۵-۳

قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد مالی تأثیر مثبت دارد. (MLC:FP)

۲۰۱/۰

۵۷۲/۱

۱۱۷/۰

عدم تائید

عدم تائید

۶-۳

قابلیت بازاریابی بر عملکرد مالی تأثیر مثبت دارد. (MC:FP)

۵۵۲/۰

۶۶۴/۳

***

تائید

تائید

منبع: یافته‌های تحقیق
۴-۵-۴- آزمون فرضیه‌های تحقیق با بهره گرفتن از نتایج نرم‌افزار SmartPLS
فرضیه‌ی ۱-۱
در این فرضیه، تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد متمرکز بر مشتریان را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد متمرکز بر مشتریان، ۰۶۴/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که کوچک‌تر از مقدار بحرانی است (۴۵۲/۰<96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد متمرکز بر مشتریان در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد نمی‌شود، درنتیجه ادعای مطرح شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار نمی‌گیرد. یعنی ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر معناداری ندارد.
فرضیه‌ی ۲-۱
در این فرضیه، تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد همکاری مشتریان را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد همکاری مشتریان، ۱۸۷/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که کوچک‌تر از مقدار بحرانی است (۱۷۷/۱<96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد همکاری مشتریان در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد نمی‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار نمی‌گیرد. یعنی ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد همکاری مشتریان تأثیر معناداری ندارد.
فرضیه‌ی ۳-۱
در این فرضیه، تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد مالی را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان ارتباطات مبتنی بر همکاری و عملکرد مالی، ۱۷۷/۰- می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که کوچک‌تر از مقدار بحرانی است (۸۷۷/۰<96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد مالی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد نمی‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار نمی‌گیرد. یعنی ارتباطات مبتنی بر همکاری بر عملکرد مالی تأثیر معناداری ندارد.
فرضیه‌ی ۱-۲
در این فرضیه، تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت پیوند با بازار را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان ارتباطات مبتنی بر همکاری و قابلیت پیوند با بازار، ۶۹۶/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی است (۷۲۵/۱۶>96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت پیوند با بازار در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد می‌شود، درنتیجه ادعای مطرح شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار می‌گیرد. یعنی ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت پیوند با بازار تأثیر معناداری دارد.
فرضیه‌ی ۲-۲
در این فرضیه، تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت بازاریابی را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل‌مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان ارتباطات مبتنی بر همکاری و قابلیت بازاریابی، ۷۱۳/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی است (۰۴۳/۱۳>96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت بازاریابی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد می‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار می‌گیرد. یعنی ارتباطات مبتنی بر همکاری بر قابلیت بازاریابی تأثیر معناداری دارد.
فرضیه‌ی ۱-۳
در این فرضیه، تأثیر قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد متمرکز بر مشتریان را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل‌مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان قابلیت پیوند با بازار و عملکرد متمرکز بر مشتریان، ۵۰۰/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی است (۳۹۸/۴>96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد متمرکز بر مشتریان در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد می‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار می‌گیرد. یعنی قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر معناداری دارد.
فرضیه‌ی ۲-۳
در این فرضیه، تأثیر قابلیت بازاریابی بر عملکرد متمرکز بر مشتریان را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان قابلیت بازاریابی و عملکرد متمرکز بر مشتریان، ۱۰۰/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که کوچک‌تر از مقدار بحرانی است (۷۶۵/۰<96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر قابلیت بازاریابی بر عملکرد متمرکز بر مشتریان در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد نمی‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار نمی‌گیرد. یعنی قابلیت بازاریابی بر عملکرد متمرکز بر مشتریان تأثیر معناداری ندارد.
فرضیه‌ی ۳-۳
در این فرضیه، تأثیر قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد همکاری مشتری را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان قابلیت پیوند با بازار و عملکرد همکاری مشتری، ۸۲۶/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که کوچک‌تر از مقدار بحرانی است (۸۲۲/۰<96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد همکاری مشتری در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ (و ۰۱/۰) رد نمی‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% (و ۹۹%) مورد تائید قرار نمی‌گیرد. یعنی قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد همکاری مشتری تأثیر معناداری ندارد.
فرضیه‌ی ۴-۳
در این فرضیه، تأثیر قابلیت بازاریابی بر عملکرد همکاری مشتری را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان قابلیت بازاریابی و عملکرد همکاری مشتری، ۳۷۰/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی است (۳۶۱/۲>96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر قابلیت بازاریابی بر عملکرد همکاری مشتری در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ تائید و در سطح معنی‌داری ۰۱/۰ رد می‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% تائید و با اطمینان ۹۹% رد می‌شود. یعنی قابلیت بازاریابی بر عملکرد همکاری مشتری در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ تأثیر معنادار و در سطح معنی‌داری ۰۱/۰ تأثیر معنادار ندارد.
فرضیه‌ی ۵-۳
در این فرضیه، تأثیر قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد مالی را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل‌مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان قابلیت پیوند با بازار و عملکرد مالی، ۲۰۱/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که کوچک‌تر از مقدار بحرانی است (۵۷۲/۱<96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد مالی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ رد نمی‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% مورد تائید قرار نمی‌گیرد. یعنی قابلیت پیوند با بازار بر عملکرد مالی تأثیر معناداری ندارد.
فرضیه‌ی ۶-۳
در این فرضیه، تأثیر قابلیت بازاریابی بر عملکرد مالی را بررسی می‌کنیم. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از خروجی نرم‌افزار SmartPLS که در جدول ۴-۲۹ قابل‌مشاهده است، میزان ضریب مسیر میان قابلیت بازاریابی و عملکرد مالی، ۵۵۲/۰ می‌باشد و با توجه به مقدار آماره‌ی t که بزرگ‌تر از مقدار بحرانی است (۶۶۴/۳>96/1)، فرضیه‌ی صفر مبنی بر عدم تأثیر قابلیت بازاریابی بر عملکرد مالی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ رد می‌شود، درنتیجه ادعای مطرح‌شده با اطمینان ۹۵% مورد تائید قرار می‌گیرد. یعنی قابلیت بازاریابی بر عملکرد مالی تأثیر معناداری دارد.
۴-۵-۴-۱- اثرات غیرمستقیم مدل
زمانی که از مدل‌سازی مسیری PLS استفاده می‌شود، ابتدا باید مسیرهای مستقیم فرضیه‌سازی شده مورد ارزیابی قرار گیرد و سپس سایر تحلیل‌ها شامل اثرات میانی و تعدیلی مورد ارزیابی قرار گیرند. بنابراین، باید مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم یک متغیر مکنون معین بر روی متغیر دیگری مورد تفسیر و ارزیابی قرار گیرد. در جدول ۴-۳۰ اثرات مستقیم، غیرمستقیم و اثرات کل متغیرها ارائه شده است. اثرات کل از مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم به‌دست می‌آید. این اثرات نشان می‌دهند که با افزایش یک واحدی در متغیر مستقل، متغیر وابسته چقدر تغییر می‌کند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جدول (۴-۳۰): برآورد ضرایب اثرات مستقیم، غیرمستقیم و اثرات کل

واریانس این برآوردگر برابر است با :

که در آن ضریب را معمولاً ضریب کاهش در نمونه‌گیری بدون جایگذاری می‌نامند. همچنین کسر کسر نمونه‌گیری و –f1 ضریب تصحیح نمونه‌گیری بدون جایگذاری نامیده می شود.
معمولاً در جامعه‌های بسیار بزرگ، که حجم نمونه در مقایسه با حجم جامعه ناچیز است، می‌توان از کسر نمونه‌گیری چشم ‌پوشی کرد.
برای درک بهتر طرح نمونه گیری تصادفی ساده به شکل زیر توجه نمایید. در این شکل جامعه ی مورد نظر برای نمونه گیری تصادفی ساده به ۴۰۰ واحد مربع شکل تقسیم شده و یک نمونه تصادفی شامل ۴۰ واحد از آن انتخاب شده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل ۱-۱ نمونه گیری تصادفی ساده به اندازه ۴۰ از جامعه ۴۰۰ واحدی
طرح نمونه گیری طبقه ای^[۲۶]
در برخی مواقع جامعه به زیرجامعه هایی ناهم پوشا تقسیم می شود . اصطلاح ناهم پوشا بر این مطلب دلالت دارد که هر عنصر جامعه تنها و تنها درون یکی از زیرجامعه ها قرار دارد. هریک از این زیر جامعه ها یک طبقه نامیده می شود. چنانچه یک نمونه ی احتمالی درون هر طبقه انتخاب شود، به طوری که انتخاب ها بین طبقات، مستقل از یکدیگر باشند، آن گاه نمونه ی به دست آمده را یک نمونه ی طبقه ای و طرح مولد آن را یک طرح نمونه گیری طبقه ای می نامند. نمونه گیری طبقه ای روشی قدرتمند و انعطاف پذیراست که به شکل گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.
برای درک بهتر طرح نمونه گیری تصادفی طبقه ای به شکل ۱-۲ توجه نمایید. در این شکل جامعه ی مورد نظر که شامل ۴ طبقه است برای نمونه گیری طبقه ای به ۴۰۰ واحد مربع شکل تقسیم شده است. حجم طبقه اول ۲۰۰ واحد مربع شکل، حجم طبقه دوم ۱۰۰ واحد مربع شکل و حجم طبقات سوم وچهارم هر کدام ۵۰ واحد مربع شکل در نظر گرفته شده است. یک نمونه تصادفی شامل ۴۰ واحد از بین طبقات این جامعه به صورت تصادفی ساده بدون جایگذاری انتخاب شده است. در واقع از طبقه اول نمونه ای به حجم ۲۰ واحد مربع شکل تیره، از طبقه دوم نمونه ای به حجم ۱۰ واحد مربع شکل تیره و از هر یک از طبقات سوم و چهارم نمونه ای به حجم ۵ واحد مربع شکل تیره انتخاب شده است. بر این اساس مجموعه واحدهای مربع شکل تیره نمونه ی انتخابی از این جامعه است.

