )وما أرسلنا من رسول إلاّ بلسان قومه لیبیّن لهم فیضلّ الله من یشاء و یهدی من یشاء وهو العزیز الحکیم(‌^[۲۲۳] «هیچ رسولی نفرستادیم مگر به زبان قومش تا برایشان بیان کند و سپس خداوند هر که را بخواهد هدایت کند و هر که را بخواهد گمراه سازد».

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

همچنین قرآن درباره‌ی راهنمایی مؤمن آل فرعون می‌فرماید: )وقال الّذی آمن یا قوم اتّبعونی أهدکم سبیل الرّشاء(‌^[۲۲۴] «و آن کس که ایمان آورده بود گفت: ای قوم! مرا پیروی کنید تا شما را به راه رشد رهنمون شوم». قرآن درباره‌ی وظیفه‌ی عموم مؤمنان فرموده است:
)فلولا نفر من کلّ فرقهٍ منهم طائفهٌ لیتفقّهوا فی الدّین ولینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم لعلّهم یحذرون(‌^[۲۲۵] «چرا از هر فرقه طایفه‌ای کوچ نمی‌کنند تا در غربت تفقه در دین کنند و سپس وقتی به سوی قوم خود برمی‌گردند، ایشان را بیم دهند. باشد که قومش برحذر شوند».
البته خدای تعالی برای موهبت امامت، دلیلی معرفی می‌کند که همان صبر و یقین است: )لمّا صبروا وکانوا بآیاتنا یوقنون(‌ بنابراین آیه، ملاک در رسیدن به مقام امامت، صبر در راه خدا است. در این آیه، مطلق صبر مراد است. در نتیجه می‌رساند که شایستگان مقام امامت در برابر تمامی صحنه‌هایی که برای آزمایش‌شان پیش می‌آید، تا مقام عبودیت‌شان روشن شود، صبر می‌کنند؛ در حالی که پیش از آن پیش‌آمدها دارای یقین هم هستند. این یقین چگونه یقینی است؟ در قرآن کریم درباره‌ی حضرت ابراهیم(ع) که به مقام امامت می‌رسد، می‌فرماید: )وکذلک نری إبراهیم ملکوت السماوات والأرض ولیکون من الموقنین(‌^[۲۲۶] «و ما این‌چنین ملکوت آسمان‌ها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم تا از موقنان گردد».
بنا به ظاهر آیه، نشان دادن ملکوت به ابراهیم، مقدمه‌ای بود برای این‌که نعمت یقین بر او افاضه شود. بنابراین، یقین هرگز از مشاهده‌ی ملکوت جدا نیست؛
)کلاّ لو تعلمون علم الیقین لترون الجحیم(‌^[۲۲۷] «اگر شما به علم یقین می‌دانستید بی‌گمان دوزخ را می‌دیدید»؛
)کلاّ بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون، کلاّ إنّهم عن ربّهم یومئذٍ لمحجوبون(‌^[۲۲۸].
)کلاّ إنَّ کتاب الأبرار لفی علّیّین، وما أدراک ما علّیون، کتابٌ مرقومٌ، یشهده المقرّبون(‌^[۲۲۹].
نه، این‌ها همه بهانه است. علت واقعی کفرشان این است که اعمال زشت‌شان بر دل‌هایشان چیره گشت. نه، ایشان امروز از پروردگار خود در پس پرده‌اند… نه، به درستی که کتاب ابرار در علیین است و تو نمی‌دانی علیین چیست؟ کتابی است نوشته شده که تنها مقربین آن‌ را می‌بینند.
این آیات دلالت دارد بر این‌که مقربان کسانی هستند که از پروردگار خود در حجاب نیستند، یعنی در دل، پرده‌ای مانع از دیدن پروردگارشان ندارند و این پرده همان نافرمانی در جهل و شک و دل‌واپسی است، بلکه آنان اهل یقین به خدا هستند و کسانی هستند که علییّن را می‌بینند؛ هم‌چنان که دوزخ را می‌بینند. خلاصه این‌که امام باید انسانی دارای یقین باشد. انسانی که عالم ملکوت برایش مکشوف باشد و با کلماتی از خدای سبحان برایش محقق گشته باشد؛ زیرا ملکوت، همان امر است و امر، همان ناحیه‌ی باطن این عالم است^[۲۳۰].
با توجه به آن‌چه گذشت می‌توان گفت عبارت «یَهْدُونَ بِأَمْرِنا» دلالت دارد که آن‌چه امر هدایت بدان مربوط می‌شود، همانا دل‌ها و اعمالی است که به فرمان دل‌ها از اعضا سر می‌زند. پس امام کسی است که باطن دل‌ها و اعمال و حقیقت آن پیش رویش حاضر است و از او غایب نیست. دل‌ها و اعمال نیز به سان دیگر موجودات دارای دو ناحیه‌ی ظاهر و باطن هستند و چون باطن دل‌ها و اعمال برای امام حاضر است، لاجرم امام به تمامی اعمال بندگان آگاه است. گویی هر کس هر چه می‌کند پیش روی امام می‌کند. امام مهیمن و مشرف بر هر دو مسیر، یعنی مسیر سعادت و مسیر شقاوت است. خدای تعالی در این باره می‌فرماید: )یوم ندعوا کلّ أناس بإمامهم(‌‌^[۲۳۱] «روزی که هر دسته از مردم را با امامشان می‌خوانیم». منظور از امام در این آیه امام حق است، نه نامه‌ی اعمال که بعضی از ظاهر آن پنداشته‌اند. پس امام کسی است که در روزی که باطن‌ها ظاهر می‌شود، مردم را به سوی خدا می‌کشاند. هم‌چنان که در ظاهر و باطن دنیا نیز مردم را به سوی خدا فرا می‌خواند. این آیه‌ی شریفه، این را نیز می‌رساند که مقام امامت، مقامی نیست که دوره‌ای از دوره‌های بشری از آن خالی باشد بلکه در تمام روزگاران باید امامی وجود داشته باشد؛ مگر این‌که نسل بشر به کلی از روی زمین برچیده شود. این نکته از عبارت «کلّ اناس» دریافت می‌شود؛ زیرا از این جمله برمی‌آید که در هر دوره‌ای که انسان‌هایی باشند، امامی نیز هست که شاهد بر اعمال ایشان است^[۲۳۲].
ضرورت وجود امام
۱- یکی از سنت‌های الهیه این است که هر موجودی را به سوی کمالش و سعادت نوعیه‌اش هدایت نماید و انسان یکی از انواع موجودات و یکی از مشمولین این هدایت است و عنایت الهیه ایجاب می‌کند که او نیز به سوی سعادت و زندگیش هدایت نماید، و چون زندگی او یک زندگی جاودانه و همیشگی است و محدود به حدود دنیا و ختم‌پذیر به رسیدن مرگ نیست، قهراً سعادت زندگی او هم به این خواهد بود که در دنیا نحوه‌ای زندگی کند که او را تا ابد قرین سعادت نماید، به این صورت که براساس تعدیل قوا، قدم بردارد یعنی در بهره‌مندی از متاع‌های دنیوی از خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها و شهوات جنسی و غیر ذلک همه‌ی قوای خود را متمع سازد،‌نه این‌که یکی را اشباع نموده و دیگری را بی‌بهره سازد. این قسم زندگی را همان عقاید حقه و اعمال صالحه تأمین می‌کند، در آخرت هم به وسیله‌ی همین عقاید و اعمال دارای زندگی خوشی خواهد بود.
هر چند خداوند او را مجهز به فطرت نموده که همان فطرت همواره عقاید صالحه را به انسان گوش‌زد می‌کند اما از آن‌جایی که باید اجتماعی زندگی کند، این‌که زندگی اجتماعی موجب پیروی از هوا و هوس، ظلم و فسق می‌شود لذا داشتن فطرت کافی نیست، که او را بر پیروی سنت حقه عادله وادار سازد. و اگر فطرت کافی بود، بایستی اصلاً‌ گناهی نمی‌بود و اجتماعی از اجتماعات فاسد نمی‌شد.
عنایت الهیه اقتضا می‌کند که علاوه بر فطرت که همواره به سوی صلاح و سعادت دعوتش می‌کند به یک داعی دیگر نیز مدد کند که او هدایت الهیه را از درگاه خدای تعالی گرفته و به بندگان برساند. و آن داعی همان نبوت است، که دارنده‌ی آن موقعیتی از پاکی قرار دارد که به خاطر آن موقف، عقاید حقه و عمل صالح برایش کشف می‌شود، به این معنا که رابطه‌ی وحی برقرار می‌گردد، با غیب سرسخن باز می‌کند و دستوراتی می‌گیرد که پیرویش ضامن سعادت فرد و اجتماع در دنیا و آخرت است.
پس ربوبیت خدای تعالی برای هر موجودی چنین اقتضا می‌کند که آن موجود را به بهترین وجهی تدبیر نموده و به سوی سعادت رهبری کند؛ رسولانی از خود ایشان به سویشان گسیل دارد، تا هر قومی را به زبان خودش به سوی ایمان و عمل صالح دعوت کنند تا سعادت دنیا و آخرتشان تأمین بشود.

