۵۳۰۰۰

۲۵۰۰۰

بوشهر

۴۸۰۰۰

۳۳۰۰۰

۲۵۰۰۰

۷۵۰۰۰

۳۳۰۰۰

مجموع

۱۸۰۰۰۰

۱۲۸۰۰۰

۹۵۰۰۰

۲۸۵۰۰۰

۱۲۸۰۰۰

جدول ۲-۲ ظرفیت بالقوه توسعه پرورش میگو در نوار ساحلی جنوب کشور [۱۴]
این اراضی عموما در مناطق غیر برخوردار، محروم و دورافتاده کشور واقع شده‌اند و به دلیل عدم وجود آب شیرین، شور بودن اراضی وفقدان امکانات زیربنایی از قبیل برق و راه‌های ارتباطی فاقد کاربری‌های تولیدی هستند و تنها در برخی مناطق اکوتوریسم به عنوان یک فعالیت اقتصادی رقیب قابل طرح است که به دلایل پیش گفته و برخی محدودیت‌های دیگر به نظر می‌رسد که پرورش آبزیان تنها کاربری قابل ذکر در این مناطق باشد. [۱۴]
در حال حاضر ۶۰ هزار هکتار اراضی مستعد پرورش میگو در استان بوشهر شناسایی گردیده که در صورت سرمایه‌گذاری و به زیر کشت بردن، می‌تواند بصورت بالقوه تولیدی بالای ۱۵۰ هزار تن در سال را برای استان به دنبال داشته باشد. تاکنون ۸۰۰۰ هکتار از اراضی به متقاضیان واگذار شده است. از این اراضی تاکنون حدود ۴۰۰۰ هکتار آماده کشت است. برای تولید بچه میگوی مورد نیاز مزارع پرورشی مجوز ۲۱ مرکز تکثیر صادر شده که ۱۷ مرکز آن به بهره‌برداری رسیده است. به‌منظور تامین غذای مورد نیاز این صنعت یک کارخانه با ظرفیت ۲۰ هزار تن در سال در حال تولید است و یک واحد دیگر با ظرفیت ۱۵ هزار تن آماده بهره‌برداری می‌باشد. همچنین جهت عمل آوری میگو در استان ۲۱ کارخانه عمل آوری وجود دارد که تعداد ۱۷ واحد آن دارای کد بین المللی می‌باشند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جهت نظارت بهینه و پشتیبانی بهداشتی صنعت، یک مرکز تشخیص و مطالعات بیماری‌های میگو در استان توسط دامپزشکی ساخته شده است. در خصوص آموزش‌های نیروهای فنی نیز وجود مجتمع آموزش جهاد کشاورزی استان و رشته شیلات در دانشگاه خلیج فارس- بوشهر سبب شده تا این صنعت با پشتوانه علمی موثرتری در آینده به توسعه خود امیدوار باشد. همچنین پژوهشکده میگوی کشور, در استان بوشهر, با انجام پروژه‌های تحقیقاتی در زمینه تنوع گونه‌ای، مولد‌سازی و معرفی گونه‌های جدید میگو فعالیت می‌کند. [۱۶]
۲-۷-۲ وضعیت تولید میگو
در ایران نیز تولید میگو همانند دیگر نقاط جهان به دو نوع پرورشی و دریایی تقسیم می‌گردد. اگرچه ایرانیان ساکن در نواحی خلج فارس از گذشته‌های دور به دلیل نزدیک بودن به دریا بسیاری از موجودات دریایی را مانند میگو صید می‌کردند ولی کن صنعت پرورش میگو در ایران طبق گزارشات سازمان شیلات ایران با فعالیت مزارع کشت این آبزی در استان‌های هرمزگان و خوزستان در سال ۷۰ شکل گرفت و از سال ۷۴ مزارع کشت میگو در استان سیستان و بلوچستان فعال شدند. [۱۴]
نمودار ۲-۲ میزان تولید میگو در ایران[۱۸]
همانطور که در نمودار ۲- ۲ مشاهده می‌گردد تولید کل میگو در کشور از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۹ از یک روند منظم و رو به رشدی پیروی نکرده است.[۱۸]
طبق اطلاعات بدست آمده درحالیکه در سال ۱۳۷۴ کل تولید میگو در کشوررقم ۵۹۰۸ تن بوده پس از طی ۶ سال و در سال ۱۳۸۰ این عدد تقریبا با افزایش بیش از صد درصدی عدد ۱۳۸۶۰ تن را در یک سال نشان می‌دهد که با توجه به نمودار صفحه بعد و مقایسه سهم میگوی دریایی و پرورشی در ایران در خواهیم یافت که نسبت رشد میگوی پرورشی به میگوی صید شده در حال افزایش بوده به نحویکه این نسبت از ۰۲/۰ در سال ۱۳۷۴ به تقریبا ۱/۱ در سال ۱۳۸۰رسیده است که به طور حتم اصلی‌ترین عامل در افزایش تولید است.[۱۹]
اگرچه در این هفت سال میزان تولید ایران همواره افزایشی نبوده است ولی پرورش میگو همواره روند رو به رشدی را از خود نشان می‌دهد. پس از سال ۱۳۸۰ تقریبا میزان تولید میگو دارای روند مناسبی بوده و با حداکثر تولید خود در این سال‌ها (به جز سال ۱۳۸۱ که به دلیل به وجود آمدن بیماری لکه سفید و سرمای بی سابقه) دوران طلایی خود را پشت سر گذاشت.[۱۹]
نمودار۲-۳ میزان تولید میگو به تفکیک پرورشی و صید شده در ایران[۱۸]
در صورت ادامه روند تولید در پرورش میگو به تدریج این محصول می‌توانست جایگاه مناسبی برای صادرات در جهان پیدا کند که متاسفانه پس از سال ۱۳۸۳ به دلیل از دست رفتن بازار صادراتی اروپا که بی‌توجهی دولت در احداث آزمایشگاه کنترل کیفیت زیر نظر اتحادیه اروپا جهت تست سلامت میگو اصلی‌ترین علت آن بود تولید میگو به شدت کاهش یافت و بدین ترتیب یکی از بهترین بازارهای ایران از بین رفت و در سال‌های بعد نیز با توجه به مشکلات به وجود آمده بین اتحادیه اروپا و ایران بر سر برنامه هسته ای و آغاز تحریم‌های ضد ایرانی عملا راه ورود این کالا به اروپا سخت شد. [۱۸]
اگرچه تولیدکنندگان در این سال ها بسیار تلاش کردند تا تولید خود را افزایش داده و به شرایط قبل باز گردانند و از این طریق بتوانند محصولات خود را این بار با اولویت بازارهای داخلی و سپس ورود به بازارهای جدید به فروش رسانند که تا حدودی در این کار موفق بوده که نمودار بالا گواه این مطلب است.[۱۸]
۲-۷-۳ میگو در بازار داخلی
میگو در بازار داخلی مصرف رو به رشد مناسبی نداشته و شاید به همین دلیل است که میزان تولید ایران هیچ‌گاه نتوانسته از سطح مقاومتی ۱۵ هزار عبور کند. آمار و اطلاعات سازمان‌های بین المللی نشان می‌دهد، بسیاری از کشورهایی که پیشتاز تولید این ماده غذایی ارزشمند در جهان هستند سهم بسیاری از تولیدشان را در کشور خود به فروش می‌رسانند و شاید به جرات می توان گفت که علت اصلی رشد تولید بسیاری از کشورها ابتدا سرمایه‌گذاری روی بازارهای داخلی خود بوده و سپس بازارهای جهانی را هدف قرار دادند. [۱۹]
اگر بخواهیم مهم‌ترین علل پایین بودن سرانه مصرف در ایران را مورد بررسی قرار دهیم، ابتدا بهتر است نگاهی به هزینه‌های پرداختی مربوط به سبد پروتئین گوشتی هر خانوار ایرانی در بین سال های ۱۳۸۲ – ۱۳۸۹ بپردازیم.[۲۰]
از اطلاعات بدست آمده در می‌یابیم که سهم استفاده از آبزیان در سبد هر خانوار روستایی و شهری طی مدت هشت سال اخیر به ترتیب عددی در حدود ۱۰ و ۱۲ درصد بوده که این نشان دهنده عدم رشد در استفاده از سهم آبزیان در این سال‌ها می‌باشد که بر این اساس می توان علت را در عدم فرهنگ سازی مناسب ذکر نمود. [۲۰]

سال

هزینه خانوار روستایی (ریال)

هزینه خانوار شهری (ریال)

گوشت دام

گوشت پرندگان

گوشت دریایی

گوشت دام

گوشت پرندگان

گوشت دریایی

به والدین و همسالان در پسران ۹۰
جدول ۴-۱۴- پیش ­بینی ابعاد هویت معنوی بر اساس دلبستگی به
والدین و همسالان در پسران ۹۰
جدول ۴-۱۵- پیش ­بینی فاصله روانشناختی بر اساس دلبستگی
به والدین و همسالان و ابعاد هویت معنوی در پسران ۹۱
جدول ۴-۱۶- اثر واسطه‌ای باورهای اخلاقی در رابطه­ دلبستگی به
والدین و همسالان با ابعاد فاصله روانشناختی ۹۲
جدول ۴-۱۷- اثر واسطه­ای باورهای ماورایی در رابطه­ دلبستگی به
والدین و همسالان با ابعاد فاصله روانشناختی ۹۲
فهرست اشکال
عنوان صفحه
شکل ۱-۱: مدل اولیه پژوهش ۱۲
شکل ۲-۱: مدل گسترش یافته پژوهش ۶۳
شکل ۴-۱: مدل نهایی پژوهش (رابطه دلبستگی به والدین و همسالان
و فاصله روانشناختی با واسطه­گری ابعاد هویت معنوی) ۸۳
شکل ۴- ۲: مدل پژوهش (با در نظر گرفتن متغیر هویت معنوی به عنوان متغیر مکنون) ۸۶
شکل ۴-۳: مدل پژوهش در دختران ۹۴
شکل ۴-۴: مدل پژوهش برای پسران ۹۵

