احمد

رضا

علی

تجربه

۴

۱۴

۱

علی

۹

۱

۴

رضا

۱

۱۹

۱

احمد

جدول شماره ۳ : مقایسات زوجی سه گزینه مدیریت از منظر تجربه

گام بعدی تعیین اولویت است. برای تعیین اولویت از مفهوم نرمال سازی[۳۱] که در گام قبلی توضیح داده شد استفاده می شود. پس از نرمال کردن، وزن هر گزینه ‌بر اساس معیار مورد نظر به دست خواهد آمد.

اولویت

احمد

رضا

علی

تجربه

۰٫۲۱۷

۴

۱۴

۱

علی

۰٫۷۱۷

۹

۱

۴

رضا

۰٫۰۶۶

۱

۱۹

۱

احمد

جدول شماره ۴ : مقایسات زوجی سه گزینه مدیریت از منظر تجربه با بردار رتبه بندی

به مقادیر به دست آمده از محسابات که ستون اولویت را تشکیل می‌دهند بردار ویژه (eigenvector) گویند. همین مقایسه های زوجی را برای سایر معیارها انجام می‌دهیم. ‌به این ترتیب اولویت هر فرد را ‌بر اساس هر معیار مانند فوق محاسبه می‌کنیم. مهم همان ستون اولویت‌ها است. در نهایت به ماتریسی مانند زیر خواهیم رسید:

تجربه

سن

علاقه

تحصیلات

علی

۰٫۲۱۷

۰٫۲۶۵

۰٫۷۴۳

۰٫۱۸۸

رضا

۰٫۷۱۷

۰٫۶۷۲

۰٫۱۹۴

۰٫۰۸۱

احمد

۰٫۰۶۶

۰٫۰۶۳

۰٫۰۶۳

۰٫۷۳۱

جدول شماره ۵ : نتایج نهایی مقایسات زوجی سه گزینه مدیریت درهر منظر

محاسبه اولویت‌ها

اکنون به سادگی با بهره گرفتن از میانگین موزون مدیر سازمان را انتخاب می‌کنیم.

امتیاز هر گزینه = مجموع حاصلضرب اولویت آن گزینه ‌بر اساس معیار i ضربدر اولویت آن معیار

مثلاً امتیاز علی به شکل زیر محاسبه می شود.

۰٫۳۵۸ = (۰٫۲۱۷ * ۰٫۵۴۷) + (۰٫۱۸۸ * ۰٫۱۲۷) + (۰٫۷۰۳ * ۰٫۲۷۰) + (۰٫۲۶۵ * ۰٫۰۵۶)

معمولاً از AHP برای انجام تصمیمات گروهی استفاده می‌گردد، در این مواقع هر فرد گروه باید به تنهایی همه این مقایسات را انجام دهد و در آخر تصمیم گیرنده باید این نظرات را با هم ترکیب کند. بهترین راه برای ترکیب نظرات افراد گروه استفاده از میانگین هندسی است. نظرات افراد در هر گزینه با بهره گرفتن از میانگین هندسی با هم ترکیب شده و یک امتیاز به آن گزینه تعلق می‌گیرد.

البته این روش زمانی به کار می رود که نظرات اعضای گروه از درجه اهمیت یکسانی برخوردار باشد، به عبارت دیگر مدیر بین اعضا از جهت صائب بودن نظر آن ها فرقی قایل نیست. اگر نظرات اعضای گروه دارای درجه اهمیت متفاوتی باشد این موضوع در AHP قابل پیاده سازی است و نظرات در اوزان متفاوت می‌توانند ضرب شوند که در اینجا به همین مقدار معرفی AHP اکتفا می‌کنیم.

۲-۱۰ روش تصمیم گیری چند معیاره SMART

روش SMART مخفف Simple Multiple Attribute Rating Technique و به معنی تکنیک رتبه بندی چند معیاره ساده است که یک مدل خطی است. این ‌به این معنی است که ارزش کلی که به یک گزینه داده می شود از مجموع نمره عملکرد (ارزش) دریافتی از هر معیار ضرب در وزن آن معیار محاسبه می شود.