1. 1. چنان‌که عقل به واسطه‌ی خطا و لغزشی که دارد نمی‌تواند مردم را از پیامبران خدا بی‌نیاز کند، همچنین وجود علمای دین در میان امت و تبلیغات دینی آنان مردم را از امام مستغنی نمی‌کند. زیرا بحث در این نیست که مردم از دین پیروی می‌کنند یا نمی‌کنند، بلکه سخن در این است که دین خدا باید دست نخورده و بی‌آن‌که تغییر و تبدّل پذیرد به مردم برسد. مسلّم است علمای امت هر چه صالح باشند از خطا و معصیت مصون نیستند و تباه شدن یا تغییر یافتن برخی از معارف و قوانین دینی از ناحیه‌ی آنان اگر چه غیر عمدی باشد محال نیست، بهترین شاهد این مطلب وجود مذاهب گوناگون و اختلافاتی است که در اسلام به وجود آمده است؛ پس در هر حال وجود امامی لازم است که معارف و قوانین حقیقی دین خدا پیش او محفظ بماند و هر وقت مردم استعداد پیدا کردند بتوانند از راهنمایی وی استفاده نمایند^[۲۳۳].

1. 1. انسان طبعاً استخدام کننده است و این استخدام فطری منجر به اجتماع و اختلاف در تمام شئون زندگی می‌شود و قانون تکوین قضاوت می‌کند که باید این اختلاف رفع شود تا انسان به کمال لایق و سعادت حقیقتش برسد، و رفع آن جز به وسیله‌ وضع قوانینی که زندگانی اجتماعی را اصلاح کند و انسان را به شاهراه سعادت رهبری نماید ممکن نیست.