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

فصل اول
مقدمه
۱-۱- کلیات
از سال ۱۹۷۰ یکی از سازه­های مهم در روانشناسی، علوم اجتماعی و رفتاری مفهوم “خود”^[۱] بوده است. اگرچه برای خود جنبه­ های متعددی چون خودکارآمدی، عزت نفس و … بیان شده است، یکی از مهمترین جنبه­ های خود مفهوم “هویت”^[۲] است که از دیرباز مورد توجه فیلسوفانی چون جیمز^[۳]، کولی^[۴] و مید^[۵] بوده است و پس از آن به عنوان یک سازه­ی مهم در روانشناسی مطرح شده است (لری و تانجنی^[۶]، ۲۰۱۲). هویت به عنوان پاسخی که افراد به سئوال من کیستم؟ می­ دهند و ارائه­ تعریفی از خود، اساساً از کارهای اریکسون^[۷] اقتباس شده است (فیرون^[۸]،۱۹۹۹). او رویکردی روانشناختی جهت فهم هویت اتخاذ کرد و هویت را به عنوان سازمان پویای انگیزه­ ها، توانایی­ها، اعتقادات و تاریخ در شکل­دهی خود­مستقل و یکپارچه تعریف کرده است که مسیر زندگی فرد را روشن می­سازد (اریکسون، ۱۹۶۸). اما نظریه­پردازان پس از اریکسون هویت را در قالب رویکردهای مختلفی مفهوم پردازی کرده ­اند و چنانچه به صورت رویکردی به هویت نظر افکنیم، در این راستا می­توان از سه رویکرد عمده­ی وضعیت­نگر، فرایند­نگر و محتوا­­نگرسخن گفت (برزونسکی^[۹]، ۲۰۰۳).
علی­رغم آنکه در دو رویکرد وضعیت­نگر و فرایند­نگر وضعیت و سبک هویت بررسی می­ شود، در رویکرد محتوانگر محتوای خودپنداره و موضوعی که افراد بر اساس آن خودشان را تعریف می­ کنند اهمیت می­یابد. بنابراین، از این منظر بر اساس محتوا و موضوعی که افراد در تعریف “خود” بدان اشاره می­ کنند هویت دارای جنبه­ها و ابعاد مختلفی است.
اقبال و توجه به بررسی هویت با توجه به محتوای خاص آن و در نظر گرفتن ابعاد مختلفی برای آن، در سالهای اخیر سبب بروز و ظهور ابعاد گوناگونی برای هویت، از جمله هویت قومی، هویت ملّی، هویت دینی و مذهبی، هویت سیاسی و هویت اخلاقی شده است (هادی^[۱۰]،۲۰۰۱). اما با در نظرگرفتن انسان به عنوان وجودی معنوی و قائل شدن بعد معنویت در کنار سایر ابعاد جسمانی، روانی و اجتماعی برای او و با توجه به اهمیت معنویت به عنوان بخش مهمی از زندگی افراد، در سالهای اخیر بعد جدیدی از هویت، تحت عنوان “هویت معنوی”^[۱۱] در ادبیات روانشناسی مطرح گشته است (مک­دونالد^[۱۲]، ۲۰۰۹). بر اساس نظریه­ هویت اجتماعی، در هویت معنوی، افراد در تعریف خود به معنویت و تجارب معنوی خویش اشاره می­ کنند. در حقیقت، معنویت در احساس “خود” آنان دارای چنان اهمیت و برجستگی است که در پاسخ به سئوال من کیستم؟ خود را به عنوان فردی معنوی می­شناسند.
با توجه به جدید بودن این حوزه از هویت، در این پژوهش نقش دلبستگی به والدین و همسالان^[۱۳] به عنوان پیشایند هویت معنوی و فاصله­ی روانشناختی^[۱۴] به عنوان پیامد آن مد نظر قرار گرفت. پیش از پرداختن به مسئله پژوهش ضروری است تا سازه­های مورد نظر مورد مداقه و بحث قرار گیرند. لذا، در ادامه هر یک از سازه­ها در سطح نظری تشریح خواهند شد.
۱-۱-۱- هویت معنوی
با وجود اینکه ارتباط بین معنویت و خود از دیرباز در نظام­های مذهبی و معنوی تشخیص داده شده است، توجه علمی جدی به معنویت و ارتباط آن با هویت تنها از ۲۰ سال پیش شروع به پیشرفت کرده است (مک­دونالد، ۲۰۰۹). در زمینه­ ارتباط میان هویت و معنویت، رویکردهای موجود با توجه به نحوه­ای که هویت را مفهوم سازی می­ کنند، قابل تمایزند.
در این زمینه دو رویکرد تحت عنوان رویکرد سنتی^[۱۵] و رویکرد فراشخصی^[۱۶] مطرح است. در رویکرد­ سنتی روانی- اجتماعی، هویت به عنوان “من”^[۱۷] تعریف می­ شود، حس “خود” فرد که دارای مرزهای محدود و مشخص است. در این رویکرد با توجه به چنین تعریفی از هویت، هویت معنوی به عنوان نحوه­ای که “من” فرد به معنویت مربوط می­ شود و با حس “خود” یکپارچه و ادغام می­ شود، تعریف می­گردد و از آنجا که معنویت به عنوان تعالی تعریف می­ شود، هویت معنوی در بردارنده­ی نحوه­ای است که افراد احساس تعالی را با “من” خود یکپارچه می­سازند. از این رو، هویت معنوی مطابق با این رویکرد به عنوان شناسایی خود با جنبه­هایی از تجارب معنوی تعریف می­ شود (مکدونالد، ۲۰۰۹). در این زمینه، وینک و دیلون^[۱۸] (۲۰۰۲، به نقل از مک­دونالد، ۲۰۰۹) معنویت و به تبع آن هویت معنوی را به عنوان جستجوی وجودی خود برای معنای غایی از طریق فهم و دریافت شخصی از امور روحانی و مقدس تعریف کرده ­اند. پل و اسمیت^[۱۹] (۲۰۰۳) نیز هویت معنوی را به عنوان باور افراد به اینکه وجودی غایی و مرتبط با خدا هستند تعریف می­ کنند.
از طرفی در رویکردهای فرا­شخصی اعتقاد بر این است که هویت به خود و کارکرد آن محدود نمی­ شود، بلکه هویت اساساً در سرشت و طبیعت، امری معنوی است. در این رویکرد علاوه بر محتوای هویت، ساختار و فرآیندهایی که از خلال آنها هویت توسعه می­یابد نیز معنوی است. در این دیدگاه هویت و معنویت نهایتاً شبیه به هم در نظر گرفته می­شوند (مک­دونالد، ۲۰۰۹).
علاوه بر این، رویکردهای موجود پیرامون هویت معنوی با توجه به تعریفی که از معنویت ارائه می­ دهند نیز قابل تفکیکند. در این زمینه رویکردهای موجود با توجه به اهمیتی که برای بافت و نقش دیگران در شکل­دهی معنویت و به تبع آن هویت معنوی قائلند به دو رویکرد فردی^[۲۰] و بافتی^[۲۱] تقسیم می­شوند. رویکرد فردی در واقع همان رویکرد سنتی روانی – اجتماعی به هویت معنوی است. در این رویکرد معنویت به صورت کاملاً شخصی تعریف شده است و در آن به نقش دیگران و به بیانی دیگر جهان بیرون افراد در شکل­دهی هویت معنوی توجه نشده است و تجارب معنوی عمدتاً به صورت تجارب فرد در ارتباط با نیرویی برتر در نظر گرفته شده است و به روابط فرد با دیگران (شامل سایر انسان­ها، طبیعت و به طور کلی جهان بیرونی) و شکل­دهی معنویت و به تبع آن هویت معنوی از این طریق توجه نشده است (مک­دونالد، ۲۰۱۱). اما در رویکرد بافتی رشد معنوی حاصل اثر متقابل سیر درونی (تجارب درونی و یا اتصال به منبعی نامحدود) و سیر بیرونی (فعالیت­های روزانه و ارتباطات) است. بدین معنا که رشد معنوی از یک سو ما را بر آن می­دارد تا به جهان بیرون و اطراف نظر افکنیم و خود را با کل زندگی متصل و یکپارچه سازیم و از سوی دیگر، ما را بر آن می­دارد تا به درون خود نظر افکنیم و توانایی بالقوه­ی خود برای رشد، یادگیری، همکاری و… را بپذیریم و کشف کنیم. بدین ترتیب، در این رویکرد معنویت، افراد را به سمت برقراری پیوند بین اکتشاف خود و جهان سوق می­دهد که این امر از طریق پیگیری یک زندگی بارور و شکوفا محقق می­ شود. بنابراین، رشد معنوی از منظر این رویکرد شامل تعاملات پیچیده متغیرهای محیطی و فرآیندهای رشد فردی است (روهل­ کپارتین، بنسون و اسکیلز^[۲۲]، ۲۰۱۱).
با توجه به رویکردهای مطرح شده در رابطه با هویت معنوی، در این پژوهش به منظور بررسی هویت معنوی، هویت منطبق با رویکرد سنتی روانی – اجتماعی و مشابه با مفهوم سازی مک­دونالد (۲۰۰۹) و معنویت بر اساس رویکرد بافتی در نظر گرفته شده است. بر این اساس، هویت معنوی به عنوان نحوه­ای که “من” افراد به معنویت مربوط می­ شود و با احساس خود شخصی آنها یکپارچه می­ شود در نظر گرفته شده است. به بیانی دیگر، هویت معنوی شامل تعریف و شناسایی خود بر اساس معنویت و تجارب خاصی است که در معنویت به چشم می­خورد و با توجه به رویکرد بافتی به معنویت، این تجارب هم شامل ارتباط با نیرویی برتر است و هم در بردارنده­ی تجارب فرد در ارتباط با دیگران است. بر این اساس، هویت معنوی بیانگر آن است که افراد خودشان را بر اساس ارتباط با نیرویی برتر و دیگران تعریف می­ کنند و این عوامل را در شکل­دهی شخصیت و هویت خویش مهم تلقی می­ کنند.
۱-۱-۲- فاصله روانشناختی
افزایش رفتارهای ناهنجاری چون پرخاشگری، قلدری و خشونت در محیط­های آموزشی و در میان نوجوانان و جوانان، متخصصان حوزه ­های مختلف از جمله تعلیم و تربیت را بر آن داشته ­است تا به بررسی ریشه­ها و عوامل تعیین­کننده­ رفتار افراد با دیگران بپردازند. در این زمینه برخی از متخصصان عوامل اجتماعی و فرهنگی را مدنظر قرار داده­اند، عده­ای به عوامل مربوط به خانواده و مدرسه پرداخته­اند و در نهایت تعدادی از متخصصان نیز عوامل شخصیتی و ریشه ­های روانشناختی رفتار افراد با دیگران را مورد توجه قرار داده­اند و در این راستا فاصله­ی روانشناختی را به عنوان یکی از عوامل روانشناختی زمینه­ ساز رفتارهای ضداجتماعی و ناهنجار معرفی کرده ­اند (هاردی، بتاچرجی، رید و آکوئینو^[۲۳]، ۲۰۱۰).
فاصله­ی روانشناختی بیانگر نحوه­ای است که افراد را در فضای روانشناختی خود جهت می­دهیم. در واقع، ما با دیگران به عنوان عواملی بیرونی و عینی رفتار نمی­کنیم، بلکه نوع برخورد ما با
دیگران تحت­ تأثیر این است که آنها را در فضای روانشناختی خود چگونه ادراک کنیم. بر این اساس، افراد و گروه­هایی را که از نظر اجتماعی نزدیک در برابر دور ادراک می­کنیم به گونه ای متفاوت در نظر می­گیریم و با آنها متفاوت رفتار می­کنیم (لیبرمن، تروپ و استفان^[۲۴]، ۲۰۰۷).
فاصله روانشناختی در بردارنده­ی دو بعد حریم رعایت اخلاقی^[۲۵] و جهت­گیری غلبه اجتماعی^[۲۶] می­باشد. حریم رعایت اخلاقی بیانگر مرز و محدوده­ای است که در آن افراد و گروه­ ها به صورتی تعریف می­شوند که فرد مایل است نسبت به آنها توجه اخلاقی نشان دهد. دامنه­ این مرز می ­تواند از علاقه­ صرف به خود و تمرکز بر نیازهای خود تا در نظر گرفتن تمام انسان­ها و یا جایی بین این دو حد باشد (رید و آکوئینو، ۲۰۰۳). از این رو، حریم رعایت اخلاقی ­بازتاب ادراک ما از گروه­هایی است که از نظر روانشناختی نزدیک هستند. اما، جهت­گیری غلبه اجتماعی بیانگر افکار و عقاید فرد مبنی بر این است که شخص و یا گروهی از افراد نسبت به دیگران جهت برخورداری از برتری و غلبه بر سایر افراد، سزاوارترند. از این رو، جهت­گیری غلبه اجتماعی بازتاب ادراک ما از گروه­هایی است که از نظر روانشناختی دور هستند. بنابراین، بسته به اینکه افراد را در فضای روانشناختی خود چگونه ادراک کنیم (دور یا نزدیک) رفتار متفاوتی با آنان خواهیم داشت. از این رو، فاصله­ی روانشناختی از جمله عوامل مهمی است که با اشکال مختلف رفتار اخلاقی و جامعه­پسند و یا به عکس رفتار غیر اخلاقی و ضد اجتماعی در ارتباط است (هاردی، بتاچرجی، رید و آکوئینو، ۲۰۱۰).
۱-۱-۳- دلبستگی به والدین و همسالان