۲-۱۰-۱ مراحل اصلی در تحلیل

    1. شناسایی تصمیم گیرندگان اقتباس از اولسون (۱۹۹۶)

    1. شناسایی مسئله از مسائل: کاربرد بستگی به زمینه و هدف از تصمیم گیری دارد.

    1. شناسایی گزینه ها (انتخاب ها)

    1. شناسایی معیارها: این مرحله برای محدود کردن ابعاد مسئله مهم است. این امر می‌تواند توسط تجدید نظر در معیارها ویا حذف معیارهای کم اهمیت تر تحقق یابد. استدلال شده که یک لیست کامل از معیارها نیاز نیست. مثلاً پانزده معیار بیش از حد زیاد است و هشت معیار به اندازه کافی بزرگ در نظر گرفته می شود. اگر وزن یک معیار خاص کم است بهتر است که اصلا در لیست گنجانده نشود. البته هیچ محدوده استاندارد و تعریف شده ای از معیار ها وجود ندارد.

    1. ارزش گذاری هر معیار: اگر تصمصم گیری فردی باشد این مرحله بسیار راحت و سرراست است. انجام این کار معمولاً در گروه سخت تر است. با این حال، در گروه، نظرات متنوع می‌تواند در تجزیه و تحلیل دقیق تر از اهمیت نسبی مسئله و ایجاد یک دید جامع کمک کند.

    1. تعیین وزن هر یک از معیارها.

    1. محاسبه میانگین وزنی ارزش اختصاص یافته به هر گزینه.

  1. اتخاذ تصمیم با توجه امتیازی که هر گزینه دریافت ‌کرده‌است.

SMART یکی از روش هایی است که به علت سادگی برای مقایسه گزینه های تصمیم بسیار استفاده می شود (Kahraman et al., 2008).

مزیت این روش گزینه های تصمیم مستقل از هم ارزیابی می‌شوند و احساسات و ترجیحات تصمیم گیرندگان ‌در مورد یک گزینه، قضاوت آن ها ‌در مورد گزینه ای دیگر را تحت تاثیر قرار نخواهد داد، ویا کمترین تاثیر را دارد (Fishburn, 1976). این خصیصه به ویژه زمانی مهم است که انتخابها و گزینه های جدیدی به مجموعه گزینه های فعلی اضافه شود. در واقع برای هر نوع ارزیابی در آینده دیگر نیازی به شروع فرایند ارزیابی از ابتدا نیست بلکه ارزیابی می‌تواند از مقادیر امتیازهای کسب شده قبلی ادامه یابد [۶۴].

SMART همچنین می‌تواند بدون محدودیت برای هر تعداد از گزینه های انتخاب و معیار های تصمیم استفاده شود .

نحوه امتیاز دهی در SMART

ارزش گذاری و امتیاز دهی در SMART ‌به این صورت است که برای گزینه هایی که می خواهند مورد ارزیابی قرارگیرند، یک کف و سقف ارزش تعیین می‌گردد که معمولاً از صفر تا صد برای بیان ارزش کف و سقف استفاده می‌گردد. در هنگام امتیاز دهی به هر گزینه، ارزشی که این گزینه در معیار انتخابی دارد، عددی بین ۰ تا ۱۰۰ است و تصمیم گیرنده باید یک عددی در این بازه برای گزینه مورد نظر انتخاب کند. پس از امتیاز دهی به گزینه ها در همه معیارها، نمره ای که یک گزینه در هر معیار کسب کرده در وزن آن معیار ضرب می‌گردد و مجموع این حاصل ضرب ها عدد امتیاز نهایی گزینه می‌گردد که عددی بین ۰ تا ۱۰۰ است.

که در آن wj وزن معیار j ام و aij امتیاز هر گزینه توسط تصمیم گیرنده i ام در معیار j ام است.

۲-۱۱ پیشینه تحقیق در ایران

هدف این پزوهش ارائه مدلی برای استخراج شاخص‌های اساسی (کلیدی) عملکرد و در نهایت طراحی یک مدل مفهومی از داشبورد مدیریتی برای نمایش شاخص‌ها و ارزیابی عملکرد بر اساس شاخص‌های استخراج شده است.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...