زیرا آن علت وجود اختلاف است و نمی‌تواند سبب عدمش بشود پس به ناچار باید از غیر راه فطرت و طبیعت صورت گیرد، و آن به این است که پروردگار از راه غیر طبیعی به او بفهماند، که همان وحی است و کسی که آن را بفهمد پیغمبر است پس از این مطالب نتیجه می‌گیریم که جهت رفع اختلاف در جامعه و انسان‌ها و رسیدن انسان‌ها به کمالات لایق خودشان وجود نبی یا امام در جامعه ضروری است تا با راهنمایی آن‌ ها راه سعادت را طی کنند^[۲۳۴].
ضرورت وجود امام در قرآن
در قرآن در چند آیه به ضرورت و اهمیت وجود امام اشاره شده از جمله )الیوم اکملتُ لکم دینکم واتممتُ علیکم نعمتی ورضیتُ لکم الاسلام دیناً(‌^[۲۳۵].
مرحوم علاّمه طباطبایی می‌فرماید: محصل معنای آیه این است که امروز «یعنی روزی که کفار در آن روز از دین شما مأیوس شده‌اند» مجموع معارف دینی که بر شما نازل کرده بودم به واسطه‌ی واجب کردن ولایت کامل ساختم و نعمتم را که عبارت است از ولایت بر شما تمام کردم. تا امروز تنها ولایت خدا و رسول بود و این ولایت تا مادامی‌که وحی نازل می‌شود کافی است و برای دوره‌ی بعد، از زمان انقطاع وحی که رسولی در بین مردم نیست که دین خدا را تبیین و از آن دفاع و حمایت کند، لازم و واجب است که یک کسی را منصوب کند که بدین امر قیام نماید و او همان ولیّ امر بعد از رسول خدا است. از این آیه ضرورت وجود امام استفاده می‌شود. به این معنی که بدون وجود امام ولایت که یک قانون است ناقص می‌ماند و دین خدا کامل نمی‌وشد چون خداوند دینی که بدون امامت و ولایت باشد نمی‌پسندد و آن را ناقص معرفی می‌کند پس وجود امام مکمل دین است^[۲۳۶].
آیه‌ی دوم: )یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربّک وان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس ان الله لا یهدی القوم الکافرین(‌^[۲۳۷].
علاّمه می‌فرماید: «در این آیه دو نکته‌ی مهم است؛ اول این‌که در این آیه رسول خدا۳ با این‌که دارای القاب زیادی است با عنوان رسالت مورد خطاب قرار گرفته؛ زیرا به کار رفتن این لقب خود اشاره دارد به چرایی حکم یعنی وجوب تبلیغی که به وسیله‌ی همین آیه گوش‌زد رسول‌الله۳ شده است و می‌فهماند که رسول جز انجام رسالت و رسانیدن پیام کاری ندارد، و کسی که زیر بار رسالت رفته البته به لوازم آن که همنا تبلیغ و رساندن پیام است قیام می‌کند.
دوم این‌که: در این آیه از خود آن مطلبی باید تبلیغ شود اسم نبرده، تا هم به عظمت آن اشاره کرده باشد و هم به آن چیزی که لقب رسالت به آن اشاره داشت، اشاره می‌کند. یعنی بفهماند که این مطلب امری است که رسول‌الله۳ در آن هیچ‌گونه اختیاری ندارد. و آن مطلب همان مقام ولایت و امامت است که آیه به ضروت تبلیغ آن و وجود آن در جامعه دلالت دارد.
و از این آیه استفاده می‌شود که حکم امامت حکمی است که اگر تبلیغ نشود مثل این است که هیچ چیز از رسالتی که به عهده گرفته است تبلیغ نکرده است؛ بنابراین می‌توان گفت: اگر چه کلام صورت تهدید دارد لکن در حقیقت در مورد بیان اهمیت مطلب است و می‌خواهد بفهماند که مطلب این‌قدر مهم است که اگر در حق آن کوتاهی شود حق چیزی از اجزای دین رعایت و ادا نشده است. چنان‌که عبارت «وإنْ لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بلَّغْتَ رسالَتَه» بر آن دلالت می‌کند^[۲۳۸].
امامت مستلزم اهتدا به حق است نه برعکس
اگر هدایت امام به امر خدا باشد، یعنی هدایتش به سوی حق باشد که آن هم با اهتدای ذاتی او ملازم است؛ همچنان‌که از آیه: )أفمن یهدی إلی الحقّ أحقّ أن یتّبع(‌‌ استفاده گردید، باید همه‌ی انبیای امام نیز باشند؛ زیرا نبوت هیچ پیغمبری جز با اهتدا به خدای تعالی و بدون اخذ دیگری تمام نمی‌شود. درباره‌ی این‌که موهبت نبوت، مستلزم داشتن موهبت امامت باشد، اشکالی مطرح می‌شود که با آن‌که ابراهیم سال‌ها دارای مقام نبوت بوده است، پس امامت را هم داشته است و دیگر معنا ندارد که پس از مقام نبوت به مقام امامت برسد.