نظریه­ دلبستگی توسط بالبی^[۲۷](۱۹۶۹) پایه­ریزی و توسط اینزورث^[۲۸] و همکاران (۱۹۷۸) گسترش یافت. بالبی (۱۹۶۹) دلبستگی را به عنوان تمایل ذاتی انسان به برقراری پیوند عاطفی عمیق با افراد خاص تعریف می­ کند. او معتقد است که انسان با یک نظام روانی- زیستی ذاتی متولد می­ شود و این نظام که در بردارنده­ی رفتارهای دلبستگی چون مکیدن، خندیدن، گریستن، جستجوی منبع و … است نوزاد را بر می­انگیزد تا در هنگام نیاز، مجاورت خود را با افراد مهم و یا چهره­ های دلبستگی حفظ کند و از این طریق نیاز خود به امنیت و مراقبت را تأمین نماید. علاوه بر این، عملکرد مطلوب نظام دلبستگی به کیفیت ارتباط مادر- نوزاد و میزان دسترسی، حمایت و پاسخگو بودن چهره­ی دلبستگی به هنگام نیاز بستگی دارد. چنانچه چهره­ی دلبستگی در دسترس و پاسخگو باشد عملکرد بهینه نظام دلبستگی تسهیل می­ شود و احساس دلبستگی ایمن پایه­گذاری می­ شود. بر اساس همین تجارب مکرر و روزانه­ با چهره­ی دلبستگی، کودک انتظاراتی را از نحوه­ تعامل خود با چهره­ی دلبستگی شکل می­دهد و به تدریج این انتظارات را به صورت یک سری بازنمایی­های ذهنی^[۲۹] تحت عنوان مدل کارکرد درونی^[۳۰] درونسازی می­ کند (بالبی، ۱۹۷۳). وجود تفاوت­ در مدل کارکرد درونی افراد سبب شد تا اینزورث (۱۹۷۸) در رابطه با دلبستگی والد- نوزاد سه سبک عمده­ی دلبستگی از جمله دلبستگی ایمن^[۳۱]، دلبستگی ناایمن ­-­­ دوسوگرا^[۳۲] و دلبستگی نا­ایمن – اجتنابی^[۳۳] را مطرح سازد. علاوه بر این، بالبی مدل کارکرد درونی را به عنوان عاملی در نظر می­گیرد که دلبستگی اولیه را به دلبستگی و روابط در تمام طول زندگی پیوند می­زند. او معتقد است مدل کارکرد درونی که افراد از خود و دیگران تشکیل می­ دهند باعث تداوم تجارب، شناخت­ها و احساسات اولیه­ دلبستگی در رفتارها و روابط بعدی افراد می­ شود و بر تعاملات اجتماعی و سایر روابط نزدیک فرد اثر می­ گذارد. بنابراین، با توجه به پایداری نسبی مدل کارکرد درونی، دلبستگی دوران کودکی ممکن است در تمام طول زندگی فرد باقی بماند و مبنایی برای بروز دلبستگی و روابط نزدیک در سالهای بزرگسالی شود (میکیولینسر^[۳۴] و همکاران، ۲۰۰۵). از این رو، نظریه دلبستگی از تمرکز بر دوران نوزادی فراتر رفته و به عنوان یک چهارچوب نظری برای مطالعه­ ارتباط با افراد مهم در سالهای بزرگسالی نیز به کار رفته است (آرمسدن و گیرینبرگ^[۳۵]، ۱۹۸۷؛ نیکرسون و نیگل^[۳۶]، ۲۰۰۵) و چنین فرض شده است که افراد به چهره­ های دلبستگی سنین بزرگسالی خویش نیز به گونه ­ای همسو با سبک دلبستگی اولیه­ خود واکنش نشان می­ دهند و به میزانی که ارتباط با دیگران کارکردهای مشابه با دلبستگی اولیه (امنیت و حمایت عاطفی) را برای فرد فراهم ­آورد، پیوندهای دلبستگی جدیدی با دیگران تشکیل می­ شود (هازن و شیور^[۳۷]،۱۹۹۴).
از جمله روابط و پیوندهای عاطفی که در سالهای نوجوانی و بزرگسالی برای افراد اهمیت بیشتری می­یابد رابطه و پیوند عاطفی با دوستان و همسالان است. در واقع، افرا
د با ورود به دنیای بزرگسالی و برخورداری از استقلال، هر چه بیشتر به همسالان خود روی می­آورند و برقراری روابط حمایتی و عاطفی با آنان اهمیت بیشتری می­یابد (اکوآن^[۳۸]،۱۹۹۷). بنابراین افراد در سنین بزرگسالی ضمن اینکه دلبستگی به والدین خود را حفظ می­ کنند، به همسالان و دوستان خود نیز دلبسته می­شوند. در این زمینه آرمسدن و گرینبرگ (۱۹۸۷) سه بعد اساسی ارتباطات^[۳۹]، اطمینان^[۴۰] و بیگانگی^[۴۱] را در دلبستگی دوره بزرگسالی حائز اهمیت می­دانند. منظور از ارتباطات، روابط همزمان و متقابلی است که به ایجاد پیوندهای عاطفی قوی بین والدین و فرزندان کمک می­ کند. ارتباطات مثبت بین والدین و فرزندان، احساس ایمنی بیشتری در مراحل مختلف رشد به وجود خواهد آورد. ارتباطات والد- کودک همچنین شالوده­ای برای ارتباط با افراد دیگر و همسالان در سراسر زندگی ایجاد می­ کند. اطمینان، از ویژگی­های مهم ارتباط با والدین و همسالان است و همان احساس امنیت و اطمینان از بابت وجود فردی دیگر، جهت تأمین نیازهای قطعی می­باشد. بیگانگی مرتبط با احساس طرد شدن می­باشد. هنگامی که فرد احساس کند نماد دلبستگی در دسترس نیست، نوع دلبستگی­اش ناایمن و مبتنی بر بیگانگی خواهد بود­­­­ (باروکاس^[۴۲]،۲۰۰۶، به نقل از سلیمی ، ۱۳۸۷). بنابراین، دلبستگی به والدین و همسالان را می­توان وجود اعتماد و ارتباط و عدم وجود بیگانگی در روابط افراد با والدین و همسالان خود در نظر گرفت.
۱-۲- بیان مسئله
شاید نتوان هیچ سازه­ای را در روانشناسی سراغ داشت که به اندازه­ مفهوم هویت توجه محققان حوزه ­های روانشناسی رشد، اجتماعی و سلامت را به خود جلب نموده باشد. علاوه بر این، در سالهای اخیر معنویت به عنوان وجه مهمی از هویت مورد نظر محققان واقع شده است (مک­دونالد، ۲۰۰۹) و چنانچه پیشتر بیان شد تلاش­ های صورت گرفته در این زمینه، سازه­ی جدیدی تحت عنوان هویت معنوی را وارد ادبیات روانشناسی نموده است. اما هویت معنوی هم به لحاظ دشواری اندازه ­گیری و هم به لحاظ جدید بودن، از پشتوانه تجربی و تحقیقاتی چندانی برخوردار نیست. گرچه هر یک از سازه­های معنویت و هویت به تفکیک دارای پشتوانه­ی تحقیقاتی قابل قبولی هستند، اما در قالب یک سازه­ی ترکیبی وضعیت بسیار متفاوت است. از این رو مسئله­ پژوهش حاضر ارائه­ مدلی تجربی در خصوص سازه هویت معنوی خواهد بود. این پژوهش بنا دارد تا از یک سو، با توجه به کارکردها و پیامدهای هویت معنوی و از دیگر سو با تعیین پیشایند­های آن درک عمیق­تر و عینی­تری از این سازه به دست دهد.
در رابطه با پیامد­ها و کارکرد هویت معنوی سئوالی که ممکن است مطرح شود این است که آیا افراد برخوردار از هویت معنوی در رفتار و اعمال خود نیز مطابق با محتوای هویت خود عمل می­ کنند و چنین هویتی در اعمال و رفتار آنان بروز و نمود می­یابد؟ در این رابطه بلاسی^[۴۳](۱۹۸۳، به نقل از هاردی و کارلو^[۴۴]، ۲۰۰۵) در “مدل خود”^[۴۵] خویش، به دو جنبه­ عینی (محتوای هویت) و جنبه­ انتزاعی (ساختار هویت) هویت اشاره می­ کند. او در زمینه­ رابطه­ هویت اخلاقی با رفتار اخلاقی معتقد است زمانی­که ساختار هویت پخته و بالیده باشد، افراد هویت خود را بر اساس محتوایی درونی و روانی مانند ارزش­ها و اهداف شکل می­ دهند، خود منسجم­تر می­ شود و علاوه بر این، افراد تمایل دارند تا با محتوای هویت خود هماهنگ باشند. بنابراین به اعتقاد بلاسی ساختار هویت مکانیسمی کلیدی است که از طریق آن محتوای هویت می ­تواند به عنوان عاملی انگیزشی برای رفتار اخلاقی عمل کند. از طرفی، اوکلی و کلاکینک^[۴۶] (۲۰۰۱، به نقل از مکگی و گرنت^[۴۷]، ۲۰۰۸ ) معنویت را به عنوان عامل تنظیمی در نظر می­گیرند. آنها معتقدند افرادی که مفهوم معنویت را درونی کرده ­اند در اعمال، تنظیم هیجان­ها، ادراک و فعالیت­های خود نسبت به دیگران توسط این مفهوم هدایت می­شوند و با مفهوم معنویت هماهنگ خواهند بود و چنانچه تعریف پذیرفته شده از معنویت ارتباط با نیرویی برتر و دیگران باشد، به دلیل اهمیت و توجه به دیگران در سازه­ی معنویت، به نظر می­رسد که معنویت در این مفهوم با هویت اخلاقی و در نتیجه رفتار اخلاقی در ارتباط باشد. بنابراین چنین به نظر می­رسد که افراد دارای هویت معنوی فقط به لحاظ منطقی به مفهوم معنویت نمی­چسبند بلکه در مورد به کارگیری این مفهوم در زندگی و رفتار خویش نیز احساس تعهد می­ کنند.
اما آنچه در ارتباط با هویت معنوی و گرایش به رفتار اخلاقی بیان شد در سطح نظری است و تاکنون پژوهشی جهت بررسی رابطه­ این دو متغیر صورت نگرفته است. از این رو، در این پژوهش به منظور بررسی رابطه­ هویت معنوی با رفتار اخلاقی، متغیر فاصله­ی روانشناختی به عنوان یکی از مهمترین عوامل روانشناختی که با رفتار اخلاقی (مانند کمک کردن به دیگران) و یا به عکس رفتار ضداجتماعی (مانند پرخاشگری و خشونت) در ارتباط است در نظر گرفته شده است. فاصله­ی ر
وانشناختی بیانگر نحوه­ای است که افراد را در فضای روانشناختی خود جهت می دهیم (دور یا نزدیک) و این جهت­گیری به نحوه­ پاسخ و واکنش ما به دیگران جهت می­دهد.
اما، علاوه بر این که هویت معنوی می ­تواند به عنوان عاملی تأثیرگذار بر رفتار اخلاقی در نظر گرفته شود، بی شک، عوامل بسیار دیگری وجود دارند که بر هویت معنوی و شکل­دهی آن اثر می­گذارند. در این زمینه، خانواده به عنوان بافت ارتباطی منحصر به فردی بر محتوا و فرایند هویت تأثیر می­ گذارد (اسکابینی و مانزی^[۴۸]، ۲۰۱۱). یکی از متغیرهای مرتبط با خانواده روابط عاطفی اعضای خانواده و یا دلبستگی به افراد مهم زندگی است. در نظریه­ دلبستگی، اکتشاف محیط به عنوان یکی از مؤلفه­ های بنیادین ماهیت بشر در طول زندگی مطرح است (بالبی، ۱۹۸۸) و برخورداری از دلبستگی ایمن با مراحل اکتشاف مربوط به شکل­دهی هویت در ارتباط است. در واقع افراد با دلبستگی ایمن به دلیل آنکه خانواده پایگاه ایمنی را برای آنان فراهم می ­آورد آزادانه در محیط خود به اکتشاف می­پردازند (آرست^[۴۹] و همکاران، ۲۰۰۹). بنابراین دلبستگی به والدین و افراد دیگر از این طریق فرایند اکتشاف و دستیابی به هویتی یکپارچه را تحت تأثیر قرار می­دهد. اما اکثر تحقیقات انجام شده در این زمینه به بررسی رابطه­ سبک­های دلبستگی با وضعیت­های هویت پرداخته­اند (فیبر^[۵۰] و همکاران،۲۰۰۳؛ هاوق و بورجویس^[۵۱]،۲۰۰۲) و رابطه­ دلبستگی با محتوای هویت افراد کمتر مورد بررسی واقع شده است. بنابراین در این پژوهش دلبستگی در قالب دلبستگی به والدین و همسالان و در ارتباط با هویت معنوی به عنوان یکی از ابعاد هویت بررسی خواهد شد.
علاوه براین، چنانچه پیشتر توضیح داده شد افراد بر مبنای کیفیت و تاریخچه­ دلبستگی اولیه­ خود، مدل کارکرد درونی را شکل می­ دهند که در مراحل مختلف رشد هشیارانه و ناهشیارانه (عمدتاً ناهشیارانه) در سطح روابط میان­فردی تعمیم یافته و نقش مهمی در شکل­ گیری شناخت­ها، احساس­ها و رفتارها بازی می­ کند. به بیانی دیگر، دلبستگی ایجاد شده با والدین مبنای ارتباطات بعدی فرد می­گردد و بر آن اثر می­ گذارد.
گرچه دلبستگی در ارتباط با رفتارهای مخربی چون پرخاشگری و خشم (سیمونز، پاترنیت و شور^[۵۲]، ۲۰۰۱، طالبی و ورما^[۵۳]، ۲۰۰۷) و رفتارهای ضداجتماعی (مارکوس و بتزر^[۵۴]، ۱۹۹۶) مورد بررسی قرار گرفته است، اما تاکنون ارتباط آن با متغیری چون فاصله­ی روانشناختی که بیانگر باورها و نگرش افراد نسبت به دیگران و زمینه­ای برای رفتار اخلاقی و یا غیر اخلاقی است، بررسی نشده است.
افزون بر این، با توجه به اینکه هویت معنوی بیشتر در سطح نظری بررسی شده است و کمتر به عملیاتی کردن این سازه پرداخته شده است، از جمله مسائل دیگری که این پژوهش به آن می ­پردازد، عملیاتی نمودن سازه هویت معنوی در قالب طراحی یک پرسشنامه جهت سنجش آن است.
با توجه به آنچه گفته شد، در پژوهش حاضر نقش واسطه­گری هویت معنوی در ارتباط با دو متغیر دلبستگی به والدین و همسالان و فاصله­ی روانشناختی بررسی خواهد شد. شکل زیر بیانگر مدل اولیه پژوهش است.
شکل ۱-۱: مدل اولیه پژوهش
۱-۳- ضرورت و اهمیت تحقیق