شکل ۱-۲ نمونه گیری تصادفی طبقه ای
۱-۳-۱ طبقه بندی پسین^[۲۷] (طبقه بندی پس از نمونه گیری)
در برخی مواقع که نمونه ی احتمالی بر اساس یک طرح نمونه گیری تصادفی ساده صورت
می پذیرد، می توان در مرحله برآورد از روش های مربوط به نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده نمود. این استراتژی که از طرح نمونه گیری تصادفی ساده، و برآورد طبقه ای تشکیل شده است را طبقه بندی پس از نمونه گیری، یا طبقه بندی پسین می نامند. کارآیی این استراتژی در مقایسه با استراتژی طرح نمونه گیری تصادفی طبقه ای و برآورد متناظر آن چندان کم نیست .برای استفاده از روش طبقه بندی پسین لازم است به همراه متغیر مورد مطالعه، متغیر طبقه ای هر واحد نمونه نیز اندازه گیری و ثبت شده باشد، همچنین حجم کل طبقات جامعه نیز معلوم باشد.
طرح نمونه گیری مضاعف ^[۲۸]
درشرایطی که هزینه ی جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر کمکی به مراتب کم تر از هزینه ی جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر مورد مطالعه باشد، طرح نمونه گیری مضاعف مورد استفاده قرار می گیرد. اگر میانگین جامعه ی کمکی یعنی نامعلوم باشد نمی توانیم از روش برآورد نسبتی استفاده کنیم. در چنین وضعیتی از طرح نمونه گیری مضاعف یا طرح نمونه گیری دو فازی ^[۲۹] استفاده می شود. در این طرح ابتدا در فاز اول، نمونه ای اولیه به روش تصادفی ساده با حجم از جامعه ی متغیرهای کمکی X گرفته می شود. در فاز دوم، از نمونه ی اولیه زیر نمونه ای به حجم n به تصادف از نمونه ی کمکی X ها گرفته و سپس واحدهای متناظر آن ها از متغیر مورد مطالعه انتخاب می شود. اگر در این طرح، زیر نمونه در فاز دوم به صورت نمونه گیری تصادفی ساده بدون جایگذاری انتخاب گردد، این طرح، طرح نمونه گیری مضاعف طبقه بندی نشده^[۳۰] نامیده می شود.
برای درک بهتر طرح نمونه گیری مضاعف به شکل ۱-۳ توجه نمایید. در این شکل در ابتدا جامعه ی مورد نظر برای نمونه گیری مضاعف به ۴۰۰ واحد مربع شکل تقسیم شده است. در فاز اول یک نمونه اولیه ی تصادفی از متغیر کمکی شامل ۶۰ واحد مربع شکل از این جامعه به صورت تصادفی ساده گرفته می شود و در فاز دوم از این نمونه اولیه زیر نمونه ای به حجم ۲۰ واحد مربع شکل تیره بر اساس متغیر کمکی و مقادیر متناظر متغیر مورد مطالعه انتخاب شده است.

شکل ۱-۳ نمونه گیری مضاعف
طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی ^[۳۱]
درشرایطی که می خواهیم جامعه به زیر جامعه هایی (طبقات مختلف) تقسیم شود اما وزن طبقات قبل از شروع نمونه گیری مقادیر معلومی ندارند، طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی می تواند ایده ی مناسبی باشد؛ این طرح برای اولین بار توسط نیمن^[۳۲] ]۱۷[ در سال ۱۹۳۸ معرفی شده است. ایده اصلی طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی این است که ابتدا در فاز اول یک نمونه ی اولیه بزرگ از متغیرهای کمکی گرفته می شود و بر این اساس طبقات بدست می آیند. در فاز دوم، برای جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر مورد مطالعه نمونه ای کوچک تر در این طبقات گرفته می شود.
از کاربردهای دیگر این طرح نمونه گیری، پایین آوردن اریبی ناشی از بی پاسخی ^[۳۳] است. در واقع، در نمونه گیری مضاعف لازم است ابتدا به جمع آوری داده های اولیه (مثلاً پرسشنامۀ پستی) بپردازیم، به دنبال آن، گروه بندی عناصر در دو طبقه صورت گرفته (مانند پاسخگویان به پرسشنامۀ پستی و بی پاسخ ها ) و سپس نمونه ای از افراد در یکی از طبقه ها انتخاب
می شود (مانند بی پاسخ های پرسشنامۀ پستی ) و برآوردگر نهایی، به صورت ترکیبی موزون از برآوردگرهای هر یک از دو طبقه بدست می آید.
فصل ۲
طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی
با استفاده ازیک اطلاع کمکی
۲-۱ مقدمه
از پیشرفت های عمده ای که اخیرا در بررسی های نمونه ای به چشم می خورد، استفاده از صفت کمکی x است که در ارتباط با متغیر مورد مطالعه y می باشد. استفاده از متغیر کمکی x در روش های مختلف برآوردیابی باعث افزایش دقت می شود. برای مثال در برآوردهای نسبتی و رگرسیونی نیاز به کسب اطلاعاتی در مورد میانگین جامعه ی متغیر کمکی x داریم. وقتی میانگین جامعه ی متغیر کمکی x معلوم باشد از یک نمونه گیری تصادفی ساده بدون جایگذاری و وقتی میانگین جامعه ی متغیر کمکی x مجهول باشد از روش نمونه گیری مضاعف استفاده می شود. به عبارت دیگر میانگین جامعه ی متغیر کمکی x از یک نمونه اولیه با حجم زیاد برآورد می شود به طوری که مشخصه ی کمکی x از پیش معلوم باشد و مقدار توسط مقدار برآورد آن جایگزین می شود. در این روش مقادیر x به آسانی در دسترس است و جمع آوری آن ها نسبت به مقادیر y هزینه کم تری دارد.
از جمله طرح های نمونه گیری که در عمل کاربرد گسترده ای دارد، طرح نمونه گیری طبقه ای است. این طرح زمانی کاربرد دارد که جامعه به چند بخش یا ناحیه افراز شده باشد که هر کدام از این بخش ها یک طبقه را مشخص می کند. از نتایج موثر طبقه بندی جامعه افزایش دقت در مرحله ی برآورد می باشد. علاوه بر این استنباط روی هر زیر جامعه ی دلخواه از جامعه بر اساس طرح نمونه گیری طبقه ای میسر خواهد شد. چنانچه برای طبقه بندی کردن جامعه بر اساس یک متغیر موثر، تا قبل از انتخاب نمونه نتوان طبقه ی مربوط به یک واحد مشخص از جامعه را تعیین نمود یا در برخی از موارد که انتخاب یک متغیر به عنوان طبقه بندی پس از جمع آوری اطلاعات انجام می پذیرد، نمونه گیری طبقه ای پسین پیشنهاد می گردد. یکی از طرح های نمونه گیری که برای طبقه بندی کردن مناسب می باشد، طرح نمونه گیری مضاعف است. در صورتی که حجم طبقات یا وزن آن ها نامعلوم باشد یا در واقع اطلاعات از متغیری که براساس آن طبقات تعیین می شوند به آسانی در دسترس نباشد و یا با گذشت زمان برخی از طبقات اطلاعات از دست داده و نیاز به بروز کردن نمونه داشته باشند می توان از این طرح استفاده کرد. طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی، در جنگل و منابع موجود در اکوسیستم های جنگلی کاربرد گسترده ای دارد. تئوری نمونه گیری مضاعف یا نمونه گیری دو فازی برای اولین بار توسط نیمن ]۱۷[ در سال ۱۹۳۸ معرفی شد. پس از آن رائو^[۳۴] ]۲۰[ در سال ۱۹۷۳ از این طرح نمونه گیری در بررسی بی پاسخی ها و مقایسه های تحلیلی استفاده کرد. کاکران ^[۳۵] ]۴[ در سال ۱۹۷۷ نیز برخی از نتایج اساسی طرح نمونه گیری مضاعف را در کتاب خود ارائه کرده است. ایگ و همکاران^[۳۶] ]۱۱[ در سال ۱۹۸۷ به ارائه برآوردگرهای مطلوب بر اساس طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی با بهره گرفتن از اطلاعات کمکی در فاز اول و فاز دوم پرداخته اند. همچنین سینگ و همکاران ^[۳۷] ]۳۲[ در سال ۲۰۰۷ کلاس بزرگی از برآوردگرهای میانگین جامعه را بر اساس این طرح نمونه گیری و بر اساس یک متغیر کمکی بدست آورده اند.
تعریف ۲ . ۱٫ نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی
طرح نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی در دو فاز صورت می گیرد. در فاز اول یک نمونه ی اولیه به حجم زیاد از متغیرهای کمکی گرفته شده و بر اساس آن طبقات شکل می گیرند و سپس در فاز دوم برای جمع آوری اطلاعات در مورد متغیر مورد مطالعه، از هر طبقه یک نمونه گرفته می شود. با توجه به این که میانگین صفت کمکی x، ، مجهول است، بهترین روش نمونه گیری استفاده از نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی است، زیرا بر اساس نمونه ی با حجم زیاد که در فاز اول گرفته شده است می توان پارامتر مجهول را برآورد نمود.
مثال۲٫۲٫۱ ( عمیدی ]۵۲[ )
فرض کنید اطلاعات مقدماتی نظیر جنسیت رای دهندگان برای طبقه بندی به آسانی به دست می آیند اما اطلاعات مفصل تر، مانند نظر سیاسی آن ها یا علت مخالفت آن ها با موضوع رای گیری به آسانی در اختیار نیست و نیاز به مصاحبه دارد. واضح است که انجام مصاحبه با همه رای دهندگان کاری وقت گیر و پر هزینه است.
فازهای نمونه گیری مضاعف برای طبقه بندی DSS