در پاسخ باید گفت هدایت به حق که همان امامت است، مستلزم اهتدا به حق است، ولی عکس آن را که هر کس دارای اهتدا به حق است، باید بتواند دیگران را هم به حق هدایت کند، یعنی باید امام باشد، مدعای بی‌دلیلی است. از آیات قرآن همین مطلب فهمیده می‌شود: «ما اسحاق و یعقوب را به ابراهیم دادیم و همه‌ی ایشان را هدایت کردیم نوح را هم پیش‌تر هدایت کرده بودیم و همچنین از ذریه‌ی او داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را. ما این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم و نیز زکریا و یحیی و عیسی و الیاس را که همه از صالحان بودند. نیز اسماعیل و یسع و یونس و لوط را که هر یک را بر عالمین برتری دادیم و نیز پدران ایشان و ذریه‌هایشان و برادرانشان که افزون بر هدایت و برتری، اجتبا هم دادیم و هدایت به سوی صراط مستقیم را ارزانی داشتیم. این هدایت، هدایت خداست که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن هدایت می‌کند و اگر بندگانش شرک بورزند، اجر کارهایی که می‌کنند، حبط خواهد شد. این‌ها همان‌ها هستند که کتاب و حکم و نبوتشان دادیم. پس اگر قوم تو به قرآن و هدایت، کفر بورزند، مردمی دیگر را موکل بر آن کرده‌ایم که هرگز به آن کفر نمی‌ورزند و آنان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده است. پس به هدایتشان اقتدا کن»‌^[۲۳۹].
در این آیه‌ها برای بیش‌تر انبیا اهتدای به حق اثبات می‌شود، ولی هدایت دیگران را به حق، نمی‌کند و درباره‌ی آن سکونت می‌کند. از سیاق این آیه‌ها برمی‌آید که هدایت انبیاء(ع) چیزی است که وضعیت آن تغییر و تخلف نمی‌پذیرد و این هدایت پس از رسول خدا(ص) نیز، همچنان در امتش هست. در میان امت او، آنان که از ذریه‌ی ابراهیم(ع) هستند، همواره این هدایت را در اختیار دارند. قرآن می‌فرماید:
)وإذ قال إبراهیم لأبیه وقومه إنّنی براءٌ ممّا تعبدون إلاّ الّذی فطرنی فإنّه سیهدینی وجعلها کلمه باقیه فی عقبه لعلّهم یرجعون(‌^[۲۴۰] «چون ابراهیم به پدرش و قومش گفت: من از آن‌چه شما می‌پرستید بی‌زارم، تنها آن کس را می‌پرستم که مرا بیافرید و به زودی هدایت می‌کند و خداوند آن هدایت را کلمه‌ای باقی در نسل ابراهیم قرار داد. باشد که به سوی خدا بازگردند.
از این آیه برمی‌آید که ابراهیم دو مطلب را اعلام کرد: یکی بیزاری‌اش از بت‌پرستی و دیگری داشتن آن هدایت را در آینده. این هدایت، هدایت به امر خداست و هدایت حق است، نه هدایت به معنای راهنمایی که سر و کارش با نظر و اعتبار است؛ چون ابراهیم(ع) در آن ساعت که این سخن را می‌گفت هدایت به معنای راهنمایی را دارا بود؛ زیرا از بت‌پرستی بیزاری می‌جست و یکتاپرستی خود را اعلام می‌کرد. پس آن هدایتی که خدا خبر داد، به زودی به وی می‌دهد، هدایتی دیگر است. خدا نیز خبر داد که هدایت به این معنا را کلمه‌ای باقی در دودمان او قرار می‌دهد. این مورد از مواردی است که قرآن کریم واژه‌ی کلمه را بر یک حقیقت خارجی اطلاق کرده است؛ مانند این آیه: )وألزمهم کلمه التقوی وکانوا أحقّ بها(‌ »کلمه‌ی تقوا لازم لا ینفک آن است و ایشان از دیگران سزاوارتر بدان بودند»^[۲۴۱].
امامت فراتر از نبوت
متصدی حفظ و نگه‌داری دین آسمانی که از سوی خداوند، این سمت اختصاص یافته، امام است و حامل وحی و متصدی دریافت احکام و شرایع آسمانی از جانب خداوند، نبی است. و امکان جمع و جدایی نبوت و امامت در یک شخص وجود دارد، اخذ وحی الهی، اگر چه احکام الهی را اثبات می‌کند، لکن بر استمرار و مداومت آن دلالت ندارد. به همین جهت پیوستگی وجود پیامبر در بین بشر، لزومی ندارد ولی وجود امام که نگه‌دارنده‌ی دین الهی است، ضرورت دارد^[۲۴۲].
آیه‌ی مربوط به حضرت ابراهیم این تفاوت وجه امتیاز امامت را به خوبی روشن می‌سازد؛ آن‌جا که می‌فرماید: )وإذا تتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اما ما قال ومن ذریتی قال لا ینال عهدی الظالمین(‌^[۲۴۳] «هنگامی که خداوند ابراهیم را با وسایل گوناگونی آزمود و او به خوبی از عهده‌ی آزمایش برآمد، خداوند به او فرمود:‌ من تو را وسایل گوناگونی آزمود و او به خوبی از عهده‌ی آزمایش برآمد، خداوند به او فرمود: من تو را امام ورهبر مردم قرار دادم، ابراهیم عرض کرد: از دودمان من نیز امامانی قرار بده. خداوند فرمود: پیمان من به ستم‌کاران نمی‌رسد. باز قرآن می‌فرماید: )وجعلناهم ائمه یهدون بامرنا(‌^[۲۴۴].