مبحث دوم ـ مفهوم، شرایط، ماهیت حقوقی، اثر و قلمرو تأثیر برائت
گفتار اول ـ مفهوم و شرایط برائت
الف ـ مفهوم لغوی و اصطلاحی
۱- مفهوم لغوی
برائت در لغت به معنای پاک شدن از عیب و تهمت، خلاص شدن از قرض و در زبان عربی به معنای منشور و اجازه آمده است.^[۲۰۴]
۲- مفهوم اصطلاحی
در اصطلاح حقوقی ” برائت خالی بودن ذمه ی شخص معین از تعهد را گویند، خواه اساساً ذمه ی شخص در مقابل شخص معین دیگر از اول مشغول نشده یا مشغول شده و فارغ الذمه شده باشد.”^[۲۰۵]
“ابراء^[۲۰۶] طبیب آن است که بیمار یا اولیای قانونی وی، قبل از درمان، ذمه ی طبیب را نسبت به پیامدهای احتمالی عمل جراحی و طبی مبرا سازند.”^[۲۰۷]
با توجه به تعاریف فوق، مقصود از ابراء پزشک آن است که قبل از اقدام درمانی، بیمار یا اولیای قانونی وی، ذمه ی پزشک را نسبت به پیامدهای احتمالی درمان بری کنند و مقصود از اخذ برائت آن است که پزشک قبل از هرگونه اقدامی، عوارض درمان را به بیمار یا اولیای قانونی وی اخطار کند و تذکر دهد که احتمال دارد معالجه یا عمل جراحی، منجر به نقص عضو یا حتی مرگ شود، با تعیین درصد وقوع احتمال و سپس به دنبال این آگاهی، قول بگیرد که چنانچه حادثه ای رخ دهد، مسؤول نخواهد بود.^[۲۰۸]
ب ـ شرایط تأثیر برائت
جهت تأثیر برائت، همانند رضایت، شرایطی لازم است؛ “ابراء طبیب توسط بیمار، همانند رضایت یکی از اعمال حقوقی است و باید دارای همان شرایط و اوصافی باشد که قانون گذار برای رضایت برشمرده است؛”^[۲۰۹] این شرایط عبارتند از:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۱- شرایط عمومی
شرایط عمومی شامل قصد ابراء کننده، یعنی بیمار؛ اهلیت ابراء کننده؛ موضوع برائت؛ معلوم و معین بودن موضوع و اختیار بیمار است و از آن جا که این موارد در مبحث شرایط تأثیر رضایت به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است، در این جا از تکرار پرهیز می شود.
۲- شرایط اختصاصی
۱-۲- زمان اخذ برائت
نظر غالب آن است که اخذ برائت باید پیش از اقدام پزشکی باشد، با استدلال به این که این شرط در مواد ۶۰ و ۳۲۲ ق.م.ا مورد تصریح قرار گرفته است و از آن جا که قانون گذار در این مواد عبارت “قبل از شروع به درمان” را به کار برده است، چنین بر می آید که اخذ برائت، تنها پیش از اقدام پزشکی امکان پذیر است؛ یکی از نویسندگان در این زمینه چنین می گوید: “از مفهوم مخالف مواد فوق چنین استنباط می گردد که بر برائت مأخوذه بعد از اعمال جراحی و طبی هیچ گونه اثر قانونی مترتب نیست.”^[۲۱۰]
اما به نظر می رسد این دیدگاه صحیح نیست و برائت بعد از اقدام هم قابل استناد است و دلیل محکمی بر عدم صحت برائت پس از اقدام مشاهده نمی شود.
شایان ذکر است در گفتار بعدی تحت عنوان ماهیت برائت از انتقادات درباره ی ابراء ذمه، پیش از درمان، که مصداق اسقاط مالم یجب است و نظری که برائت را شرط عدم مسؤولیت می داند، به طور جداگانه سخن خواهیم گفت.
۲-۲- تخصص پزشک
درباره ی تخصص پزشک یکی از فقها چنین می گوید: “همه ی علمای دین و کارشناسان فقه بر این نظریه استوار هستند که طبیب جاهل به این سبب که با جهل و خدعه ی خود به بیمار خسارت و اتلاف وارد می سازد، در هر حال ضامن است.”^[۲۱۱]
مقصود از تخصص آن است که پزشک دارای تجربه و مهارت کافی در رشته ی خود باشد؛ در این راستا حتی یک پزشک عمومی می تواند حاذق و متخصص محسوب شود، در حالی که یک متخصص ممکن است از مهارت در رشته ی خود برخوردار نباشد؛^[۲۱۲] بنابراین تخصص جنبه ی علمی و تجربی دارد و شرط لازم برای عدم ضمان پزشک محسوب می شود. در اکثر نظام های حقوقی همچنین در ایران این امر به صورت یک عرف مسلم در آمده است.
با وجود آن که شرط برائت ربطی به مسؤولیت کیفری ندارد، یکی از نویسندگان که ظاهراً دیه را مجازات انگاشته است، در این زمینه چنین گفته است: “شرط برائت در صورتی می تواند رافع مسؤولیت کیفری پزشک شود که پزشک، حاذق و ماهر باشد؛ زیرا مسؤولیت کیفری خارج از چارچوب قرارداد است و چون مربوط به نظم عمومی است، اراده نمی تواند در مورد از بین بردن چنین مسؤولیتی مؤثر باشد؛ حال اگر پزشک جاهل باشد و بدون هیچ آگاهی و تخصص و تنها به قصد سودجویی اقدام به درمان بیماران بی خبر نموده باشد، در این صورت خواه مقصر باشد یا نباشد و خواه برائت حاصل نموده باشد یا خیر، مسؤولیت او مطلق است؛ اما اگر پزشک حاذق و ماهر باشد، شرط برائت، موجب رفع مسؤولیت کیفری پزشک می شود، پس پرداخت دیه هم موردی نخواهد داشت.”^[۲۱۳]
ایراد دیگری که بر این دیدگاه وارد است، آن است که شرط تخصص پزشک، در هر حال برای تأثیر برائت اخذ شده،لازم است و در این زمینه تفاوتی نیست که دیه را دارای جنبه ی کیفری بدانیم و یا فاقد جنبه ی کیفری دانسته و قائل به مسؤولیت مدنی باشیم.
۳-۲- منجز یا معلق بودن ابراء
یکی از نویسندگان در این زمینه چنین می گوید: “از ملاک ماده ی ۲۳ ق.م.ا که مقرر می دارد: گذشت باید منجز باشد و به گذشت مشروط و معلق ترتیب اثر داده نخواهد شد، می توان استفاده نمود که برائت باید منجز باشد و توسط کسی که می خواهد درمان را انجام دهد و از کسی که در صورت وقوع خسارت، حقّ تعقیب دارد، اخذ شود.”^[۲۱۴] پیداست که ایشان دیه را مجازات فرض نموده اند؛ زیرا ماده ی ۲۳ ناظر به جرایم قابل گذشت می باشد؛ در حالی که اگر دیه را ضمان مالی در نظر بگیریم که فاقد جنبه ی کیفری است، استناد به ماده ی ۲۳ قانون مجازات اسلامی، صحیح نمی باشد و به نظر می رسد ابراء مشروط هم می تواند قابل قبول باشد.
گفتار دوم ـ ماهیت حقوقی برائت
الف ـ ایقاع
در این فرض در واقع اعلام برائت همان ابراء ذمه ی پزشک توسط بیمار است که با اراده ی یک طرفه ی بیمار محقق می شود و نیازی به قبول یا ردّ پزشک ندارد.
اگر ماهیت برائت را ایقاع در نظر بگیریم (ابراء)، شرط برائت در قرارداد درمان با اراده ی یکطرفه ی بیمار ایجاد می شود و نیازی به قبول یا ردّ پزشک نیست؛ امّا از آنجا که طبق قاعده ی “ابراء ما لم یجب”، ابراء نمی تواند ناظر به دین آینده باشد و نسبت به مسؤولیّت احتمالی که در آینده ممکن است بوجود آید، بی تأثیر است و تنها در مورد دیون موجود امکان ابراء وجود دارد؛ بر این اساس بیماری که هنگام انعقاد قرارداد درمان، ذمّه ی پزشک را نسبت به دینی که هنوز ایجاد نشده است بری می کند، بر ابراء وی اثر حقوقی بار نمی شود و برائت در این فرض رافع مسؤولیّت مدنی پزشک نخواهد بود. ابراء تنها در مورد دین موجود امکان دارد و نسبت به تعهّد احتمالی در آینده، معقول به نظر نمی رسد.^[۲۱۵] یکی از نویسندگان در این زمینه چنین می گوید: “ابراء، عمل حقوقی تبعی است و لذا اگر بعد از سقوط دین یا پیش از تحقق دین واقع شود، بدون موضوع و بی اثر است.”^[۲۱۶]
با وجود این، در فقه، در توجیه نظر فقها مبنی بر امکان اخذ برائت پیش از اقدام، گفته شده است: ” برائت مانعی در تحقق حق است، نه اسقاط حق پیش از ثبوت آن؛ بنابراین اشکالی در این فرض باقی نمی ماند؛ به علاوه در تأیید سقوط ضمان، می توان برائت را به عنوان یک شرط در عقد اجاره ی طبیب در نظر گرفت، یعنی شرط ضمن عقد لازم، که در این صورت برائت شرطی است از قبیل شرط سقوط خیار حیوان و مجلس و مانند این ها که تحت عنوان “المؤمنون عندَ شروطهم” قرار گرفته و لازم الوفاء می باشد.”^[۲۱۷]
اما همان طور که گفته شد بر طبق این نظر تحصیل برائت بیمار پیش از درمان، یعنی زمانی که هنوز خسارتی به بار نیامده است تا دینی بر ذمّه ی پزشک ایجاد شود، اساساً مبنای حقوقی ندارد و بالتّبع تأثیری در رفع مسؤولیّت مدنی پزشک (ضمان مالی) نخواهد داشت.
بدین ترتیب ابراء زمانی مؤثر است که اشتغال ذمّه (دین)، به وجود آمده باشد. اگر بیمار پیش از اقدام پزشک او را نسبت به هرگونه مسؤولیّت احتمالی که در آینده ممکن است رخ دهد ابراء کند، مصداق ابراء مالم یجب بوده و موثّر نخواهد بود و در نتیجه ابراء پیش از اقدام، مسقط ضمان مالی نیست؛ بدین جهت نویسندگان حقوقی در تفسیر ماهیت حقوقی شرط برائت گفته اند که برائت از مصادیق شرط عدم مسؤولیت است که ذیلاً به این مطلب خواهیم پرداخت.
ب ـ شرط عدم مسؤولیّت
به جهت ایراد فوق الذکر برخی دیگر از حقوقدانان شرط برائت را از مصادیق شرط عدم مسؤولیت قلمداد نموده اند. اگر شرط برائت را از مصادیق شرط عدم مسؤولیّت بدانیم، آنگاه اثر برائت آن است که هرگاه در آینده شرایط تحقّق مسؤولیّت ویژه ای جمع شود، آن مسؤولیّت به وجود نمی آید؛ پس می تواند در مورد مسؤولیّت احتمالی پزشک مؤثر باشد.