• • فاز اول : برای مشخص کردن جنسیت رای دهندگان نمونه ای بزرگ انتخاب می کنیم.

• • فاز دوم : برای تکمیل اطلاعات به تصادف با تعدادی از افراد انتخاب شده مصاحبه
    می نماییم.

۲-۲ پارامترهای جامعه و طبقات
فرض کنید یک جامعه متناهی به حجم داشته باشید. متغیر مورد مطالعه Y و متغیر کمکی X می باشند.
میانگین متغیر مورد مطالعه Y و متغیر کمکی X در طبقه ی h ام را به ترتیب با نماد های و نمایش داده و از فرمول های زیر بدست می آیند:

۸۱/۰-۸/۰
۵۲/۰-۵/۰

۷-۲-۳-۱- قابلیت هضم پذیری چربیها :
چربیها معمولاً به طور کامل هضم می شوند. مگر زمانی که در دمای مناسب برای زیست ماهی به علّت نقطه ذوب بالا، این ترکیبات به صورت جامد باقی بمانند. نقطه ذوب تری آسیل گلیسیرید عمدتاً به نقطه ذوب اسیدهای چرب تشکیل دهنده آن بستگی دارد. اسیدهای چرب غیر اشباع به خوبی هضم می شوند. در آزاد ماهی اطلس، ضریب هضم پذیری ظاهری چربی زمانیکه به شکل تری آسیل گلیسرول ها یا اسیدهای چرب آزاد هستند، ۹۰ تا ۹۸ درصد است. میزان هضم پذیری اسیدهای چرب اشباع، کمتر بوده و بسته به طول زنجیره کربن از ۷۰ درصد برای مریستات (۱۴:۰) تا ۵۰ درصد برای استئارات (۱۸:۰) کاهش می یابد. نتایج مشابهی در مورد سایر گونه ها نظیر قزل آلا و کپور بدست آمده است (Guillaume et al.,1999).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۸-۲-۳-۱- منابع چربی جیره آبزیان
چربی های استخراج شده از دوکفه ای ها، ماهی مرکب، ماسل ها ، کریل و ماهی ها، بهترین منابع چربی جهت استفاده در جیره غذایی ماهیان و میگوها هستند. روغن های گیاهی شامل روغن سویا، کلزا، ذرّت، بادام زمینی و آفتابگردان عمدتاً حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ می باشند (افشار مازندران، ۱۳۸۱). به طور سنّتی و معمول، روغن ماهی منبع اصلی چربی استفاده شده در ترکیب بندی و ساخت غذاهای آبزیان است. به جهت افزایش تقاضای روغن و مجبور کردن در قابلیّت تحمّل منابع طبیعی، منابع متنوعی از چربی ها شامل انواع مختلف روغن های حاصل از محصولات فرعی شیلاتی، روغن های گیاهی یا چربی های حیوانی در غذاهای آبزیان پرورشی مورد استفاده قرار می گیرند. به علاوه، بر خلاف آنچه که رایج است، فرض شده که ترکیب اسیدهای چرب روغن ماهی به میزان زیاد متغیّر و وابسته به عوامل متعددی مانند گونه ماهی، نوع مادّه خام (ماهی کامل در مقابل محصولات فرعی فرآوری شده)، فصل و غیره … می باشد. روغنِ ماهیان مختلف ممکن است تفاوت های معنی داری، نه تنها از نظر مقادیر SAFA، MUFA و PUFA بلکه از نظر فراوانی نسبی اسیدهای چرب چند زنجیره غیر اشباع (امگا ۳) مانند EPA و DHAبا یکدیگر داشته باشند. جایگزینی روغن ماهی با روغن های گیاهی یا چربی های حیوانات خشکی زی، موجب تغییر در مقادیر اسیدهای چرب جیره های تهیه شده می شود. بیشتر چربی های حیوانات خشکی زی (مانند پیه نهنگ و چربی خوک) دارای مقادیر بالایی SAFAهستند، در حالی که بیشتر روغن های گیاهی غنی از PUFA یا HUFA می باشند. تغییر در منبع چربی جیره غذایی، منجر به تغییر زیادی در ترکیب فیزیکوشیمیایی اسیدهای چرب می شود (Hua and Bureau, 2008).
۱-۸-۲-۳-۱- روغن ماهی
روغن ماهی به عنوان محصول جانبی در هنگام تولید پودر ماهی به دست می آید، یا اینکه در ماهیان خاصّی ضمن استخراج روغن و پودر ماهی نیز تولید می گردد. در فرایند استخراج روغن و پودر ماهی سه ماده اصلی شامل روغن ماهی ، پروتئین ماهی وعصاره ماهی^[۱۱]به دست می آیند. ماده خشک ماهی صید شده در حدود ۳۵-۲۵% وزن کل آن است و مابقی آن آب می باشد (میر نظامی ضیابری، ۱۳۷۴).
ترکیب اسیدهای چرب روغن ماهی:
روغن ماهی سرشار از اسیدهای چرب اشباع نشده با چند پیوند دوگانه می باشد. میزان این اسیدهای چرب بستگی به گونه ماهی دارد. مشخصه اصلی روغن های دریایی، وجود اسیدهای چرب با ۴ تا ۶ پیوند دوگانه در آنهاست. این اسیدهای چرب که عمدتاً از گروه امگا ۳ می باشند، سبب رقیق شدن خون می شوند و عوارضی چون سکته قلبی را در انسان کاهش می دهند. اکثر روغن های ماهی سرشار از اسیدهای چرب اشباع نشده گروه امگا ۳ و فاقد آنتی اکسیدان های طبیعی مانند ویتامین E می باشند، بنابراین، این روغن ها در مقابل اکسیژن مقاوم نیستند و به سرعت اکسید می شوند. مهم ترین اسیدهای چرب اشباع نشده موجود در روغن ماهی، EPA و DHA می باشند. به علّت وجود اسیدهای چرب اشباع نشده و مشکل اساسی اکسیداسیون سریع این اسیدهای چرب در روغن ماهی، باید بعد از صید، سریعاً آنها را با یخ خنک و یا در سردخانه نگهداری و یا به خط تولید روغن کشی ارسال نمود. برای افزایش زمان ماندگاری روغن ماهی می توان از آنتی اکسیدان های صنعتی مانند BHA^[12] و ^[۱۳]BHT نیز بهره گرفت (میر نظامی ضیابری، ۱۳۷۴). میانگین مقادیر اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی در جدول ۹-۱ نشان داده شده است .
جدول ۹-۱:میانگین مقادیراسیدهای چرب موچود در روغن ماهی

میزان (درصد)

فرمول

اسید چرب

۵/۶

C14:0

اسید میریستیک

۱۳

C16:0

اسید پالمیتیک

۵/۶

C16:1

اسید پالمیتولئیک

۲

C18:0

اسید استئاریک

۵/۱۴

C18:1

اسید اولئیک

گفتار پنجم: حقوق حاکم بر مخاصمات مسلحانه
حقوق و قواعد قابل اعمال در عملیات تروریستى درگیرى‏هاى مسلحانه غیربین‏المللى، با حقوق قابل اعمال در درگیرى‏هاى مسلحانه بین‏المللى متفاوت است. توسعه این حقوق با توجه به حاکمیت کشورها کند است و به آرامى صورت مى‏پذیرد. درست به همین جهت در حقوق حاکم بر درگیرى‏هاى مسلحانه غیربین‏المللى برخى از حقوق و امتیازات رزمندگان نظیر مصونیت رزمندگى وضعیت اسیر جنگى پیش‏بینى نشده است.^[۳۶۵] بنابراین، حقوق حاکم بر درگیرى‏هاى مسلحانه غیربین‏المللى از شناسایى اعضاى نیروهاى مسلح طرفین درگیر به عنوان رزمنده خوددارى کرده است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