وما ایشان پیشوایانی قرار دادیم که به امر ما هدایت و رهبری می‌کردند.
ظاهر جمله‌ی یهدون بامرنا این است که هدایت به امر، جاری مجرا و مفسر معنای امامت است و آن‌چه در خصوص این مقام خاطرنشان می‌کنیم، این است که این هدایت که خدا آن را از شئون امامت قرار داده، هدایت به معنای راهنمایی نیست، چون می‌دانیم خدای تعالی ابراهیم(ع) را امام قرار داد که سال‌ها دارای منصب نبوت بوده و معلوم است که نبوت از منصب هدایت به معنای راهنمایی جدا نیست. پس هدایتی که منصب امام است، معنای عام نمی‌تواند غیر از رساندن به مقصد داشته باشد. این معنا یک نوع تصرف تکوینی در نفوس است، که با آن تصرف راه را برای بردن دل‌ها به سوی کمال و انتقال دادن آن‌ ها از موقفی به موقف بالاتر هموار می‌سازد و چون تصرفی است تکوینی و عملی است باطنی، ناگزیر مراد از امری که با آن هدایت صورت می‌گیرد، امری تکوینی خواهد بود، نه تشریعی که صرف اعتبار است، بلکه همان حقیقتی است که آیه‌ی شریفه‌ی )انما امره اذا اراد شیئاً ان یقول له کن فیکون فسبحان الذی بیده ملکوت کلّ شیء(‌^[۲۴۵] آل را تفسیر می‌کند و می‌فهماند که هدایت به امر خدا از فیوضات معنوی مقامات باطنی است که مؤمنین به وسیله‌ی عمل صالح به سوی آن هدایت می‌شوند و رحمت پروردگارشان شامل حال آن‌ ها می‌شود.
و چون امام به وسیله‌ی امر، هدایت می‌کند می‌فهمیم که خود امام قبل از هر کس متلبس به آن هدایت است و از او به سایر مردم منتشر می‌شود و برحسب اختلافاتی که در مقامات دارند، هر کس به قدر استعداد خود از آن بهره‌مند می‌شود. از این‌جا می‌فهمیم که امام، رابط میان مردم و پروردگارشان در اخذ فیوضات ظاهری؛ یعنی شرایع الهی که از راه حق نازل گشته و از ناحیه‌ی پیغمبر به سایر مردم منتشر می‌شود، می‌باشد. و نیز می‌فهمیم که امام راهنما است که نفوس را به سوی مقاماتش راهنمایی می‌کند. همچنان‌که پیغمبر راهنماست که مردم را به سوی اعتقادات حق و اعمال صالح راهنمایی می‌کند. البته بعضی اولیای خدا تنها پیغمبرند و بعضی تنها امامند و برخی دارای هر دو مقام هستند مانند حضرت ابراهیم و دو فرزندش^[۲۴۶].
صفات امام
۱ ـ علم امام
امام دارای نیروی الهام است که از آن به «قوه‌ی قدسیه» نیز تعبیر می‌کنند. امام از آن‌جا که از معنویت و صفای باطنی در حدّ تمام و کمال برخوردار است، قدرت و توانایی آن را دارد که از طریق الهام کسب معلومات نماید و این مربوط به زمان خاصی نیست، بلکه هر گاه اراده نماید حقایقی که به حسب عادت بر دیگران پوشیده است برای او مشخص و معلوم است. البته این معنا را نباید از نظر دور داشت که ائمه‌ی اطهارG معلومات خویش را هرگز نزد معلمان و در مکتب‌خانه‌ها و کلاس‌های درس که طبیعتاً برای عامه‌ی افراد در نظر گرفته می‌شود کسب ننموده، بلکه به اعتقاد ما آنان از دوران کودکی از قوه‌ی قدسیه‌ی الهامی برخوردار بوده و نسبت به همه‌ی علوم و دانش‌ها مهارت داشته‌اند^[۲۴۷].
اعلم بودن امام، از صفات معتبر در افضلیت است. این اعلمیت اختصاص به عدم شرعی ندارد بلکه علوم غیر شرعی را هم دربرمی‌گیرد. یعنی امام باید در امور غیر شرعی هم اعلم باشد مثل سحر و شعبده، تا در صورت مواجهه با ساحران و شعبده‌بازان، سحر آنان را خنثی کند و حیله‌های آنان را به مردم بنمایاند و از گمراه شدن مردم جلوگیری کند.
اعتبار اعملیت از ناحیه‌ی عقل هم تصدیق می‌شود؛ زیرا اختیار نکردن اعلم، به معنای تقدیم مفضول است که قبیح خواهد بود.
حکمت هم نوعی علم است که به پیغمبران داده شده است و امام هم، چون جانشین پیغمبر است باید از آن برخوردار باشد و از این لحاظ، از همه برتر باشد^[۲۴۸].
علم امامان در بیان علاّمه طباطبایی