به نظر این دسته از حقوقدانان شرط برائت پیش از درمان، نوعی شرط عدم مسؤولیّت است و پزشک را از مسؤولیتی که ممکن است در آینده به بار آید می رهاند؛ مفاد توافق ناظر به آینده و با توجّه به احتمالی بودن آن است؛^[۲۱۸] “حصول برائت پیش از درمان در عرف پزشکی کنونی، با توضیح خطرهای احتمالی ناشی از درمان و قبول آن خطرها به وسیله ی بیمار مرسوم است و از نظر ماهیت، یکی از مصداق های شرط عدم مسؤولیت است.”^[۲۱۹] اما در صورتی نافذ است که آگاهی های لازم درباره ی پیامدهای درمان یا جرّاحی به بیمار داده شده باشد و بداند که موضوع اذن و انشاء او چیست و بتواند با آگاهی و اختیار خطر را بپذیرد. همچنین هرگونه تدلیس، تقلّب، سوءاستفاده از اعتماد بیمار و اضرار عمدی یا آنچه در حکم عمد است، اثر شرط عدم مسؤولیّت را از بین می برد.^[۲۲۰]
فرض گرفتن شرط برائت به عنوان مصداقی از شرط عدم مسؤولیت، بدین معناست که در ارکان مسؤولیت دست ببریم تا اساساً مسؤولیتی و حقی برای مطالبه ی خسارت ایجاد نشود.
از این رو ایرادی که گرفته شده است آن است که مقررات مسؤولیت، آمره است و ما نمی توانیم در قواعد مسؤولیت دست ببریم. از سوی دیگر یکی از نویسندگان درباره ی مسؤولیت پزشک چنین می گوید: “به طور کلّی شرط عدم مسؤولیت مؤثر و نافذ است و اصولاً با عقل و نظم عمومی منافات ندارد؛ مگر در موارد استثنائی که اتّفاقاً مسؤولیّت پزشک یکی از این استثنائات است؛ در فرض صدمات بدنی، شرط عدم مسؤولیت به شدت مورد تردید قرار گرفته است زیرا نفوذ شرط به نتایجی ناروا منتهی می شود و به دلیل برخورد با نظم عمومی باید آن را نامشروع و بی اثر دانست؛ ایجاد مسؤولیّت برای کسی که به جسم دیگری صدمه می زند، وسیله ای برای جلوگیری از بی مبالاتی ها و هشداری برای رعایت احتیاط است. از بین بردن این وسیله بخشی از تضمین اجتماعی حقوق مربوط به شخصیّت را از بین می برد و از این لحاظ خلاف نظم عمومی است؛ بنابراین هرگاه پزشکی با بیمار قرار بگذارد که مسؤول تقصیر خود در عمل جرّاحی که انجام می دهد نباشد، این قرارداد از لحاظ مسؤولیّت مربوط به جبران خسارت بیمار یا بازماندگان او نیز اثر ندارد.”^[۲۲۱] به علاوه اگر شرط برائت یکی از مصداق های شرط عدم مسؤولیت است، پس درباره ی اضرار عمدی یا آنچه که در حکم عمد است (مانند جاگذاردن چاقوی جراحی در شکم بیمار یا عمل جراحی در حال مستی) بر خلاف نظم عمومی و بی اثر است. هیچ کس و از جمله پزشک نمی تواند در قرارداد خود با دیگران، جواز اضرار به عمد یا ارتکاب هرگونه بی مبالاتی را به دست آورد؛ بدین ترتیب شرط عدم مسؤولیت در صدمات بدنی یا صدمه به شرافت و شخصیت اشخاص یا در صدمات عمدی یا اعمال در حکم عمد، به لحاظ مغایرت با نظم عمومی و اخلاق حسنه، نامشروع تلقّی شده و مؤثر نیست؛
گفتار سوم ـ اثر برائت در رفع مسؤولیت مدنی پزشک
مسؤولیّت مدنی ناظر به جبران خسارات زیان دیده است؛ می خواهیم ببینیم آیا ابراء پزشک توسّط بیمار، می تواند رافع مسؤولیّت مدنی پزشک باشد و اگر چنین باشد، حدود و ثغور این اثر تا کجاست؟ آیا در فرض تقصیر پزشک نیز مؤثر است یا خیر؟
مشهور فقهای امامیه معتقدند ابراء پزشک موجب سقوط ضمان مالی وی می گردد. “اگر ذمه ی طبیب قبل از درمان ابراء شده باشد، قول نزدیک تر به صواب، عدم ضمان طبیب است.”^[۲۲۲]
سایر فقها از جمله محقق حلی در شرایع الاسلام^[۲۲۳]، شیخ محمد حسن نجفی در جواهر الکلام^[۲۲۴] و آیت الله خوئی در مبانی تکمله المنهاج^[۲۲۵] ابراء قبل از اقدام طبیب را موجب سقوط ضمان مالی می دانند.
امّا سؤال آن است که اگر تحصیل برائت توسّط پزشک را یکی از مصادیق شرط عدم مسؤولیّت بدانیم، با توجه به این که گفتیم شرط عدم مسؤولیت، نسبت به صدمات و خسارات بدنی، در صورت ارتکاب تقصیر، نامشروع و بی تأثیر است و تعهد مربوط به جبران خسارت مالی را از بین نمی برد، آیا این شرط می تواند رافع مسؤولیّت احتمالی نسبت به خسارات مادی و معنوی که در آینده ممکن است برای پزشک ایجاد شود، باشد یا خیر؟ ضمن آن که یکی از نویسندگان در زمینه ی خسارت معنوی چنین می گوید: “خسارت معنوی ملحق به خسارت مادی است و شرط برائت، جبران خسارات معنوی را از بین نمی برد و بیمار می تواند این گونه خسارت ها را از پزشک مطالبه کند.”^[۲۲۶] در پاسخ باید گفت فایده ی شرط برائت آن است که پزشک، فقط در فرض احراز تقصیر، ضامن است؛ یعنی زمانی که پزشک برائت اخذ کرد، در صورتی مسؤولیت دارد که اولاً مقصر باشد و ثانیاً طرف زیان دیده بتواند تقصیر پزشک را اثبات کند که در این زمینه ذیلاً به تفصیل سخن خواهیم گفت.
به نظر برخی از حقوق دانان اثر اخذ برائت در مرحله ی اثبات است نه ثبوت و بنابر نظر برخی دیگر از حقوق دانان، چون پزشک مباشر ضرر است، اتلاف کننده، ضامن است، حتی اگر مرتکب تقصیر نشده باشد، از این رو مسؤولیت پزشک مبتنی بر قاعده ی اتلاف است و اساساً تقصیر مطرح نیست؛ پس اثر برائت در مرحله ی ثبوت است که در قسمت بعد به این دو دیدگاه اشاره شده است.
در پایان لازم است ذکر شود که یکی از نویسندگان در زمینه ی مطالبه ی خسارت معنوی چنین می گوید: “ماده ی ۳۱۹ ق.م.ا، ناظر به تلف جان و نقص عضو و خسارات مالی است؛ یعنی آنچه ارکان دیه را تشکیل می دهد. پس خسارات معنوی ناشی از درمان، در صورتی به عهده ی پزشک است که تقصیر او مطابق قاعده اثبات شود.”^[۲۲۷]
الف ـ اثر اثباتی برائت در فرض تقصیر پزشک
در خصوص نظر دسته ی اول اثر اثباتی اخذ برائت پیش از درمان آن است که بار اثبات تقصیر را بر عهده ی بیمار زیان دیده می گذارد؛ یعنی اثر اخذ برائت، صرفاً جابجایی بار اثبات دعوی است. بدین سان که در مرحله ی اثبات، در فرض عدم اخذ برائت، پزشکی که خسارتی به بار آورده است، مسؤول است، مگر آن که بتواند بی تقصیری خود را اثبات کند؛ اما در فرض اخذ برائت، مادام که بیمار یا بازماندگان وی تقصیر پزشک را در ورود خسارت اثبات نکنند، مطالبه ی خسارت از پزشک ممکن نخواهد بود.
“اثر مهم شرط برائت در پیمان درمان این است که پزشک را از ضمان مفروض در قانون معاف می کند و در صورتی مسؤول قرار می گیرد که زیان دیده بتواند تقصیر نامتعارف و غیر قابل اغماض پزشک را در اعمال قواعد، اثبات کند؛ پس نه مسؤولیت پزشکی که به اذن بیمار به درمان او پرداخته است، مطلق است و نه شرط برائت یکسره از او رفع مسؤولیت می کند.” ^[۲۲۸] تفاوت مهم دو فرض در این است که در موارد عادی نتیجه ی نامطلوب درمان به عهده ی پزشک است، مگر اثبات شود به فعل او ربط ندارد؛ ولی در فرض دوم، اماره ی قانونی انتساب تلف به فعل پزشک از اثر می افتد و بیمار باید آن را به بی مبالاتی پزشک نسبت دهد.”^[۲۲۹]
علیرغم اینکه معمولاً تعهد پزشک از مصادیق تعهد به وسیله است که با اثبات تقصیر پزشک، مسؤولیت وی محقق می شود و بر طبق قواعد عمومی مسؤولیت مدنی، بیمار زیان دیده یا وراث وی باید تقصیر پزشک را ثابت کنند تا او ضامن خسارات شود، اما قانونگذار در قانون مجازات اسلامی، در ماده ی ۳۱۹ و بند ب ماده ی ۲۹۵، پزشک را ضامن می داند (تعهد به نتیجه) و بیمار زیان دیده و یا وراث او را از اثبات تقصیر معاف می نماید؛ و این بدان معناست که اگر تمام نکات را پزشک رعایت کند ولی بیمار بمیرد، قانوناً باید دیه پرداخت شود مگر اینکه پزشک، بی تقصیری خود را اثبات نماید.
به نظر می رسد این تعبیر درست نیست؛ زیرا اولاً تعهد به نتیجه نمی تواند شامل ترک فعل باشد و جنبه ی مثبت دارد؛ ثانیاً نمی توان به ظاهر این مواد استناد کرد؛ در واقع در قانون مجازات اسلامی نیز تعهد پزشک از نوع تعهد به وسیله است و در صورتی که پزشک مرتکب تقصیری نشده باشد و در محدوده ی اذن اقدام نماید، مسؤولیت مدنی هم ندارد و صرفاً در مرحله ی اثبات دعوی است که قانونگذار صرف انتساب ضرر را برای مسؤول شناختن پزشک کافی دانسته است بدون آن که نیازی به اثبات تقصیر باشد؛ قانونگذار، فرض را بر تقصیر پزشک گذاشته است اما پزشک می تواند خلاف این اماره ی قانونی را به اثبات برساند (ماده ی ۱۳۲۳ قانون مدنی)؛ “در نتیجه تعهد پزشک در قانون مجازات اسلامی از نوع تعهد به نتیجه نیست، که اگر چنین بود، اثبات بی تقصیری، توسط پزشک، برای معافیت از مسؤولیت، کافی نبود و برای رفع مسؤولیت، وی می بایست صرفاً وجود قوه ی قاهره را اثبات می کرد.”^[۲۳۰] به نظر می رسد در این زمینه می توان بین ضررهای مادی و معنوی نیز فرق گذاشت.