ماده ۳ مشترک و پروتکل الحاقى دوم به خوبى بیانگر این واقعیت است که اعمال مقررات آنها وضعیت یا امتیاز رزمندگى را به هیچ کدام از طرفین درگیر اعطا نمى‏کند. بنابراین هر کدام از طرفین درگیر اگر نیروهاى مسلح طرف مقابل را بازداشت کنند، در صورتى که میان آنها موافقت‏نامه‏اى دایر بر اعطاى رزمندگى یا اعطاى اسیر جنگى وجود نداشته باشد مى‏توانند آنها را به اتهام ارتکاب اعمال مجرمانه‏اى نظیر قتل، جرح و تخریب اموال عمومى مطابق با قوانین داخلى محاکمه و مجازات کنند.^[۳۶۶]
ماده ۳ مشترک ژنو با اذعان به چنین خلأیى صراحتاً از طرفین درگیر خواسته است، صرف نظر از رعایت قواعد مندرج در آن ماده، بکوشند تمام یا بخشى از سایر مقررات کنوانسیون‏هاى ژنو را از طریق موافقت‏نامه رعایت کنند. در عمل نیز دیده شده است که گرایش عمومى دولت‏ها به سوى اعطاى عملىِ حقوق اسیر جنگى به بازداشتى‏هاى جنگى است. دو نمونه از این رویکرد مربوط به جنگ‏هاى داخلى ایالات متحده آمریکا و درگیرى دولت نیجریه با شورشیان مسلح «بیافرا» بوده است. در مورد اول دولت آمریکا بى‏آنکه صراحتاً به بازداشت کنندگان مصونیت از تعقیبِ جرم خیانت را بدهد، برخى از امتیازهاى مربوط به اسیر جنگى را به آنها اعطا کرد. در مورد دوم نیز دولت نیجریه با وجود شناسایى درگیرى خود به عنوان یک درگیرى مسلحانه غیربین‏المللى در کد رفتارى ارتش نیجریه که در ۱۹۷۴ منتشر کرد، صراحتاً به بازداشت کنندگان «بیافرا» وضعیت اسیر جنگى را داد. اگر به گروه‏هاى تروریستى وضعیت اسیر جنگى داده نشود، خود نوعى رویکرد یک‏طرفه به نفع دولت و نیروى نظامى دولت درگیر در جنگ داخلى است. به طور کلى، حقوق بین‏الملل در این مورد با یک خلأ حقوقى روبه‏روست و این مسئله برخلاف اصل برابرى طرفین درگیر بوده و مى‏تواند به ترغیب شورشیان به ارتکاب جنایت جنگى منتهى شود. درست به همین دلیل شرکت‏کنندگان در نشست کمیته بین‏المللى صلیب سرخ پیشنهاد کردند به منظور تشویق به اتخاذ رفتار مشابه به بازداشت‏شدگان شورشى، وضعیت اسیر جنگى اعطا شود.
مبحث دوم: مسئولیت حقوقی و کیفری تکفیریان و دولت های حامی
گفتار اول: مسئولیت حقوقی و کیفری تکفیریان
همانگونه که گفته شد شورشیان در مخاصمات خود علیه دولت مرکزی نبایستی از مقررات حقوق جنگ، حقوق غیرنظامیان و در حالت عام، اصول و مقررات بشردوستانه خارج گردند. ماده ۱۰ طرح مسئولیت که به اقدامات متخلفانه شورشیان می پردازد صریحاً اعلام می کند که عبارت پردازی های کمیسیون به معنای رفع مسئولیت از شورشیان به عنوان بازیگران غیردولتی نیست. اما کمیسیون با توجه به عنوان و چارچوب طرح خویش به نظام مسئولیت بین المللی شورشیان یا بازیگران غیردولتی به طور کلی اشاره ای بیش از این نمی کند. برای تحمیل مسئولیت به شورشیان می بایست اعمال ارتکابی قابلیت انتساب به شورشیان را داشته باشد و دولت مرکزی در حالتی قرار گیرد که نتوان عمل ارتکابی یا ناقض حقوق بشر را به وی منتسب نمود. طبق ماده ۲ طرح مسئولیت بین المللی دولت ها «فعل متخلفانه بین المللی دولت هنگامی محقق می شود که رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل به موجب حقوق بین الملل قابل انتساب به آن دولت باشد و به عنوان نقض تعهد بین المللی آن دولت تلقی شود. به عبارت دیگر چنانچه نتوانیم عمل را منتسب به دولت کنیم در این موقع فروض مختلفی جهت انتساب یا عدم انتساب مسئولیت به شورشیان قابل طرح است. در این ارتباط، معیارهای مختلفی برای انتساب عمل بازیگر غیردولتی به دولت مطرح شده اند، مانند دکترین کنترل مؤثر در آرای دیوان بین المللی دادگستری در قضایای نیکاراگوئه^[۳۶۷]، نسل کشی^[۳۶۸] کنگو علیه اوگاندا^[۳۶۹]، دکترین کنترل کلی در دیوان کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق در قضیه تادیچ^[۳۷۰]، دکترین حمایت و پناه دادن به تروریست ها در قطعنامه های (۲۰۰۱) ۱۳۶۸ و (۲۰۰۶) ۱۷۰۳ شورای امنیت، دکترین ارتباط کافی^[۳۷۱] در سازمان تجارت جهانی و سایر موارد مذکور در مواد ۴ تا ۱۱ طرح مسئولیت کمیسیون حقوق بین الملل برای مسئولیت بین المللی دولت ها. بر اساس مقررات بین المللی شورشیان مکلف به حفظ و رعایت حقوق بشر می باشند که می توان به مقررات بند ۵ ماده مشترک میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی^[۳۷۲] و همچنین برخی اسناد حقوق بشری، مانند کنوانسیون سرکوب و مجازات تبعیض نژادی مصوب۱۹۷۳،^[۳۷۳] کنوانسیون مبارزه با نسل کشی^[۳۷۴] مصوب ۱۹۴۸ و اساسنامه دیوان کیفری بین المللی به مسئولیت کیفری افراد اشاره کرد. شورای امنیت نیز در قطعنامه های مربوط به افغانستان، گینه بیسائو و لیبریا به لزوم احترام طرفین مخاصمه، از جمله گروه غیردولتی نظامی به قواعد حقوق بشر و حقوق بشردوستانه اشاره دارد^[۳۷۵] کریستین تاموشات با اشاره به قطعنامه های شورای امنیت در مورد یوگسلاوی سابق، افغانستان، سودان، سیرالئون، ساحل عاج، کنگو، آنگولا، لیبریا و سومالی اظهار می دارد: «زمانی که شورای امنیت به التزام طرف های درگیر به رعایت قواعد حقوق بشر اشاره می کند، تعهد جدیدی بر آن ها تحمیل نمی کند. این تعهد، منبعث از حقوق بین الملل بشر است و فارغ از تصمیم شورای امنیت، الزام آور است».^[۳۷۶] قطعنامه۱۲۴۴ تصریح می کند که اصول کنوانسیون های چهارگانه ژنو باید توسط تمام نیروهای دولتی و غیردولتی درگیر در مخاصمات مسلحانه رعایت شود. نکته ای که در این قسمت است فرق میان شورشیان جدایی طلب و شورشیان انقلابی است ماده ۱۰طرح مسئولیت، با تفکیک میان شورشیان انقلابی و شورشیان جدایی طلب، حقوق مسئولیت بین المللی این دو گروه را جدا کرده، در حالی که در بند ۱ ماده ۱۰ مربوط به انقلابیون، به عبارت «جنبش
شورشی»^[۳۷۷] بسنده می کند در بند ۲ این ماده در کنار این عبارت به واژه «دیگر جنبش ها»^[۳۷۸] نیز اشاره می کند. منظور از جنبش شورشی، گروه های غیردولتی سازمان یافته هستند که شرایط مذکور در پروتکل دوم الحاقی به کنوانسیون های ژنو را به دست؛ آورده باشند.^[۳۷۹] یعنی کنترل بر بخشی از سرزمین، سازماندهی، فرماندهی و قابلیت اجرای قواعد پروتکل. از نظر این طرح، چنانچه گروه غیردولتی این شرایط را به طور کامل نداشته باشد پس از تغییر حکومت، مسئولیتی نخواهد داشت؛ در حالی که اگر چنین گروهی موفق به جدایی شود، مسئولیت بین المللی آن مطرح خواهد بود. به عبارت دیگر، این ماده جنبش های شورشی هرگاه شورشیان یا انقلابیون در جنگ پیروز گردند و حکومت قانونی را تشکیل دهند (مانند جنگ داخلی اسپانیا ۱۹۳۹-۱۹۳۶ که با پیروزی نیروهای ملی گرای ژنرال فرانکو خاتمه یافت یا در نتیجه اقدامات آنان کشور جدیدی تاسیس گردد مانند تاسیس کشور الجزایر) در نتیجه اقدامات استقلال طلبان حکومت یا کشور جدید مسئول کلیه اعمال ارتکابی خود هستند بند دوم ماده ۱۰طرح مسئولیت دولت ها در مواردی که جدایی طلبان موفق به تشکیل کشور جدید می شوند، دولت جدید را مسئول اقدام جدایی طلبان در طول فرایند جدایی می داند و برای این انتساب از اصل «انتساب فعل شورشیان» به دولت جدید استفاده می کند. این بند چنین تقریر شده است:«رفتار یک جنبش، خواه شورشی و خواه غیر آن که موفق به ایجاد دولت جدید در بخشی از قلمرو دولت سابق یا در قلمرو تحت اداره آن می شود به موجب حقوق بین الملل، فعل دولت جدید تلقی می شود» البته به شرطی که خسارات وارده ناشی از عملیات نظامی و جنگی باشد (بند ۱ماده ۱۵ طرح مواد راجع به مسئولیت)دلایل پذیرش مسئولیت کشورها در شکل یاد شده اولا بر پایه اصل دوام کشورهاست که شناسایی مسئولیت خود تضمینی برای این اصل است .
