توصیه
شرح

برای ارتباط خود وقت صرف کنید

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

برای تقویت کردن رابطه رضایتبخش و احساس «عاشق بودن» مواقعی را برای با هم بودن در فعالیتهای لذت بخش تعیین کنید.

به همسر خود بگویید که دوستش دارید

محبت و علاقه خود را ابراز کنید، از جمله این که در مواقع مناسب از کلمات قدرتمند «دوستت دارم» استفاده کنید. این پیامدها، ادراک تعهد را افزایش می‏دهند وهمسر را ترغیب می‏کند، با مهربانی پاسخ دهد.

به هنگام نیاز در دسترس همسرتان باشید

همسرتان را حمایت عاطفی کنید و وقتی که اندوهگین است، وقت خود را صرف او کنید.

در صورت بروز مشکلات به طور سودمند و مثبت رابطه برقرار کنید.

وقتی که خود یا همسرتان ناخوشنودید روش‏هایی را برای غلبه به مشکلات پیشنهاد کنید واز همسرتان بخواهید در برگزیدن و اجرا کردن اعمال خاص تشریک مساعی کنید. از ۴ دشمن رابطه رضایتبخش پرهیز کنید: انتقاد، تحقیر، حالت دفاعی، دیوار سنگی.

به جنبه‏ه ای مهم زندگی همسرتان علاقه نشان دهید.

در مورد کار، دوستان، خانواده و سرگرمی‏های همسرتان سوال کنید و از توانایی‏های خاص او قدردانی کنید. با انجام این کار، احساس با ارزش بودن را به همسرتان ببخشید.

با همسرتان درد و دل کنید.

همسرتان را در عمیق‏‏ترین احساسات خود سهیم کنید و صمیمیت را زنده نگه دارید.

(برک، ترجمه سیدمحمدی، ۱۳۸۵)

هفت نوع رفتار مثبت

نیازهای اصلی عاطفی، طرز رفتار اصولی برای ارائه مهر و محبت، دوست داشتن واقعی وعاطفی در رابطه زناشویی هفت نوع هستند که عبارتند از: عشق، مراقبت، ادراک، احترام، ستایش، پذیرش واعتماد.
زمانی که شخص احساس می‏کند که از نظر عاطفی تأمین می‏باشد از تمام این هفت نوع نیازهای اصلی به اندازه و درجات مختلف در وجودش قرار دارند. احساسات عاطفی مثبت مانند رضایت کامل،صلح، شادی، مهربانی، خشنودی، هیجان و وفاداری هر زمان که قادر به تأمین نیازهای عاطفی اصلی خود باشیم، خود به خود ایجاد می‏شوند. (گری، ترجمه قراچه‏داغی، ۱۳۸۶)
۱- نیاز همگانی به عشق: ‏وقتی فردی عاشق می‏شود، دلبستگی عاطفی به شخص دیگری پیدا می‏کند. این فرایند می‏تواند سریع یا تدریجی صورت گیرد. طبق نظر استرنبرگ(۱۹۹۱) عاشق ماندن بستگی به این دارد که فرد تصمیم بگیرد، کسی را دوست داشته باشد و مایل به صرف وقت و انرژی لازم برای تداوم این رابطه باشد. از نظر استرنبرگ، عشق کامل سه مؤلفه اصلی دارد:
احساس تند، صمیمت و تعهد؛ احساس جنبه جسمی و عاطفی عشق است. صمیمیت با احساس نزدیکی عاطفی، ارتباط و تعهد رابطه دارد و مهارتی است که فرد برای رسیدن به عشق واقعی باید یاد بگیرد . تعهد دراز مدت یکی از ویژگی‏های صمیمیت صادقانه محسوب می‏شود. تعهد عبارت از تصمیم و در نتیجه فعالیتی شناختی است که تفاوتها و مشکلات موجود باید به گونه‏ای حل شود که رضایت طرفین را همراه داشته باشد و صرف زمان و انرژی لازم برای کسب مهارتهای حل مسئله است.
استرنبرگ می‏گوید، افراد برای این که خود را به هدف عشق کامل متعهد کنند باید موانع و چالش‏هایی را که لازم است بر آنها غلبه کنند، بشناسند. افراد سلیقه‏ها، باورها و عادات متفاوتی دارند و باید برای کنار آمدن با این تفاوت‏ها مهارتهای حل مسئله را یاد بگیرند و یکی از اولین چیزهایی که باید یاد بگیرند، چگونگی شناسایی مشکل است. نقطه شروع مناسب شاید شناسایی مقوله‏ای باشد که مشکل در آن قرار دارد. برای مثال آیا تعارض مربوط به پول، اداره خانه، ترجیحات جنسی، دوستان، مذهب یا عقاید سیاسی است؟
شناسایی مقوله‏ای که مشکل در آن قرار دارد. به تعریف مسئله کمک می‏کند. اگر دو نفر بر سر مسئله‏ای توافق نداشته باشند، هیچ تلاشی به راه حل نمی‏رسد. شناسایی مسئله کمک می‏کند تا مسئله، محور بحث باشد و افراد از بحث‏های بی‏مورد اجتناب کنند؛ گاهی اوقات مهم است که از دیگران یاری بجوییم. وقتی افراد یاد بگیرند بر مسئله متمرکز شوند و آن را مشکلی دو جانبه ببینند، کمتر احتمال دارد یکدیگر را سرزنش کنند.
استرنبرگ می‏گوید: افرادی که تصمیم بگیرند به عشق کامل برسند باید یاد بگیرند، در روابطشان ـ تله‏ها را آن چه او شرارت‏های عشق می‏نامد ـ شناسایی کنند استرنبرگ ۱۰ تله یا ماسک را مشخص کرده است: کنترل کننده، نقش بازی کن، زاهد فریبکار، به تعویق انداز، اجتناب کننده متعارض، بله گو، متخصص، سوءاستفاده چی، وانمود کن، سرزنشگر.
افرادی که آرزو دارند به عشق کامل دست یابد، باید بپذیرند که هیچ رابطه‏ای بی عیب و نقص نیست از آنجایی که افراد تغییر می‏کنند، باید یاد بگیریم تا این تغییر را بپذیریم و از آن جایی که افراد اشتباه می‏کنند، باید یاد بگیریم که ببخشم در تحلیل نهایی، فرد باید موانع را به صورت چالش ببیند و نسبت به آینده خوشبین باشد. (فرانکن ـ ترجمه شمس اسفندآبادی، محمودی، امامی‏پور)
پژوهش‏های بسیاری مؤید این نکته است که هر قدر انتظارات زن و مرد از خود، همسر و زندگی زناشویی واقع‏بینانه‏تر باشد، رضایتمندی زناشویی بیشتری را موجب می‏شود. (نوابی‏نژاد، ۱۳۷۷)

بخش سوم: سوابق و پیشینه تحقیقاتی

الف) سوابق در خارج

مارکمن^[۱۳۵] و همکارانش(۱۹۹۰؛به نقل از اولیاء، ۱۳۸۵) نتیجه گرفتند که هر چه مدت برنامه آموزش غنی سازی ازدواج طولانی تر و تأکید آن بر شکل دهی مهارت ها بیشتر باشد، تأثیر مثبت آن آموزش ها بر زوجین و رضایتمندی آنها از زندگی بیشتر و پایدار تر خواهد بود.