در سال ۲۰۰۳ لانگ و همکارانش در پیدا کردن جهش V600E در رده ی سلول های لایه ی زاینده در ۴۲ مورد از سرطان ملانومای فامیلی به شکست برخورد کردند.
در سال ۲۰۰۳ نامبا و همکارانش فرکانس جهش های را در سرطان تیروئیدو ارتباط آن ها را با پارامترهای پاتولوژیکی مشخص کرد.جهش V600E در ۴ رده ی سلولی از ۶ رده ی سلولی و ۵۱ مورد از ۲۰۷ مورد سرطان تیروئید یافت شد.
در سال ۲۰۰۴ دومینگو و همکارانش متذکر شدند که جهش های داغ V600E که در سرطان های کلورکتال یافت شد در اثر جهش در ژن های ترمیم کننده ی اشتباهات (MMR) DNA مثل MLH₁ و یا MSH₂ است که این ها به ارث رسیده شده است.
لوبرمیرشکی و همکارانش در سال ۲۰۰۵، ۴۵ مورد از سرطان کلورکتال را که ناپایداری ریز ماهواره داشتند (MSI) و ۳۷ مورد سرطان کلورکتال که بدون ناپایداری ریز ماهواره بودند ولی مشخصات پاتولوژیکی مشابهی داشتند را بررسی کردند و یافتند که جهش BRAF بیشتر در تومورهایی مشاهده شد که MSI یا ناپایداری ریز ماهواره ها را داشتند. بیشترین تغییر شایع BRAF، V600E فقط در تومورهایی که MSI یا ناپایداری ریز ماهواره ها را داشتند،و با متیلاسیون پروموتور MLH₁ و نقص MLH₁ ارتباط داشتند محاسبه شد.سن متوسط بیمارانی که جهش BRAF V600E را داشتند نسبت به بیمارانی که جهش V600E را نداشتند بیشتر بود.
در سال ۲۰۰۹ به وسیله ی تول و همکاراش یک جهش V600E سوماتیک در ۴۵ مورد از ۵۱۹ (۷/۸%) مورد سرطان کلورکتال که این جهش را داشتند مشاهده شد.
در مطالعه ای که توسط YUو همکارانش در سال ۲۰۱۳ انجام شد جهش هایBRAF در اندومتریوز و هایپریازیا مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه جهش های موجود در اگزون شمار ه۱۱ و ۱۵ ژن BRAF، در ۹۷ بیمار کارسیومای آندومتر،۹ مورد هایپر پلازیای غیر نرمال و ۲۰ مورد آندومتریال نرمال مورد تحقیق قرار گرفت. از ۹۷ مورد کارسینوما و ۹ مورد هایپرپلازی ۲۰ مورد ( ۲۱%) و ۱ مورد(۱۱%) جهش هایBRAF داشتند که در مطالعات قبلی تاکنون گزارش نشده بود. ۲۰ مورد از اندومتریوم نرمال و ۲۱ نمونه از اندومتریوم نرما ل که در نقاط کناری نقاط جهش یافته بودند هیچ جهشی در BRAF نداشتند. هیچ تفاوت ظاهری نسبت به شیوع جهش BRAF در بین مراحل، زیر گروه بافتی، یا جدی جز آن ها نبود.
این یافته ها بیان داشت که جهش در ژن BRAF به میزان بسایر کمی در اندومتریوز موثر است.
در مطالعه ای که توسط Mutch و همکارانش در سال ۲۰۰۴ بر روی جهش RAS/RAF و نقص در سیستم ترمیم DNAدر سرطان اندومتریال انجام گرفت، ۱۴۶ نفر از افرادی که اندومتریوز داشتند برای جهش های BRAF مورد بررسی قرار گرفتند. ۳۵ نفر از این بیماران برای ژن KRAS2 دارای جهش بودند ولی فقط در یک مورد جهش در ژن BRAF یافت شد، در این تحقیق به این نکته رسیدند که با وجود تشابهات زیاد بین سرطان کلون و آندومتریوز، توسعه و گسترش سرطان اندومتریوز بسیار متفاوت از سرطان کلون است(۸۱).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مطالعه ای توسط KAWAGUCHI و همکارانش در سال ۲۰۰۹ برای جهش BRAF V600E در افراد مبتلا به سرطان آندومتریال انجام شد. در این مطالعه بیان داشتند که از زمانی که جهش هایی در KRAS وBRAFدر تعداد زیادی از مواردی که از نظر ناپایداری ریز ماهواره ها (MSI) در سرطان تک گیرکلون که در ژن MLH₁ نیزهایپرمتیله شده بودند، مثبت بودند مشاهده شد، ارتباطی بین MSIیا ناپایداری ریز ماهواره ها با کاهش بیان در هایپرمیتله شدن این مطالعه بر روی ۴۴ فرد بیمار انجام شد و جهش های نقطه ای در ۶ مورد از ۴۴ مورد ( %۶/۱۳) مشاهده شد ولی هیچ جهش در BRAF V600E بررسی نشد و به این نتیجه رسیدند که این جهش هدفی برای MMR در کارسینوژنز بیماران آندومتریوزنیست.پس برای یافتن ژن موثر در MMR در اندومتریوز باید مطالعات بیشتری انجام داد(۵۴).
فصل سوم:
مواد و روش ها
تمامی بیماران مبتلا به میوم ، بستری در بیمارستان میرزا کوچک خان وابسته به دانشگاه تهران مورد ارزیابی اولیه قرار گرفته و پس از بیماری یابی و تائید بیماری توسط متخصص زنان و زایمان، مشاوره و ثبت اطلاعات پرسشنامه طرح تحقیقاتی از طریق مصاحبه با بیمار و مطالعه پرونده ی بیمار انجام یافته و افراد کاندید برای بررسی انتخاب می گردند که پس از کسب رضایت اولیاء و همراهان با نمونه گیری از افراد مبتلا و در صورت امکان خانواده ی آنان به میزان cc 5 خون حاوی ماده ضد انعقاد EDTA ، استخراج DNAصورت پذیرفته و با بهره گرفتن از دستگاه نانودراپ کیفیت سنجی نمونه ها انجام پذیرفته و از هر بیمار حداقل ۱۰۰ میکرولیتر DNA تهیه گردیده و جهت بررسی مولکولی استفاده می گردد ، انتخاب و طراحی پرایمرهای PCR جهت بررسی جهش های موردنظر بر اساس منابع و مطالعات قبلی صورت پذیرفته و طراحی پرایمرها با بهره گرفتن از نرم افزارهای Online شامل Primer3plus, Primer design NCBI و نیز نرم افزارهای Gene runner صورت می پذیرد.
انجام بررسی ملکولی به روش TETRA ARMS-PCRدر ابتدا بر روی نمونه افراد بیمار صورت پذیرفته و سپس بر روی گروه کنترل انجام می پذیرد،بررسی درافراد سالم به عنوان کنترل و انتخاب تصادفی آن ها انجام می شود.
در این بررسی با توجه به دسترسی مشکل و هزینه های بالای بررسی تعداد ۵۰ بیمار مبتلا و ۵۰ فرد سالم مورد ارزیابی قرار می گیرند.
۳-۱ روش ها
۳-۱-۱ روش جمع آوری نمونه های خون
۳-۱-۱-۱ انتخاب بیماران
در این مطالعه،۵۰ بیمار مبتلا به میوم رحمی که در بیمارستان میرزا کوچک خان تهران بستری شده بودند و توسط پزشک متخصص تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند انتخاب و جمع آوری شدند.علاوه بر این،سایر اطلاعات بیماران توسط فرم پرسشنامه تکمیل گردید ( پیوست ۱ ).
۳-۱-۱-۲ انتخاب افراد کنترل
تعداد ۵۰ نفر از افراد بستری در همان بیمارستان که به دلیل دیگری غیر از میوم بستری شده بودند و بیماری میوم در آن ها رد شده بود انتخاب و جمع آوری شدند.
۳-۱-۱-۳ خون گیری و شرایط نگهداری نمونه ها
مقدار ۲ تا ۵ سی سی از نمونه خون افراد بیماروکنترل در لوله های حاوی ماده ضد انعقاد EDTA ریخته شد.این نمونه ها ابتدا در یخچال و سپس تا زمان استخراج در دمای ۲۰- درجه سانتی گراد نگهداری شدند.
۳-۱-۲ استخراج DNA از خون به روش Soulthing out
در این مطالعه از روش soulthing out جهت استخراج DNA از نمونه های خون استفاده شد.
این روش نیز طی دو مرحله انجام گرفت.
مرحله اول
۵۰۰ml خون را در ویال ۱٫۵ml قرار می دهیم.
اضافه نمودن ۱۰۰۰ml آب مقطر سرد به ویال و پپتینگ نمودن آن.سپس آن را در سانتریفوژ قرار داده و با دور ۱۰۰۰۰rpm به مدت ۲۰ دقیقه سانتریفوژ می کنیم.(این عمل را تا سه بار تکرار می نماییم).
اضافه نمودن ۳۰۰ml N-lysis به رسوب بر جای مانده و پپتینگ نمودن آن جهت لیز شدن هسته و سپس آن را به مدت ۲ ساعت در دمای آزمایشگاه قرار می دهیم.
اضافه نمودن ۲۵۰ ml NACL₂ اشباع و ورتکس نمودن آن جهت حذف پروتئین ها
اضافه نمودن ۶۰۰ml کلروفرم و ورتکس نمودن آنها و سپس نمونه ها را در ۴۵۰۰rpm به مدت ۴ دقیقه سانتریفوژ می کنیم.( به منظور جدا شدن DNA از سایر قسمت ها به واسطه تشکیل دو فاز مختلف).
بعد مایع رویی را در یک میکروتیوپ جدید ریخته سپس ۱۰۰۰ml اتانول سرد مطلق به آن اضافه می کنیم جهت کریستاله شدن DNA. سپس درب ویال را پارا فیلم می زنیم و آن را به مدت ۲۴ ساعت در یخچال نگه داری می کنیم.
مرحله دوم
روز بعدابتدا نمونه ها را در ۱۰۰۰۰rpm به مدت ۲ دقیقه سانتریفوژ می کنیم جهت رسوب DNA . اگر DNA مشاهده نشد به مدت ۲۰ دقیقه با دور ۱۴۰۰۰rpm سانتریفوژ می کنیم.
سپس مایع رویی را دور ریخته و شستشوی نهایی با الکل ۷۰٪ به مقدار ۲۵۰ml انجام می دهیم. (این کار را تا سه بار تکرار می کنیم و هربار در ۱۰۰۰۰rpm به مدت ۱ دقیقه سانتریفوژ می کنیم).در آخرین بار الکل را دور ریخته و در ویال را باز گذاشته تا الکل کاملا خشک شود.
اضافه کردن ۷۰-۱۰۰ml آب مقطر جهت حل شدن رسوب DNA .
۳-۱-۳ تعیین کمیت وکیفیت DNA استخراج شده
۳-۱-۳-۱ ارزیابی کمیت DNA به روش اسپکتروفتومتری
درهنگام کار با دستگاه اسپکتروفتومتری به منظور کالیبره نمودن دستگاه، ۵۰ میکرولیتر آب دوبار تقطیر یا بافر TE به کووت مخصوص دستگاه اضافه کرده و در دستگاه قرارداده و با انتخاب گزینه ی Blank و مشاهده ی عدد صفر، دستگاه کالیبره می شود.در ادامه برای هر نمونه به مقدار ۴۵ میکرولیتر آب مقطر یا بافرTE و ۵ میکرولیتر محلولDNA به درون کووت اضافه شده و پس از قرار گیری در دستگاه و انتخاب گزینه ی Sample میزان جذب نوری محلولDNA در طول موج های مورد نظر و نیز غلظت DNA برحسب میکروگرم بر میلی لیتر نشان داده می شود.هرگاه OD 260 به ۲۸۰ در محدوده ی ۲ـ ۸/۱ باشد، نشان دهنده ی این مطلب است که DNA از خلوص مناسبی جهت استفاده در PCR برخوردار است.بنابراین هر کدام از نمونه ها که مقدار جذب آنها در این محدوده قرار گرفت و دارای غلظت ۱۵۰ نانوگرم بر میکرولیتر و یا بیشتر هستند به عنوان نمونه هایی که استخراج آن ها به درستی انجام گرفته بود، جهت PCR انتخاب شدند.نسبت های کمتر از ۸/۱ نشانگر آلودگی با پروتئین است.
نسبت های بالاتر از ۲ نشان دهنده ی وجود RNA است.بنابراین استخراج نمونه هایی که OD آن ها در محدوده ی مطلوب قرار نداشت، مجدداً انجام گرفت.
۳-۱-۳-۲ارزیابی کیفیتDNA توسط ژل آگارز
در این روش ۳ میکرولیتر از هر نمونه DNA به همراه ۱ میکرولیتر بافر بارگیری در چاهک ژل آگارز ۱% بارگذاری گردید. پس از الکتروقورز با ولتاژ۱۰۰ به مدت۳۰ دقیقه، با توجه به شدت باند حاصل، حجم مناسب از محصول استخراج شده جهتPCR تعیین گردید.DNA استخراج شده از خون جهت آزمایشات بعدی در فریزر۲۰ – نگهداری می شوند.
۳-۱-۴روش الکتروفورز بر روی ژل آگارز
الکتروفورز بر روی ژل، که در سال ۱۹۵۰ توسط اولیور اسمیت^[۲۱] ابداع شد، به مجموعه تکنیک هایی اطلاق
می شود، که با بهره گرفتن از ویژگی های فیزیکی نظیر اندازه، شکل یا نقطه ایزوالکتریک یک ملکول، اقدام به جداسازی آن می نماید.این تکنیک در واقع نوعی کروماتوگرافی جامد افقی تسهیل شده توسط نیروی الکتریکی بر روی شبکه ایجاد شده در بستری از جنس آگارز^[۲۲] یا پلی‌اکریل آمید^[۲۳] است، که به منظور بررسی های کیفی پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک بکار می رود.کاربرد معمول این تکنیک در بررسی های آنالیزی است، اما می توان از آن بعنوان یک تکنیک مکمل برای خالص سازی اختصاصی یک ملکول هم یاد کرد. وجه تسمیه “ژل” در بخش اول نام تکنیک ماتریکس مورد استفاده برای جداسازی ملکول مد نظر است. ژل مورد استفاده در این تکنیک در اغلب موارد پلیمر متخلخلی است که ترکیب و ضریب تخلخل آن بر مبنای نوع و وزن ملکول مد نظر انتخاب می شود.برای جداسازی ملکول های پروتئین و اسید نوکلئیک های کوچک، معمولاً از ژل پلی آکریل آمید استفاده می شود؛ که در واقع ترکیب غلظت خاصی از آکریل آمید به همراه یک رابط است.آگارز خالص استخراج شده از جلبک قرمز، ترکیب کاندید جداسازی ملکول های اسید نوکلئیکی بزرگتر از چند صد باز است.