چنانچه شورشیان موفق به تشکیل دولت جدید نشوند مسئولیت شورشیان ناموفق در دو سطح قابل تصور است. در سطح اول، مسئولیتی است که فرماندهان نظامی و غیرنظامی شورشی به جهت اعمال افراد زیر دست خود دارا هستند و در سطح دوم، مسئولیتی است که افراد خصوصی به نوبه خود دارند. باید توجه داشت آنچه تاکنون در خصوص فرماندهان نظامی و غیرنظامی مطرح شده، مسئولیت بین المللی کیفری است. مسئولیت فرماندهان نظامی اولین بار در کد لیبر که برای جنگ های داخلی امریکا در سال ۱۸۶۸ تهیه شده بود گنجانده شد. بند۲ ماده ۸۶ پروتکل اول الحاقی به کنوانسیون های ژنو مصوب۱۹۷۷ بیان می دارد که نقض قواعد این پروتکل توسط زیردستان، مانع از تعقیب کیفری و انتظامی فرماندهی نمی شود که با اطلاع از چنین اقدامی، تدابیر لازم برای جلوگیری از آن را انجام ندهد. این مقرره بر خلاف ماده ۸۷ که صحبت از فرمانده نظامی می کند، فقط از عبارت فرمانده^[۳۸۰] استفاده می کند که شامل فرماندهان غیرنظامی مثل رهبران سیاسی نیز می شود. دیوان عالی امریکا با تأیید حکم اعدام یاماشیتا^[۳۸۱] به علت ارتکاب جرائم جنگی تحت کنترل وی، دکترین یاماشیتا را بنیان گذاشت. طبق این دکترین، صرف اقتدار قانونی فرمانده نظامی برای مسئول دانستن وی کافی دانسته شد. بند۱ ماده ۲۸ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی به مسئولیت فرماندهان نظامی و غیرنظامی^[۳۸۲] که به طور مؤثر و نظامی عمل می کنند، مانند پلیس و مقامات اجرایی اشاره دارد و بند۲ همین ماده به فرماندهان غیرنظامی که به طور مؤثر، اما غیرنظامی عمل می کنند، مانند رهبران سیاسی، می پردازد. این دو مقرره، ارتکاب جرائم جنگی توسط زیردستان را مانع از طرح مسئولیت فرماندهان نمی داند.
ماده‌ ۴ کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی مصوب ۹ دسامبر ۱۹۴۸ مقرر می دارد:«اشخاصی که‌ مرتکب ‌نسل‌کشی و یا اعمال‌ مشروحه‌ در ماده‌ سوم‌ شوند اعم‌ از اینکه‌ اعضای حکومت‌ یا مستخدمین‌ دولت ‌و یا اشخاص‌ عادی‌ باشند مجازات‌خواهند شد». که با توجه به صراحت ماده مذکور اشخاص مجرم و مرتکب نسل کشی نبایستی الزاماً دولتی باشند بلکه اشخاص عادی نیز می توانند مشمول مجازات باشند و برابر ماده ۱ از کنوانسیون مذکور کلیه دولت های عضو متعهد هستند نسبت به پیشگیری از این امر مبادرت ورزند.هرچند طرح مسئولیت کیفری نیاز به احراز شخصیت بین المللی ندارد، اما برای طرح مسئولیت غیرکیفری لازم است که بازیگر مورد تعقیب از شخصیت بین المللی برخوردار باشد. لذا برخی مفهوم «ذهنیت بین المللی»^[۳۸۳] را مطرح کرده اند^[۳۸۴] که طبق آن، یک موجودیت در صورتی موضوع حق و تکلیف غیر کیفری قرار می گیرد که از شخصیت حقوقی بین المللی برخوردار باشد شخصیت فعال برای داشتن حق و شخصیت منفعل برای داشتن تکلیف. در هر حال، طرح مسئولیت بازیگران خصوصی، نه تنها از طریق هنجارهای لازم الاجرای حقوق بین الملل، بلکه از طریق مجاری حقوق ملی امکان پذیر است.^[۳۸۵]
گفتار دوم: مسئولیت حقوقی و کیفری کشورهای حامی
برای تبیین مسئولیت حقوقی و کیفری کشورهای حامی، بدواً می بایست به این سوال پاسخ دهیم که آیا حمایت از گروه های تکفیری از سوی دول غربی و عربی به اندازه ایی است که بتوان این اقدامات را منتسب به این دولت ها دانست؟ در این حالت اقدام تروریست های تکفیری گویی اقدام خود این کشورها است. در صورت انتساب اقدامات این جریان به دولت های حامی مخاصمه مسلحانه، با یک مخاصمه بین المللی مواجه خواهیم بود.
در مجموع معیارهای مختلفی در حقوق بین الملل برای انتساب عمل بازیگران غیر دولتی به دولت معرفی شده است که برخی از آنها عبارتند از کنترل موثر، کنترل عمومی، موارد مذکور در مواد ۴ تا ۱۱ طرح مسئولیت بین المللی دولت ها، معیار حمایت و پناه دادن به تروریست ها در قطعنامه های (۲۰۰۱)۱۳۶۸ و(۲۰۰۶)۱۳۷۳ شورای امنیت و پیوند کافی در سازمان تجارت جهانی. مسئولیت بین المللی کشورهای حامی تکفیریان را در دو طبقه می توانیم تقسیم نماییم. دسته اول مسئولیت ناشی از ارتکاب اعمال و اقدامات جنایت آمیز بین المللی به نحو مشارکت یا معاونت و دوم، مسئولیت ناشی از ترک تعهد به پیشگیری.
قسمت اول: معاونت در ارتکاب جرایم مغایر بین المللی
در چهارچوب فصل چهار طرح پیش نویس تحت عنوان «مـسئولیت یـک دولـت در ارتباط با عمل دولت دیگر» ماده ۱۶تحت عنوان »(کمک یا معاونـت در ارتکـاب عمـل متخلفانه مقرر بین المللی) می دارد :«دولتی که به ارتکاب عمل متخلفانه بین المللـی توسـط دولتـی دیگـر کمـک یـا یـاری می رساند اگر با آگاهی از اوضاع و احوال عمل متخلفانه بـین المللـی چنـین کمکـی را ارائه کند و عمل متخلفانه بین المللی از سوی کشور مورد کمک ارتکاب یابد، از لحـاظ بین المللی برای چنین اقدامی(کمک یا معاونت) مسئول است.
قسمت دوم: نقض تعهد به مسئولیت های بین المللی
حمایت از جریان تکفیری موجب نقض تعهدات بین المللی زیر شده است: برابر ۵-۲ نقض تعهد به پیشگیری مسئولیت بین المللی به جهت نقض تعهد به تلاش معقول برای جلوگیری از اعمال شورشیان (نقض اصل تعهد به پیشگیری )در قضیه بوسنی علیه صربستان پذیرفته شده.
در رابطه با مبارزه با تروریسم اسناد بین الملل مختلفی مانند کنوانسیون بمبگذاری تروریستی مورخ ۱۹۹۷ و کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم مورخ ۱۹۹۹ تعهد به پیشگیری و تضمین وجود دارد.
در این رابطه باید گفت عملکرد برخی دولتها با ابهام مواجه است : ترکیه از یک سو پناهندگان سوری را می پذیرد از سوی دیگر با حمله به کوبانی توسط داعش مدارا میکند. در واقع نقض تعهد به پیشگیری می تواند به مثابه اقدام دارای مسئولیت های حقوقی و کیفری باشد.برخی از مصادیق نقض تعهد در پیشگیری به شرح ذیل ارائه می گردد:
الف- عدم تعهد به پیشگیری از جرم نسل کشی:
در چهارچوب فصل چهار طرح نویس پیش تحت عنوان «مـسئولیت یـک دولـت در ارتباط با عمل دولت دیگر» ماده ۱۶تحت عنوان »(کمک یا معاونـت در ارتکـاب عمـل متخلفانه مقرر بین المللی) می دارد :«دولتی که به ارتکاب عمل متخلفانه بین المللـی توسـط دولتـی دیگـر کمـک یـا یـاری می رساند اگر با آگاهی از اوضاع و احوال عمل متخلفانه بـین المللـی چنـین کمکـی را ارائه کند و عمل متخلفانه بین المللی از سوی کشور مورد کمک ارتکاب یابد، از لحـاظ بین المللی برای چنین اقدامی(کمک یا معاونت) مسئول است. همچنین طبق برابر ماده ۱ مشترک کنوانسیون های چهارگانه ژنـو و مـاد ۱ پروتکـل الحاقی اول به این کنوانسیون ها نیز دولت ها نه تنها خود نباید قواعد حقوق بشردوستانه را نقض کنند، بلکه باید نهایت تلاش خود را بـه منظـور تـضمین اینکـه قواعـد حقـوق
بشردوستانه توسط همه رعایت می شود، به انجام رسانند.^[۳۸۶]
بر اساس ماده ۱ معاهده پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی مصوب ۹ دسامبر ۱۹۴۸:«دولت های متعهاد اذعان می کنند، که نسل کشی چه در زمان صلح و چه در زمان جنگ، از جمله جنایات در حقوق بین الملل است و متعهد می گردند از آن پیش گیری کنند و عاملان را مجازات نمایند.» و برابر ماده ماده‌ ۸ از معاهده مذکور «هر یک ‌از متعاهدین ‌می‌توانند از مراجع ‌صلاحیت دار سازمان ‌ملل ‌بخواهد که ‌بر طبق ‌منشور ملل ‌متحد برای ‌جلوگیری‌ و مجازات‌ نسل‌کشی یا اعمال‌دیگر مذکور در ماده‌ ۳ اقدامات ‌مقتضی‌ به عمل ‌آورد».
