که در آن وزن (اهمیت) معیار j است و مقدار نرمال شده از معیار jمی‌باشد(Turskis & Zavadskas, 2010: 602)
گام پنجم: تعیین مقادیر بهینه برای هر گزینه

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تعیین مقادیر تابع بهینگی برای هر گزینه می‌تواند به صورت مجموع مقادیر نرمال وزن دار به روش زیر محاسبه گردد:
(۳-۱۱)
که در آن مقدار بهینه‌ی تابع به ازاء گزینه‌ی iام می‌باشد.

بزرگترین مقدار بهترین است، و کمترین آن بدترین. با توجه به روند محاسبه‌شده، تابع بهینگی دارای یک رابطه مستقیم و متناسب با مقادیر و وزن‌های از معیارهای بررسی‌شده و تأثیر نسبی آن‌ها بر روی نتیجه‌ی نهایی است. بنابراین، بیشترین مقدار( ارزش) تابع بهینگی اثربخش‌ترین متغیر است. اولویت‌های گزینه‌هامی‌تواند با توجه به مقدار تعیین گردد. در نتیجه استفاده از این روش برای ارزیابی و رتبه‌بندی گزینه‌های تصمیم‌گیری مناسب است.
گام ششم: محاسبه‌ی درجه‌ی مطلوبیت هر گزینه
در مورد ارزیابی گزینه‌ها نه تنها تعیین بهترین رتبه اهمیت دارد بلکه مهم است که کیفیت(مطلوبیت) نسبی هر گزینه‌ی مطرح‌شده نیز مشخص شود. به همین منظور از درجه‌ی مطلوبیت هر گزینه استفاده می‌گردد. درجه‌ی مطلوبیت هر گزینه (آلترناتیو) به وسیله‌ی مقایسه‌ی متغیر-که تجزیه و تحلیل شده است- با حالت ایده آل یعنی مشخص می‌گردد. معادله‌ی مورد استفاده برای محاسبه درجه‌ی مطلوبیت از یک گزینه به صورت زیر است:
(۳-۱۲)
که در آن و مقادیر بهینه‌ی معیار، به دست آمده از معادله‌ی (۳-۱۱)، می باشد.

گام هفتم: رتبه‌بندی گزینه‌ها و یا انتخاب موثرترین آن‌ها
روشن است که ارزش‌های محاسبه‌شده‌ی در بازه‌ی [۱ و ۰] هستند و می‌توانند به صورت صعودی مرتب شوند، که به ترتیب اولویت مرتب شده‌اند. کارایی نسبی مختلط هر گزینه‌ی ممکن، می‌تواند با توجه به مقدار ارزش‌های تابع مطلوبیت مشخص گردد(Turskis & Zavadskas, 2010: 602-603).
گزینه‌های مطرح‌شده با غربالگری هارتبه‌بندی می‌گردد. به عنوان مثال گزینه‌ی با مقدار بزرگ‌تر برتری و رتبه‌ی بیشتری دارد و گزینه‌ی با بزرگترین مقدار در بهترین مکان و رتبه قرار دارد. بنابراین انتخاب بهترین گزینه می‌تواند با بهره گرفتن از فرمول زیر صورت پذیرد: (Dadelo et al, 2012: 77).
(۳-۱۳) i=1,2,…,m. :
۳-۵-۳٫ دیماتل فازی
دیماتل روشی جامع برای طراحی و تحلیل مدل های ساختاری و روابط علی می باشد( Wu et al, 2007: 499). اصالت این روش به موسسه باتل ژنو مرتبط می باشد و اولین استفاده دیماتل در حل مسائل پیچیده علمی وانسانی گزارش شده است(Lin et al, 2009:9691) &( Gabus et al, 1973: 257) دیماتل یک روش تصمیم گیری گروهی می باشد که بعدا توسط محققان با بکارگیری مفاهیم فازی توسعه یافت. گام های دیماتل فازی به شرح زیر قابل بررسی می باشد:
گام اول: مشخص نمودن آرمان تصمیم گیری و تعیین کمیته ای جهت گردآوری نظرات
گام دوم: تعیین معیارهای ارزیابی و طراحی مقیاس کلامی فازی
به دلیل رویارویی با ابهامات در ارزیابی‌های انسانی، از مقیاس مقایسه‌ای مورد استفاده در روش دیماتل معمولی صرف نظر نموده و به جای آن از مقیاس کلامی استفاده می‌کنیم. درجات مختلف “تاثیر” با پنج واژه: «خیلی‌زیاد، زیاد، کم، خیلی‌کم، بی‌تاثیر» بیان می‌شود و اعداد فازی مثلثی مثبت متناظر با آنها در جدول۴-۳ و شکل۲-۳ ذیل نشان داده‌ شده است.
جدول۳-۲ تناظر عبارات کلامی با مقادیر کلامی

عبارات کلامی
مقادیر کلامی

تاثیر خیلی زیاد (VH)

(۱ – ۱ – ۷۵/۰)

تاثیر زیاد (H)

(۱ – ۷۵/۰ – ۵/۰)

تاثیر کم (L)

(۷۵/۰ – ۵/۰ – ۲۵/۰)

تاثیر خیلی کم (VL)

(۵/۰ – ۲۵/۰ – ۰/۰)

بی تاثیر (NO)

(۲۵/۰ – ۰/۰ – ۰/۰)