فصل سوم
عمل گروه‌وار و کاربرد آن در -فضاها
تعریف ۳-۱٫ عمل چپ گروه‌وار
فرض کنید یک گروه‌وار روی و یک مجموعه‌ی دلخواه باشد. عمل چپ روی ، شامل یک تابع و یک تابع جزئی
است جایی‌که
به طوری‌که به هر ، یک عنصر نظیر می‌شود که، و.
همچنین باید در قوانین زیر صادق باشد:
۱- اگر و ، آ‌ن‌گاه ‌.
۲- اگر، و ، آن‌گاه .
بنابراین می‌گوییم روی توسط از چپ عمل می‌کند. همچنینیک –مجموعه می‌باشد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نکته ۳-۲٫ از تعریف بالا برای یک عمل می‌بینیم که عنصر ، نگاشت دوسویی
را تعریف می‌کند.
تعریف ۳-۳٫ عمل متعدی
اگر برای هر ، و ، یک ، موجود باشد به طوری‌که ، عمل را متعدی گوییم.
تعریف ۳-۴٫ فرض کنیم یک ریخت پوششی باشد.
اصطلاحاً می‌گوییم عنصر از ، را می‌پوشاند یا یک بالابر از می‌باشد. به طور مشابه می‌گوییم ترکیب در ،را می‌پوشاند یا یک بالابر از است.
گزاره ۳-۵٫ فرض کنیدیک شیء از و . اگر متعلق به باشد آن‌گاه عناصر یکتای از وجود دارند به طوری‌که
۱- برای، .
۲- به‌صورت تعریف می‌شود و متعلق به می‌باشد.
برهان. فرض کنید برای هر ، نگاشت دوسویی باشد. بنابراین عناصر با قرار دادن شرایط زیر به طور یکتا تعریف می‌شوند.
۱- .
۲- .
۳- جایی‌که و برای ، نقطه‌ی پایانی باشد.
بنابراین ترکیب بامعنا می‌باشد و نقطه‌ی شروع همان نقطه‌ی شروع یعنی می‌باشد. پس .■
مثال ۳-۶٫ فرض کنید یک ریخت پوششی از گروه‌وارها باشد. همچنین فرض کنید و ، آن‌گاه یک عمل چپ از روی توسط را به این‌صورت تعریف می‌کنیم که به هر و ، هدف بالابر یکتایبا منبع را نسبت می‌دهیم. به این‌ معنی که عمل را هدف بالابر یکتای تعریف می‌کنیم.
بالابر یکتای را در نظر می‌گیریم. طبق تعریف ۳-۴، و چون یک ریخت است پس و . بنابراین داریم:
و
پس تابع
تعریف‌شده می‌باشد. حال شرایط عمل را بررسی می‌کنیم.
۱- برای و ، داریم . چون یک طوقه با منبع می‌باشد پس . بنابراین .
۲- برای ، و داریم:
و
تعریف ۳-۷٫ ریخت بین عمل‌های چپ گروه‌واری
یک ریخت از عمل‌های چپ، یک تابع است به طوری‌که
و
جایی‌که تعریف‌شده باشد.
بنابراین اگر تعریف‌شده باشد، داریم و چون ، پس . درنتیجه نیز تعریف شده می باشد.
نکته ۳-۸٫براساس تعاریف ۳-۱ و ۳-۷، رسته‌ی از عمل‌های چپ روی مجموعه‌ها را داریم.
تعریف ۳-۹٫ عمل راست گروه‌وار
فرض کنید یک گروه‌وار روی و یک مجموعه‌ی دلخواه باشد. یک عمل راست روی شامل یک تابع و یک تابع جزئی
می باشد جایی‌که
به‌طوری‌که به هر یک عنصر نظیر می‌شود که ، و .
همچنین در قوانین زیر صادق باشد:
۱- اگر و ، آن‌گاه .
۲- اگر ، و ، آن‌گاه .
بنابراین می‌گوییم روی توسط از راست عمل می‌کند.