ب- نقض تعهد در ارسال سلاح و تجهیزات جنگی:
ارائه کمک برای نقض حقوق بین الملل بشردوستانه، در عمل، معمولاً به صـورت کمک تسلیحاتی صورت می گیرد، تا جایی که استفاده از سلاح های مزبور منع نشده است. کشور ارائه کننده تسلیحات، مسئول نقض های حقـوق بـشردوستانهای کـه بـا استفاده از این تسلیحات توسط کشور دریافت کننده صورت می گیرد، نیست ولی به هر حال، همین که دولت ارائه کننده تسلیحات بدانـد کـه کـشور دریافـت کننـده بـا اسـتفاده از آن سـلاح هـا، بـه طـور سیـستماتیک مرتکـب نقـض حقـوق بـین الملـل بشردوستانه می شود، باید انتقال و ارائه سلاح را به کشور دریافت کننده متوقف کند؛ حتی اگر آن سلاح ها قابلیت استفاده مشروع و قانونی را نیز داشته باشند. در واقـع، همین که کشور ارائه کننـده سـلاح از ارتکـاب ایـن نقـض هـا مطلـع شـود، مطمئنـاً کمک های بعدی به منظور تسهیل ارتکاب نقضهای بعدی صورت می گیرد. کشوریکه با اطلاع از نقض های سیستماتیک حقوق بین الملل بشردوستانه از سـوی کـشور دیگر، همچنان به کمک خود بـه آن کـشور در خـصوص تجهیـز تـسلیحاتی ادامـه می دهد، تعهد به تضمین احترام لازم به قواعد حقوق بینالملل بشردوستانه را نقض میکند.^[۳۸۷] تحویل سلاح کشتار جمعی به شورشان سوریه و کمک مالی ونظامی به داعش میتواند مصداق معاونت مذکور در ماده۳۵ اساسنامه دیوان بین الملل کیفری باشد.
پ- نقض تعهد در همکاری در نقض فاحش:
کشورها می بایست طبق ماده ۴۱ در زمان نقض هـای جدی، همکاری به منظور خاتمه بخشیدن بـه نقـض هـای مزبـور را انجام دهند که این همکاری کشورها باید از راه های قانونی باشد به خاطر تنوع شـرایط مـاده ۴۱ مشخص نمی سازد این همکاری چه شکلی باید داشته باشد و یا این که کشورها چـه
اقداماتی را باید در زمان نقض انجام دهند، ولی کمیسیون حقوق بـین الملـل در نظـرات تفسیری خود مقرر می دارد، همکاری می تواند در چهارچوب سـازمان هـای بـین المللـی ذی صلاح مخصوصاً سازمان ملل متحد سازماندهی می شود^[۳۸۸]، البته، عبارت پردازی ماده ۴۱ به نحوی است که امکان اقدام به صورت همکاری غیرسازمان یافته را نیز متصور می سازد.در حوزه حقوق بشردوستانه، ماده ۸۹ پروتکـل الحـاقی اول، کـشورهای متعاهـد را مکلف می سازد در موقع نقض های جـدی کنوانـسیون هـای چهارگانـه ژنـو و پروتکـل الحاقی مزبور، به صورت انفرادی یا دسته جمعی با همکاری سازمان ملل و طبق منـشور ملل متحد اقدام کنند. در چهارچوب این ماده که با مطرح کردن طرفین متعاهد به جـای طرفین مخاصمه به اجرای پروتکـل اول الحـاقی دایـره شـمول گـسترده تـری مـی دهـد^[۳۸۹] محتمل ترین اقدام، ، اقدام شورای امنیت بر طبق فصل هفـت منشور است.^[۳۹۰] شـورای امنیـت، ایـن کـار را در خـصوص عـراق، سومالی و یوگسلاوی سابق انجام داده است.^[۳۹۱] شکل دیگر اقدام جمعـی در چهـارچوب سـازمان ملـل متحـد، بیـان اعتـراض در قالـب قطعنامــه هــای مجمـع عمـومی اسـت^[۳۹۲]
ت- حمایت کشورها:
از آنجایی که هیچ دولتی جریان تکفیری را به رسمیت نشناخته هیچ نوع حمایتی از آنها مشروع نخواهد بود. حمایت از جریان تکفیری جلوه های مختلفی دارد:
حمایت عقیدتی: جریان تکفیری مولد تفکرات وهابیت در عربستان است. دانشگاههای الایمان در یمن و ملک عبدالله در افغانستان نمونه ایی از این سرمایه گذاری است.
حمایت مالی: وزیر توسعه آلمان کشور قطر را حامی مالی می داند و نوری مالکی نیز قطر و عربستان را متهم معرفی کرده است .
حمایت نظامی: چندی پیش خبر تخلیه بارهای نظامی توسط هواپیماهای امریکا در مناطق موصل و جلولا و کوبانی منتشر شد و قبل از آن سلاح های ترکیه ای در میان سلاح های گزارش شده بود. تحویل سلاح کشتار جمعی به شورشان سوریه و کمک مالی ونظامی به داعش میتواند مصداق معاونت مذکور در ماده۳۵ اساسنامه دیوان بین الملل کیفری باشد.
حمایت رسانه ایی:تحریم رسانه ای سوریه و از طرف دیگر مصاحبه با عناصری از شورشیان سوریه و اخیرا با اعضای داعش توسط بی بی سی از این جمله است.
اعلامیه محو تروریسم بین المللی مصوب مجمع عمومی سازمان ملل مورخ ۱۹۹۴ تروریسم را صرف نظر از ماهیت مرتکب محکوم کرده است. حمایت رسمی و دولتی عربستان از عقاید عبدالوهاب و ابن تیمیه که ریشه های عقیدتی تروریسم است این دولت تبدیل به یک دولت حامی تروریسم (state sponsored terrorism) تبدیل میکند. همین نظر توسط کارگروه ویژه مجمع برای طرح پیش نویس کنوانسیون جامع مبارزه با تروریسم نیز مورد پذیرش قرار گرفته است.لذا میتوان گفت در این مورد با پدیده تروریسم دولتی مواجه هستیم. در عرف بین الملل در تعریفِ تجاوز، صراحتاً اعزام نیروهاى مسلح، گروه‏ها، چریک‏ها و مزدوران را توسط از جانب یک دولت براى انجام عملیات قهرى علیه دولت دیگر، جزء مصادیق تجاور معرفى کرده است.^[۳۹۳] تکفیرى‏ها، به ویژه سلفى‏ها، که ظاهراً در سرزمین برخى از کشورهاى عربى آموزش داده شده، و حمایت و پشتیبانى مى‏شوند، ممکن است در برخى موارد، موجبات مسئولیت بین‏المللى دولت حامى و پشتیبان خود را فراهم آورند. قطعنامه ۱۳۷۳ که در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۱ توسط شوراى امنیت به تصویب رسید، ابراز مى‏دارد: هر گونه حمایت فعال یا منفعل از دولت‏هاى تروریستى باید ممنوع شود و حمایت‏هاى مالى از تروریسم نیز ممنوع اعلام شده است. قطر نقش مرموزى را در تحولات جدید منطقه بازى کرده است. یکى از کشورهایى است که جریان سلفى را رهبرى مى‏کند. مذهب رسمى این کشور وهابى است، اما در ضدیت و رقابت با عربستان سعودى است. در قطر رهبرانى مانند قرضاوى هستند که سلفى اجتهادى هستند که با وهابیت عربستان بسیار فرق دارند. اگر تهدیدى از ناحیه ایران احساس نکنند، مایل هستند خود را از زیر سایه عربستان خارج کنند. به همین دلیل سیاست خارجى ایران باید به آن‏جا توجه بیشترى داشته باشد.^[۳۹۴]
قطر با برقرارى روابط نزدیک با کشورهاى غربى، به‏ویژه آمریکا، قدرت بیشترى براى حمایت از سیاست خشونت پیدا کرد. این کشور با حمایت آمریکا نه تنهاحاشیه‏ امنیتى براى خود فراهم کرد، بلکه در حمایت مالى و تسلیحاتى مستقیم از سلفى‏هاى تکفیرى در سوریه، نقش مهمى داشت.
در راستاى حمایت از سیاست خشونت، قطر، عربستان و ترکیه پایگاه‏هایى را براى آموزش و اعزام افراد (تکفیرى و غیرتکفیرى) به خاک سوریه ایجاد کردند. این افراد از کشورهاى مختلف اسلامى و عربى هستند که به دست نظامیان آمریکایى و ترک آموزش دیده‏اند، سپس براى اجراى نقشه‏هاى خود، عازم سوریه شده و در قبال این اقدام، حقوق بالایى دریافت مى‏کردند. هم‏چنین ایستگاه‏هایى براى انتقال سلاح به داخل سوریه نیز در نظر گرفته شده بود، که یکى از آن‏ها در منطقه تحت نفوذ سعد حریرى رئیس جریان المستقبل لبنان و سمیر جعجع سیاست‏مدار لبنانى در بیروت است که هزینه مالى آن را عربستان و قطر تامین مى‏کردند.^[۳۹۵]
ث- کمک مالی به تکفیریان:
یکی از راه های مبارزه با تروریسم، مبارزه در هدف قرار دادن محل های تامین مالی تروریسم است. سازمان ملل و شورای امنیت قطع نامه های متعددی در تحریم و ممانعت از کمک های مالی تروریسم، را مورد تصویب قرار داده است که از آن موارد می توان به قطعنامه های ذیل اشاره نمود:

