۴/۲۱-

کاهش صادرات طی سال ۱۳۹۳ به میزان زیادی متاًثرازتحریم های اقتصادی و کاهش نقدینگی و سرمایه درگردش تجاراعلام شده است.(ماًخذ:سازمان صنعت،معدن و تجارت و اتاق بازرگانی،صنایع،معادن وکشاورزی استان چهارمحال و بختیاری)

۱-۸-۲ طرح ارتقاء پایدار صادرات غیرنفتی
این طرح در مهرماه سال ۱۳۷۷ به‌صورت مشترک به‌وسیله وزارت بازرگانی به نمایندگی معاونت بازرگانی خارجی وقت و دفتر عمران ملل متحد^[۶۳] به اجرا درآمد. کارگاه‌های این طرح در استان چهارمحال و بختیاری از نیمه دوم سال ۱۳۷۹ عملاً برگزار شد این طرح بر اساس مفاد مندرج در سند تبادل شده فی‌مابین سه هدف عمده را دنبال می‌کرد که عبارت‌اند از:
الف – کمک به افزایش دانش و بینش صادرکنندگان کالاهای صادراتی و سعی در تغییر روش‌ها از روش‌های سنتی به روش‌های قابل‌استفاده در نظام تجاری حاکم برجهان تجارت.
ب – بازبینی قوانین، دستورالعمل‌ها و آئین‌نامه‌های اجرائی تصویب‌شده و بررسی قابلیت‌های اجرائی آن‌ها و سعی در عملیاتی نمودن قوانین و درنهایت پیشنهاد قوانین و دستورالعمل‌های جدید در جهت نیل به استراتژی‌های اعلام‌شده.
ج – تحقیق و بررسی استراتژی‌های قبلی اعلام‌شده و تهیه و تدوین یک استراتژی عملیاتی مشخص در خصوص صادرات کالاهای غیرنفتی به‌نحوی‌که از تکرار و دوباره گوئی پرهیز گردد.

۲-۸-۲ شرایط، موانع و چالش‌های صادرات در زمان شروع طرح

شناخت شرایط، موانع و چالش‌ها، مقدمه هر حرکت صحیح و علمی است. بی‌تردید تولیدکنندگان و صادرکنندگان ما که از نزدیک مشکلات و گرفتاری‌های مقوله صادرات را لمس کرده و چشیده بودند به‌خوبی می‌دانند که در آغاز سال ۱۳۷۷ چه موانعی بر سر راه توسعه صادرات غیرنفتی وجود داشته است. مؤلفه‌های اصلی و اساسی آن‌ها عبارت بودند از:
۱-کمبود اطلاعات و دانش فنی در خصوص صادرات و برگ خریدهای صادراتی.
۲-عدم درک صحیح و مفهوم واحد از مسئله صادرات در فرهنگ ملی.
۳-وجود ابهام و عدم شفافیت در قوانین و مقررات تجارت خارجی و فعالیت‌های اجرائی مربوطه.
۴- تعریف نشدن جایگاه صادرات در توسعه واحدهای تولیدی (واحدهای تولیدی فقط باهدف ارضاء بازار داخلی فعالیت می‌کنند).
۵-نیازمندی بسیاری از شرکت‌ها، کارگاه‌های متوسط و کوچک، تعاونی‌ها، اتحادیه‌ها و مجامع مختلف تجاری و تولیدی به همکاری‌های فنی و تخصصی.
۶-پیچیدگی مراحل و وجود موانع بسیار در مسیر صادرات و درنتیجه افزایش هزینه و زمان.
۷-پایین بودن توان رقابتی کالاهای تولیدی کشور
۸- عدم وجود یک سیاست راهبردی صادراتی و یک برنامه تجاری مشخص.
۹- وجود ناهماهنگی‌های اساسی بین وزارتخانه‌ها و نهادهای ذی‌ربط و تصویب بخشنامه‌های ضدونقیض و بی‌دوام که منجر به آسیب‌پذیری بخش‌های صادراتی خواهد شد.
۳-۸-۲ شرایط صادرات
-اولین شرط صادرات، تسلط بر مهارت‌های ارتباطی با انسان‌ها و گروه‌های خارجی است.
-دومین شرط صادرات کار کردن است. کار به مفهوم جهانی یعنی هدف‌گرا کار کردن.
-سومین شرط صادرات، پیکار نمودن در میدان رقابت است.
-چهارمین شرط صادرات، پشتکار داشتن در امر صادرات است.
۴-۸-۲ اصول و قواعد صادرات
یکی از قواعد و مقررات صادرات شناخت اصول و ضوابط حرفه‌ای و بین‌المللی بازار است.
بازار سه اصل دارد:
– هیچ‌چیز ثابت نیست.
– هیچ‌کس کامل نیست.
– هیچ‌چیز مطلق نیست.
حرفه‌ای‌های بازار پنج ویژگی دارند:
تخصص داشتن علمی، اخلاقی، رفتاری و کاری در امر صادرات
تعهد داشتن به صادرات
تعلق داشتن به صادرات
تداوم داشتن در امر صادرات
تحول داشتن در امر صادرات نیازمند حرفه‌ای شدن است چون کل صادرات شکارگاهی است که به قدرت فرصت‌هایی به دست می‌آید برای شکار، در بازارهای جهانی فرصت‌ها به‌ندرت به دست می‌آید و به‌سرعت از بین می‌رود.

( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

صادرات یعنی بازاریابی فرامرزی یعنی حرکت در آن‌سوی مرزهای ملی که ازنظر فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و اقلیمی با ما فرق دارند و لذا شیوه‌های برخورد ما هم باید متناسب با آن باشد.
اصول بازاریابی در تمام دنیا یکی است ولی شرایط محیطی و فرهنگی فرق دارد بنابراین
در بازاریابی جهانی نکات زیر را باید موردتوجه قرارداد:
تلاش برای متمایز ساختن محصول و شرکت
تولیدات انعطاف‌پذیر به‌جای تولیدات انبوه
سرعت و نوآوری در ارائه خدمات بهتر و بیشتر