۳-۳- قلمرو مکانی و زمانی تحقیق ۶۲
۳-۴ جامعه و نمونه ی آماری تحقیق ۶۳
۳-۵ – ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات ۶۵
۳-۶- معرفی ساختار و روش تجزیه و تحلیل داده ها: ۶۶
۳-۶-۱ فرم پوششی مدل ابرکارایی تحت بازده به مقیاس ثابت ماهیت ورودی: ۶۶
۳-۶-۲ ضریب همبستگی پیرسون ۷۰
۳-۶-۳ آزمون مقایسه میانگین دو جامعه آماری ۷۱
۳-۷ -شاخص ها/فرضیه ها ۷۲
۳-۸ فرضیه های تحقیق ۷۳
۳-۹- گام های محاسباتی پژوهش ۷۴
۳-۱۰ جمع آوری داده ها ۷۵
۳-۱۱ جمع بندی ۷۹
فصل چهارم: تحلیل اطلاعات
۴-۱-مقدمه ۸۱
۴-۲- آمار توصیفی متغیر های DEA 81
۴-۳- سنجش کارایی حاصل از حل مدل ۸۲
۴-۴تجزیه و تحلیل نتایج کارایی فنی ۸۵
۴-۵ رتبه بندی واحد های کارا ۹۰
۴-۶ آمار توصیفی متغیر بازده سهام ۹۰
۴-۶-۱ توصیف متغیر بازده سهام ۹۰
۴-۷ آزمون نرمال بودن داده ها: ۹۱
۴-۷-۱ آزمون کولموگروف-اسمیرنوف: ۹۱
۴-۸ آزمون فرضیات با بهره گرفتن از آزمون همبستگی پیرسن و T استیودنت : ۹۲
۴-۹ جمع بندی: ۹۶
فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهادات تحقیق
۵-۱ مقدمه ۹۸
۵-۲نتایج تحقیق ۹۸
۵-۲-۱ نتایج حاصل از آمار توصیفی ۹۸
۵-۲-۲ نتایج حاصل از سنجش کارایی به روش DEA (مدلسازی) ۹۹
۵-۲-۳ نتایج آمار استنباطی ۱۰۰
۵-۳ نتیجه گیری و ارائه پیشنهاداتی بر مبنای یافته های تحقیق ۱۰۱
۵-۴ محدودیت های تحقیق ۱۰۲
ی
۵-۵ پیشنهادها برای مطالعه ی آینده ۱۰۳