1. 1. قطعنامه ۱۲۶۷- مورخ ۱۵ اکتبر ۱۹۹۹ در مورد انسداد منابع مالی طالبان.

1. 1. قطعنامه ۱۳۳۳- مورخ ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰ در مورد انسداد منابع مالی اسامه بن لادن و القاعده.

1. 1. قطعنامه ۱۳۶۳- مورخ ۳۰ ژویه ۲۰۰۱ در مورد ایجاد راه کارهای نظارت بر قطعنامه های ۱۲۶۷ و ۱۳۳۳٫

1. 1. قطعنامه ۱۳۷۳ – مورخ ۲۸ سپتانبر ۲۰۰۱ در مورد تهدیداتی که به واسطه عملیات تروریستی متوجه صلح و امنیت جامعه جهانی شده و تشکیل کمیته مقابله با تروریسم.

1. 1. قطعنامه ۱۳۷۷ – مورخ ۱۲ نوامبر ۲۰۰۱ در مورد درخواست از کشورها مبنی بر اجرای کامل قطعنامه ۱۳۷۳٫

1. 1. قطعنامه ۱۳۹۰- مورخ ۱۹ ژویه ۲۰۰۲ در مورد ادغام اقدامات قطعنامه ۱۲۶۷ و ۱۳۳۳٫

1. قطعنامه ۱۴۵۲- مورخ ۲۰ دسامبر ۲۰۰۲ در مورد استثنائات انسداد وجوه مقرر در قطعنامه ۱۲۶۷ و ۱۳۳۳ در خصوص پوشش، هزینه های ضروری مثل غذا،اجاره، خدمات حقوقی.

۴-۷ جوانه‌زنی
مرحله جوانه‌زنی یکی از مهم‌ترین مراحل زندگی گیاه است. کیفیت بذرها(جوانه‌زنی و قدرت گیاهچه) بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه در مراحل اولیه رشد تاثیر می‌گذارد (دی‌فیگردو و همکاران^[۱۱۹]، ۲۰۰۳). با توجه به اینکه جوانه‌زنی در بسیاری از گیاهان زراعی، مرحله‌ای حساس در استقرار گیاه و به‌دست آوردن عملکرد مناسب می‌باشد، این مرحله تحت تأثیر عوامل مختلف محیطی، تغذیه‌ای وتنش‌ها تأثیرات متفاوتی می‌پذیرد و در نهایت وقوع این قبیل عوامل در مرحله جوانه‌زنی عملکرد را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد که گندم نیز از این قاعده مستثنی نیست. کاهش درصد جوانه زنی در اثر تنش شوری را می‌توان به اثر سمی یون‌ها ارتباط داد (ال تایسان^[۱۲۰]، ۲۰۱۰).
برازش تابع هیل به داده‌های درصد جوانه‌زنی تجمعی بذرهای گندم در هر سطح تنش شوری در شکل (۴-۳۱) ارائه شده است. با افزایش سطح تنش شوری زمان تا رسیدن به ۵۰ درصد جوانه‌زنی نهایی بذر (x₅₀) افزایش یافت. بطوری‌که در تیمار شاهد (آب مقطر) و ۱۰۰ میلی‌مولار حداکثر جوانه‌زنی به‌دست آمد و با افزایش سطوح تنش شوری درصد جوانه‌زنی کاهش یافت و کمترین جوانه‌زنی در تیمار ۵۰۰ میلی‌مولار به‌دست آمد. نتایج مرتبط با تیمار شاهد و ۱۰۰ میلی‌مولار نشان داد که بذرها پس از مدت زمان ۳۹/۳۲ و ۵۸/۳۲ ساعت به ۵۰ درصد جوانه‌زنی دست یافتند اما در تیمارهای ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ میلی‌مولار به‌ترتیب پس از گذشت ۵۲/۳۳، ۰۶/۵۰، ۵۴/۸۰ و ۷۳/۱۲۲ ساعت به ۵۰ درصد جوانه‌زنی رسیدند. همچنین می‌توان چنین نتیجه گرفت که بذور در تیمارهای ۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی‌مولار جوانه‌زنی خوبی داشته‌اند و حدأکثر جوانه‌زنی به‌ترتیب برابر بود با ۷۵/۹۸ و۶/۹۳و ۱۵/۹۳ و در تیمارهای ۳۰۰، ۴۰۰ و۵۰۰ میلی مولار که به همان نسبت باعث کاهش جوانه‌زنی شده، حداکثر جوانه‌زنی در آن‌ها ۰۴/۸۸، ۸۷/۶۶ و ۶۲/۲۳ درصد به‌دست آمد.

زمان (ساعت)
شکل ۴-۳۱ جوانه‌زنی تجمعی بذرهای گندم در پتانسیل‌های آب مختلف (علائم) و تابع هیل برازش داده شده به داده‌ها (خطوط).
برازش تابع لجستیک سه پارامتره به داده‌های درصد جوانه‌زنی تجمعی بذرهای گندم در هر سطح تنش شوری نیز در شکل (۴-۳۲) ارائه شده است.
جوانه‌زنی (درصد)
غاظت NaCl (میلی مولار)
شکل ۴-۳۲ تأثیر غلظت NaCl بر جوانه‌زنی بذر گندم
برازش تابع لجستیک سه پارامتره به داده‌های درصد جوانه‌زنی تجمعی بذرهای گندم در هر سطح تنش شوری نشان داد که با افزایش سطح تنش شوری درصد جوانه‌زنی کاهش می‌یابد و در این نمودار مشاهده شد که حدأکثر جوانه‌زنی معادل ۳۱/۹۵ درصد بدست آمد وغلظت NaCl مورد نیاز که باعث کاهش ۵۰ درصد جوانه‌زنی می‌شود (x50)، ۴۷/۴۴۲ میلی‌مولار برآورد گردید. Adj Rsqr (ضریب تعیین تعدیل یافته) یا دقت برازش مدل به داده ها نیز نشان می‌دهد که برازش مدل به داده ها از دقت بالایی برخورداربوده است.
با این آزمایش مشخص شد که جوانه زنی گندم رقم چمران نسبت به سطوح تنش شوری تعیین شده تقریبأ متحمل و از۴۷/۴۴۲ میلی مولار جوانه‌زنی به ۵۰ درصد یا کمتر کاهش می‌یابد.
فصل پنجم
نتیجه‌گیری کلی و پیشنهادات
فصل پنجم
نتیجه گیری کلی و پیشنهادات
۵-۱ نتیجه‌گیری کلی
در یک جمع‌بندی کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمامی صفات مورد بررسی تحت تأثیر تنش شوری قرار گرفت؛ اما به دلیل اینکه تنش در ۳ مرحله رشد گندم بر آن اعمال شد و باقی مراحل که تنش بر گیاه وارد نگردید در این آزمایش مشخص شد که گندم رقم چمران مقاومت خوبی به تنش شوری دارد و می‌تواند رشد مجدد خود را از سر بگیرد.
تنش شوری سبب کاهش صفات مورفولوژیک از جمله ارتفاع بوته، طول سنبله، وزن خشک ریشه، حجم ریشه، سطح برگ و صفات فیزیولوژیک شامل درصد رطوبت نسبی، کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کارتنویید، غلظت روی دانه و غلظت روی برگ پرچم گردید.
تنش همچنین روی اجزای عملکرد (تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک) تأثیر گذاشت. تأثیری که تنش شوری بر کلیه‌ی این صفات گذاشته است به یک نسبت نبوده و همانطور که مشاهده می‌‌گردد خسارت چندانی بر گیاه وارد نکرده است و بیشترین تأثیر آن بر گیاه در تنش بالا در شوری ۱۶ دسی‌زیمنس بر متر بوده است.
مصرف روی یکی از روش‌های مدیریتی جهت دستیابی به عملکردهای بالا و ارتقای کیفی دانه گندم می‌باشد. نتایج حاصل از آنالیز داده‌ها نشان داد که صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک رقم گندم چمران که در بالا به آن اشاره شده است تحت تأثیر مثبت کود سولفات روی قرار گرفت و کود سولفات روی به خوبی توانست خسارت تنش بر گیاه را کاهش دهد و در نهایت با ذخیره در بذر ضمن افزایش عملکرد، خصوصیات کیفی دانه از جمله میزان روی دانه را نیز افزایش دهد و از آنجا که کمبود روی در گیاهان مشکلات عدیده‌ای را برای مصرف کننده بوجود می‌آورد یکی از بهترین تأثیراتی است که روی بر گیاه گذاشته است ‌که موجب تضمین سلامت جامعه خواهد بود.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

