ج) نسبت اهرمی: این نسبت از طریق تقسیم کردن جمع‏ بدهیها بر جمع حقوق صاحبان سهام‏ محاسبه می‏شود.این نسبت درصدی از بدهیها را که توسط حقوق صاحبان سهام‏ پوشش داده می‏شود،تعیین می‏کند.

جمع بدهیها

جمع حقوق صاحبان سهام

بالا بودن این نسبت ریسک سپرده‏گذاری را افزایش می‏دهد و پایین بودن آن نیز بیانگر بلوکه شدن بخشی از منابع مالی سهامداران‏ و یا عدم موفقیت بانک در جذب سپرده‏ها می‏باشد(وفادار، ۱۳۷۷، ص۶).
د) ترکیب سپرده‏ها: سپرده‏ها مهمترین اقلام تشکیل‏دهنده‏ بخش بدهیها در ترازنامه بانک‌ها می‏باشند. ترکیب سپرده‏ها از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است زیرا مستقیما بر سوداوری بانک تاثیر می‏گذارد.در برخی موارد ممکن است‏ درصد سپرده‏های دیداری(جاری)نسبت به‏ کل سپرده‏ها کاهش یافته و بر حجم‏ سپرده‏های سرمایه‏گذاری کوتاه‏مدت و بلندمدت افزوده شود.نتیجه این روند کاملا مشخص می‏باشد.به هر میزان که‏ سپرده‏های سرمایه‏گذاری افزایش یابند هزینه تامین مالی بانک(هزینه سود پرداختی و جازیه قرض الحسنه)نیز افزایش‏ خواهد یافت.

هر سپرده

مجموع سپرده‌ها

سپرده‏ها را می‏توان به سه دسته مجانی، ارزان و گران‌قیمت طبقه‏بندی کرد. سپرده‏های‏ مجانی شامل حسابهای جاری و سایر سپرده‏های دیداری، سپرده‏های ارزان‌قیمت‏ شامل سپرده سرمایه‏گذاری کوتاه‌مدت و مشابه و سپرده‏های گران‌قیمت شامل‏ سپرده‏های سرمایه‏گذاری بلندمدت و مشابه‏ می‏باشند(وفادار، ۱۳۷۷، ص۷).
ه) رشد سپرده‏ها: سپرده‏ها منبع اصلی تامین مالی بانک‌ها به منظور اعطای اعتبار است .از این‏رو حسابداران باید تغییرات ماهانه،سالانه و منحنی رشد هریک از انواع سپرده‏ها و همچنین مجموع سپرده‏ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.فرمول محاسبه رشد سپرده‏ها به صورت زیر است:

مبلغ سپرده در ابتدای دوره – مبلغ سپرده در انتهای دوره

مبلغ سپرده در ابتدای دوره

در تجزیه و تحلیل رشد سپرده‏ها باید به‏ نرخ تورم نیز توجه کرد. بدیهی است حداقل‏ رشد سپرده‏ها باید بیش از نرخ تورم جامعه‏ باشد. در صورتی که نرخ رشد سپرده‏ها کمتر از نرخ تورم باشد، عملا حجم سپرده‏ها با توجه به ارزش واقعی واحد پول کاهش‏ یافته است(وفادار، ۱۳۷۷، ص۷).
و) درصد داراییهای سودآور: یکی از عوامل اصلی در سوداوری‏ بانک‌ها،درصد داراییهایی است که برای بانک‏ درامد ایجاد می‏کند.اگرچه اسکناس و مسکوکات،موجودی نزد بانک‌های دیگر، اموال و تجهیزات و برخی داراییهای دیگر برای انجام عملیات روزمره بانک ضروری‏ می‏باشند،لیکن به‏طور مستقیم در تولید درامد نقشی ندارند.به‏طور کلی در بانک‌هایی‏ که به صورت یکنواخت حجم بالایی از سود را کسب می‏کنند،داراییهای سوداور آنها معادل ۹۵ درصد مجموع داراییهای آنها می‏باشد.در بانک‌هایی که سوداوری آنها پایین تر از حد متعارف است،معمولا داراییهای سوداور آنها کمتر از ۹۰ درصد مجموع داراییهاست.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

داراییهای سودآور

مجموع داراییها

توجه صرف یک تحلیلگر به نسبت‏ دارایی سوداور به مجموع داراییها ممکن‏ است به این نتیجه‏گیری بینجامد که‏ مشکلات جدی در سوداوری بانک وجود دارد.حتی اگر این نتیجه‏گیری صحیح باشد. نیاز خواهد بود که عوامل دیگری که آثار پایین بودن نسبت داراییهای سوداور به‏ مجموع داراییها را جبران می‏نماید.در نظر گرفته شود(وفادار، ۱۳۷۷، ص۸).
۲-۷-۳ تجزیه و تحلیل صورت سود و زیان
امروزه تاکید بسیاری بر صورتحساب‏ سود و زیان بانک‌ها وجود دارد،زیرا بانکداران و مقامات قانونی به عنوان اولین‏ محک برای ارزیابی سرمایه مورد نیاز بانک‌ها،بر سوداوری آن توجه می‏کنند(وفادار، ۱۳۷۷، ص۹).
الف) بازده میانگین داراییهای سودآور: یکی از نسبتهای مهم در تجزیه و تحلیل‏ صورتحساب سود و زیان بانک‌ها، نسبت‏ بازده میانگین داراییهای سودآور است. این‏ نسبت از طریق تقسیم کردن درآمد عملیاتی‏(به استثنای سود سپرده قانونی) بر میانگین‏ داراییهای سودآور محاسبه می‏شود.