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

منابع ۱۰۵
پیوست ۱۱۰
ک
جدول ها
عنوان صفحه
جدول ۱-۱ جامعه/نمونه آماری ۱۲
جدول ۲-۲ مدل های جمعی و بازدهی به مقیاس ۳۷
جدول ۲-۳خلاصه ای از تحقیقات صورت گرفته در حوزه سنجش کارایی با تکیه بر مفاهیم مالی ۵۸
جدول ۳-۱-۱ داده های مربوط به شاخص های مدل تحلیل پوششی داده ها سال ۱۳۸۷ ۷۵
جدول ۳-۱-۲ داده های مربوط به شاخص های مدل تحلیل پوششی داده ها سال ۱۳۸۸ ۷۶
جدول ۳-۱-۳ داده های مربوط به شاخص های مدل تحلیل پوششی داده ها سال ۱۳۸۹ ۷۷
جدول ۳-۱-۴ داده های مربوط به بازده سهام سال ۱۳۸۸،۱۳۸۹،۱۳۹۰ ۷۸
جدول ۳-۲ جمع بندی نهایی ۷۹
جدول ۴-۱ آمار توصیفی متغیر های DEA 81
جدول ۴-۲-۱ امتیاز کارایی حاصل از DEA برای سال های ۱۳۸۷-۱۳۸۹ ، و معرفی واحدهای الگو ۸۲
جدول ۴-۲-۲ تعیین مقادیر مازاد و کمبود برای هر یک از واحدها در سه دوره مالی ۸۳