اثر متقابل شوری و سولفات روی نیز بر وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود که نکته قابل ذکر در مورد صفت وزن صد دانه مربوط به شوری ۱۶ بود که نشان داده شد با افزایش کود سولفات روی وزن صد دانه در تیمار ۱۶ دسی‌زیمنس بر متر کاهش یافت. همچنین در مورد عملکرد دانه همانطور که در شکل ۴-۲۸ مشاهده می‌شود اگرچه کود سولفات روی بر شوری ۴ دسی‌زیمنس بر متر تأثیر چندانی نگذاشت اما در شوری ۸ دسی‌زیمنی بر متر با افزایش شوری تقریبأ عملکردی مشابه با شوری ۴ به‌دست آمد که این نتیجه گیری بخصوص برای کشاورزانی که شوری آب آبیاری آن‌ها در محدوده شوری ۸ دسی‌زیمنس بر متر می‌باشد و استفاده‌ای از آن نمی‌کنند و هزینه گزافی بابت خرید آب شیرین‌کن‌های کشاورزی می‌پردازند می‌تواند مفید باشد و عملکرد مناسبی به‌دست آورند و از هزینه‌های اضافی پرهیز کنند.
همچنین با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان نتیجه گیری کرد که استفاده از کود سولفات روی به‌ خصوص در سطوح بالای شوری می‌تواند از طریق کاهش اثرات مضر شوری بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک و اجزای عملکرد رقم گندم چمران، منجر به افزایش تحمل این رقم به تنش شوری و افزایش عملکرد دانه گندم گردد.
همچنین به دلیل کاهش منابع آب شیرین و شور شدن منابع آب و خاک، از آنجا که در مواقع کاهش بارندگی در مراحلی از رشد که گندم نیاز به آب دارد ناگزیر به استفاده از آب شور بوده، در این آزمایش حتی در شوری بالا نیز نشان داده شد رقم چمران مقاومت خوبی به آب شور دارد و در این سه مرحله می‌توان از آب شور به عنوان جایگزین آب شیرین استفاده کرد.
در آزمایشی که بر روی جوانه‌زنی این رقم در آزمایشگاه نیز صورت گرفت به طور دقیق میزان کاهش جوانه‌زنی و میزان مقاومت آن‌ در مقابل تنش شوری با غلظت‌های مختلف نشان داده و نتیجه‌گیری شد که در مرحله حساس جوانه‌زنی، رقم گندم چمران مقاومت بسیار خوبی به تنش دارد و فقط تنش‌های خیلی بالا توانست بر آن تأثیر بگذارد و تا حدودی جوانه‌زنی آن‌ را کاهش دهد.
۵-۲ پیشنهادات
پیشنهاد می‌گردد که تنش شوری و کود سولفات روی در مراحل دیگر گندم رقم چمران نیز اعمال شود و مورد بررسی قرار گیرد.
با توجه به واکنش مثبت گندم به کود سولفات روی پیشنهاد می‌شود از سایر عناصر کم مصرف نیز استفاده گردد.
با توجه به اینکه پژوهش در شرایط گلدان اجرا گردید و گیاه با محدودیت‌های خاصی روبرو بود پیشنهاد می‌گردد آزمایشاتی در شرایط مزرعه اجرا شود که باعث اعتبار بیشتر نتایج شود.
ارزیابی سایر ارقام متعارف منطقه در ارتباط با تنش‌های محیطی اعم از (شوری و خشکی) و مصرف سولفات روی می‌تواند تکمیل کننده نتایج این آزمایش باشد.
تکرار این آزمایش در سایر اقلیم‌های کشور می‌تواند مفید باشد.
.
منابع
فهرست منابع
افلاکی منجیلی، ف.، صادقی، م.، قلی پوری، ع.، سفالیان، ا. و سید شریفی، ر. ۱۳۸۹. ارزیابی بر هم کنش شوری و هورمون‌های گیاهی بر ویژگی‌های فتوسنتزی و پایداری غشای ارقام گندم. چکیده مقالات یازدهمین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران. دانشگاه شهید بهشتی. پژوهشکده علوم محیطی.
احمدی، م.، آستارایی، ع.، کشاورز، پ. و نصیری محلاتی، م. ۱۳۸۵. تأثیر شوری آب آبیاری و کود روی بر عملکرد و ترکیب شیمیایی گندم. مجله بیابان. جلد۱۱. ۱: ۳۹-۸.
افیونی، د.، مرجوی، ع. و محلوجی، م. ۱۳۸۰. اثرات شوری‌های مختلف آب آبیاری بر عملکرد دانه و خصوصیات زراعی چند رقم گندم. هفتمین کنگره علوم خاک و آب ایران. دانشگاه شهرکرد.
امام، ی. ۱۳۸۳. زراعت. انتشارات دانشگاه شیراز، شیراز. ۱۷۵ ص.
امام، ی.، رنجبری، م. و بحرانی، ج. ۱۳۸۶. ارزیابی عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ‌های گندم تحت تأثیر تنش خشکی پس از گلدهی. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. ۱: ۳۲۸-۳۱۷.
بلالی، م.، ملکوتی، ر.، مشایخی، م. ج. و خادمی، ز. ۱۳۷۸. اثر عناصر ریز مغذی برافزایش عملکرد وتعیین حد بحرانی آن‌ها در خاک‌های تحت کشت گندم آبی ایران. مجله خاک وآب. ویژه نامه گندم. ۶: ۱۱۹- ۱۱۱.
جهان بین، ش. ۱۳۸۲. بررسی اثر تنش‌های خشکی، دما و شوری بر شاخص‌های فبزیولوژیک و عملکرد ژنوتیپ‌های جو لخت. پایان نامه دکترا. دانشگاه تربیت مدرس. ۲۱۶ ص.
چاکرالحسین، م. ر.، محتشمی، و اولیایی، ح. ر. ۱۳۸۸. بررسی اثرات میزان منبع و روش مصرف کود روی بر صفات کمی و کیفی برنج زراعی رقم چرام۱. مجله پژوهشی در علوم کشاورزی. ۵: ۴۳-۳۳.
دشتی، ح.، تاج آبادی پور، ا.، شیرانی، ح. و نقوی، م. ر. ۱۳۸۹. ارزیابی ژرم پلاسم گندم در مقابل تنش شوری. مجله علوم گیاهان زراعی ایران. ۴: ۶۶۴-۶۵۵.
حاجی بلند، ر.، پاسبانی، ب. و امیر آزاد، ح. ۱۳۸۸. تأثیر کمبود روی بر رشد، رنگیزه‌ها و فتوسنتز گیاه کلم قرمز (Brassica oleracea L. var. capitata f. rubra) تحت شدت‌های مختلف نور. مجله زیست شناسی گیاهی ایران. ۱و۲: ۳۶-۲۵.
حسینی، س. م. ۱۳۸۳. پاسخ برنج، ذرت و گندم به کاربرد روی و بور در یک خاک آهکی.. پایان نامه‌ی دکتری خاکشناسی. دانشگاه شیراز. ۱۶۲ص.
حیدری شریف آباد، ح. ۱۳۸۰. گیاه و شوری. موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور. تهران.
رضایی، م. ع.، خاوازی نژاد، ر. ع. و فهیمی، ح. ۱۳۸۳. بررسی پاسخ فیزیولوژیک گیاه پنبه به شوری‌های مختلف خاک. پژوهش و سازندگی در زراعت و باغبانی. ۶۲.: ۱۲۸-۱۸۷.
زارعی، م. ا. ۱۳۸۵. بررسی الگوی توزیع شوری در خاک تحت سه رژیم آبیاری در آبیاری کرتی. پایان نامه کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی. دانشگاه شهرکرد. ۱۱۰ ص.
سعیدی پور، س. ۱۳۸۶. بررسی اثر تنش شوری بر برخی ساز وکارهای فیزیولوژیکی ارقام مختلف برنج. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز. ۱۱۶ص.
سیلسپور، م. ۱۳۸۵. بررسی اثرات مصرف عناصر روی و آهن در خصوصیات کمی وکیفی گندم آبی وتعیین حد بحرانی آن‌ها درخاک‌های دشت ورامین. نشریه پژوهش وسازندگی. ۷۶: ۱۲۶-۱۲۵.