• در این تحقیق فقط از پرسشنامه استفاده شده در صورتی که از ابزار گردآوری دیگر نیز می­توان استفاده نمود.

• • برای نمونه گیری این تحقیق از روش غیراحتمالی در دسترس استفاده شد.

  (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

• جامعه آماری این تحقیق تنها شعبه تامین اجتماعی بوده است.

• در این تحقیق رابطه بین متغیر عدالت سازمانی و رفتارشهروندی سازمانی بصورت جداگانه سنجیده نشده است.

منابع

• آذر، عادل و مومنی، ۱۳۸۳، منصور، آمار و کاربرد آن در مدیریت، تهران، انتشارات سمت، جلد دوم

• ابراهیمی بجدنی، مریم،۱۳۹۱، فرهنگ سازمانی ، مجله تدبیر، شماره ۴۵، دوره۳، ص­ص ۳۱-۱۳

• ابیلی، خدایار و همکاران، ۱۳۸۸، رفتار شهروندی سازمانی: ویژگی­ها، ابعاد، متغیرهای پیش شرط و پیامدها، مجله مدیریت(انجمن مدیریت ایران)، شماره ۲، ص­ص ۱۱۵-۱۰۹

• احمدی، عبادا..؛ سترگ، طاهره،۱۳۸۸، بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی با خلاقیت و اثربخشی سازمانی در مدارس راهنمایی شهرستان مرودشت، فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، شماره ۴، ص ص ۵۳-۳۳

• اسلامی، حسن؛ سیار، ابوالقاسم، ۱۳۸۷، رفتار شهروندی سازمانی ،ماهنامه تدبیر، ۱۳۸۶، شماره ۱۸۷، ص­ص ۵۸-۵۹

• اسلامی،حمید، ۱۳۸۷، رفتار شهروندی سازمانی، ماهنامه تدبیر، شماره ۲۱۵، ص­ص ۳۳-۲۴

• پورعزت، علی اصغر؛ قلی­پور، آرین،۱۳۹۱،بررسی موانع ساختاری تحقق عدالت در سازمان، فراسوی مدیریت، شماره ۸، ص­ص ۱۵-۱

• حافظ­نیا، محمدرضا، ۱۳۸۳، مقدمه­ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، تهران، انتشارات سمت

• حسین­زاده، علی؛ ناصری، محسن، ۱۳۹۰، مفاهیم نوین عدالت سازمانی در سازمان­ها، نشریه علوم تربیتی، دوره۵، شماره ۳، ص­ص ۳۲-۲۳

• خاکی، غلام­رضا، ۱۳۸۸، روش تحقیق در مدیریت، تهران، مرکز انتشارات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

• خلج، مهران،۱۳۹۱، نقش فرهنگ در پیشبرد اهداف استراتژیک سازمانها، www.system.Parsiblog.com، ۲۱/۱۲/۱۳۹۲

• دانایی فرد، حسن؛ ابراهیمی، عباس، ۱۳۸۸، رفتار شهروندی در سازمان­های دولتی: تاملی بر مبانی و رویکردهای تئوریک، مجله علوم رفتاری،شماره ۴، ص­ص ۳۳۷-۳۳۳

• دیناچالی، عسکر،۱۳۹۰، رابطه ابعاد مختلف عدالت سازمانی با کارآفرینی سازمانی در شرکتهای کوچک، پایان نامه کارشناسی ارشد واحد رشت

• رامین­مهر، حمید و همکاران، ۱۳۸۸، بررسی رابطه بین ادراک ادراک از عدالت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی، پژوهش­نامه مدیریت تحول، دوره۱، شماره ۲، ص­ص ۸۹-۶۵

• رضاییان، علی، ۱۳۸۴، مدیریت رفتار سازمانی، تهران، دانشگاه تهران

• زارع، احد و همکاران، ۱۳۹۱، بررسی ارتباط فرهنگ سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی مطالعه موردی بخش خصوصی کشور،www.civilica.com ، ۱۲/۵/۱۳۹۳

• زارعی متین و همکاران،۱۳۹۰، نقش مولفه­های فرهنگ سازمانی در اعتماد سازی: بررسی روابط بین ابعاد فرهنگی گلوب (GLOBE) و اعتماد، فصلنامه علوم مدیریت ایران، دوره۴، شماره ۱۵، ص­ص۱۷۶-۱۴۵

• زاهدی، سیدمحمد، ۱۳۸۹، تغییر فرهنگ سازمانی، ماهنامه تدبیر، شماره ۱۲۷، ص­ص ۱۴-۱

• سعادت، اسفندیار، ۱۳۸۶، مدیریت منابع انسانی، تهران، انتشارات سمت

• سعیدی، پرویز،۱۳۸۹، شناسایی فرهنگ سازمانی بر اساس مدل کویین و گارت، فصلنامه روانشناسی تربیتی، شماره۲، ص­ص ۵۹-۴۹

• سکاران، اوما، ۱۳۸۹، روش های تحقیق بر مدیریت، ترجمه صائبی، محمدو شیرازی، محمود، تهران، انتشارات موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی

• شاین، ادگار، ۱۳۹۰، مدیریت فرهنگ سازمانی و رهبری ترجمه برزو فرهی بوزنجانی و شمس الدین نوری نجفی، تهران، ایران، سیمای جوان، چاپ دوم

• صادقی، محمدتقی، ۱۳۹۰، عدالت؛ انسجام بخش سازمانها(یا عدالت؛ نیاز اساسی سازمانها)، نشریه مدیران، شماره ۱۲، ص­ص ۷۰-۶۳

• طالب­زاده، سهیل،۱۳۹۰، بررسی رابطه بین عدالت سازمانی ادراک شده کارکنان و اجرای اثربخشی استراتژی سازمان کارخانه جات صنایع غذایی استان آذربایجان غربی، پایان نامه کارشناسی ارشد واحد آستارا

• طبرسا، غلامعلی و همکاران، ۱۳۸۹، ارائه مدلی برای تبیین عوامل موثر بر رفتار شهروندی سازمانی، چشم انداز مدیریت دولتی، شماره ۱، ۱۱۴-۱۰۱

• طوسی، محمدعلی، ۱۳۸۹، فرهنگ سازمانی، تهران، ایران، مرکز آموزش مدیریت دولتی، چاپ دوم

• فتاحی، مهدی؛ اعظمی، امیر، ۱۳۸۸، رفتار شهروندی سازمانی: بیان تعاریف، عوامل ایجاد کننده، پیامدها و ارائه یک مدل اولیه، دوماهنامه دانشور رفتار مدیریت، شماره۳۸، ۲۴-۱۷

• قهرمان تبریزی، کوروش و همکاران،۱۳۹۰، ارتباط بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت اعضا هیات علمی گروه ­های تربیت بدنی در دانشگاه های دولتی کشور،www.eraref.bliog.com، ۲۳/۱۲/۱۳۹۲

• کلانتری،محمد،۱۳۹۱، نقش فرهنگ در انتخاب مدل استراتژی،www.Parsmodir.com، ۲۲/۱۲/۱۳۹۲

• محمودی، مهدی، ۱۳۸۴، نقش فرهنگ سازمانی در پیشگیری از بروز فساد اداری، مجله تدبیر، شماره ۱۶۰،ص­ص ۴۴-۳۸

• مرادی، محمدرضا و همکاران، ۱۳۹۰، رابطه سبک رهبری تحول آفرین – تبادلی و رفتار شهروندی سازمانی در سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران، مدیریت ورزشی، شماره ۸ ، ص­ص۱۲۶-۱۲۷

• مرتضوی کیاسری ،سمیره، عموزاده خلیلی، مجید، ۱۳۹۱، بررسی رابطه رفتارشهروندی سازمانی بر بهره­وری نیروی انسانی (در استانداری مازندران )، ص­ص ۱-۶

• مستبصری، مهدی، نجابی، علیرضا، ۱۳۸۷، فرسودگی شغلی عامل تعدیل کننده OCB در سازمان، فصلنامه علوم مدیریت ایران، شماره۳، ص­ص ۱۷۳-۱۶۵

• مشبکی، اصغر، ۱۳۸۳، مدیریت رفتار سازمانی: تحلیل کاربردی، ارزش از رفتار انسانی تهران، ایران، نشر ترمه چاپ دوم

• مقیمی، محمد، ۱۳۸۴، سازمان و مدیریت پژوهش، تهران، انتشارات ترمه

• مقیمی، مهدی، ۱۳۸۴، رفتار شهروندی سازمانی از تئوری تا عمل، فرهنگ مدیریت، شماره ۱۱، ص­ص ۸۱-۷۳

• مقیمی، سیدمحمد؛ رمضان، مجید، ۱۳۹۰، پژوهشنامه مدیریت، تهران، انتشارات راهدان، جلد پنجم

• میرسپاسی،ناصر و همکاران،۱۳۹۰،بررسی رابطه رفتارشهروندی سازمانی وعملکردشغلی کارکنان شهرداری (مطالعه موردی منطقه ۱)، ص­ص ۹۳-۱۰۱

• ناظمی، شهلا؛ برجعلی­لو، شمس­الدین،۱۳۹۱، تبیین رابطه­ ابعاد عدالت سازمانی و جنبه­ های گوناگون رضایت از جبران خدمات، پژوهشنامه مدیریت اجرایی، دوره ۴، شماره ۷، ص­ص ۱۷۸-۱۵۹

• نرگسیان، عباس و همکاران،۱۳۹۰، بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و تعهد سازمانی در میان کارکنان کتابخانه­ های دانشگاه تهران: بر اساس مدل فرهنگ سازمانی دنیسون، نشریه تحقیقات کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاهی، شماره ۵۵، ص­ص ۷۲-۴۹