۵-۱-۹- راهکارهای مواجهه با ریسک نهم؛ با توجه به اینکه پیمانکار انتخاب شده، به‌صورت انحصاری تنها منبع تأمین‌کننده است، ممکن است در خصوص تحویل به موقع موضوع قرارداد هیچ دغدغه­ای نداشته باشد.

تا جاییکه امکان دارد نباید تنها به یک تامین کننده وابسته شد. برای رفع این مشکل باید از حلقه های پشتیبانی بالقوه و تأمین کنندگان موازی استفاده کرد. راهبردهایی چون تعدد تامین کنندگان، تقسیم تامین، داشتن منبع جایگزین و گسترده کردن تامین در جای خود و متناسب با شرایط موضوع تامین می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در پاره ای موارد که بعضا تامین­کننده دیگری وجود ندارد باید از گره زدن منافع مشترک و تقسیم ریسک استفاده نمود. بدین صورت تامین­کننده منافع خود را در گرو تامین منافع کارفرما دیده و خود را در هر گونه ضرر تحمیل شده به کارفرما نیز شریک می داند.
۵-۱-۱۰- راهکارهای مواجهه با ریسک دهم؛ به واسطه ماهیت تحقیق و توسعه و عدم اشراف کامل کارشناسان در حوزه‌های مختلف، لذا ممکن است پیوست فنی کامل و جامع نباشد.

در این سازمان باید یک دفتر تکنولوژی تاسیس شود تا بتواند کار ترجمه فنی را انجام داده و به زبان پیوست فنی سخن بگوید.
قراردادها باید به صورت کامل و جامع منعقد شود به گونه ای که دست و پای تولید کننده نه بسته بشود و نه باز باشد که موقع تحویل‌گیری مشخص نباشد چه چیز باید تولید می‌شد.
کارفرما باید نسبت به تهیه کامل پیوست‌ها و شفاف کردن خواسته‌های خود با حساسیت عمل کند. تعریف ناقص و عدم اقدام اساسی در تهیه مناسب پیوست‌های فنی در توافقات، منشاء بسیاری از ناکامی‌ها است.
باید درک صحیحی از مهندسی سیستم ایجاد شود تا منجر به تعریف درست پروژه و هنر شکست و خرد کردن آن به زیر سیستم­ها و زیر پروژه های فاقد اطلاعات دارای طبقه بندی و برون سپاری این زیر مجموعه ها که البته نیازمند مدیریت و کنترل پروژه مؤثر می باشد، گردد.
۵-۱-۱۱- راهکارهای مواجهه با ریسک یازدهم؛ به علت عدم توجه کافی به نقش ارتباطات و مهارت­ های ارتباطی، ممکن است از مستندات و مکالمات، تفاسیر و برداشت‌های نادرستی صورت گیرد.

باید به ثبات مدیریتی و ایجاد اطمینان خاطر برای مدیران به منظور توجه به منافع بلندمدت سازمان در برون‌سپاری و برقراری روابط پایدار و بلندمدت با تامین کنندگان کلیدی توجه ویژه ای نمود.
باید یک منشور حقوق متقابل کارفرما و پیمان‌کار تهیه و اجرایی گردد.
بحث مدیریت رابطه مبتنی بر نگرش بهبود مستمر با تامین کنندگان می بایست به صورت الزام درآید.
باید تلاش نمود تا یک رابطه برنده‌-‌ برنده به معنای واقعی با تامین‌کنندگان ایجاد شود و در کنار آن به خواسته‌ها و انگیزه های آنان توجه شده و از برخی خطاهای احتمالی به ویژه در مورد تامین‌کنندگان دانشی و تحقیقاتی چشم پوشی نمود و تا جایی که منافع سازمان به خطر نیافتد امکان کمی سعی و خطا را به آنها داد.
پیشنهاد می گردد پیمانکاران بر اساس ارزش معاملاتشان به ۳ دسته «عمده»، «میانی» و «جزء» دسته بندی شوند و روابط سازمان با پیمانکاران بر اساس این طبقه بندی تنظیم گردد. مثلاً مدیر ارشد سازمان باید همه پیمانکاران عمده را بشناسد، پیمانکاران میانی را ستاد سازمان و پیمانکاران جزء برای مدیران پروژه آشنا باشند.
کارفرما باید در سازمان خودش کادری مجرب و دانا را برای مدیریت رابطه با پیمانکاران سازماندهی نماید. این کادر مجرب ضمن عدم مداخله در حوزه مسئولیت مجریان، به دلیل تجربه بالا با ارائه مشاوره به مجریان، آنان را نسبت به مخاطرات آگاه می نمایند. این تیم تخصصی ضمن حفظ حریم کارفرما و پیمانکار، حمایت و پشتیبانی­های لازم را با گشاده دستی و رعایت ضوابط امنیتی به مجری ارائه می‌نمایند تا مجری نهایت خلاقیت و ابتکار خود را جهت انجام پروژه به کار گیرد.
۵-۱-۱۲- راهکارهای مواجهه با ریسک دوازدهم؛ به علت اینکه شاخص‌های سنجش و ارزیابی تامین کنندگان کمی است نه کیفی، ممکن است ارزیابی تأمین‌کنندگان به درستی انجام نشود.

بحث ارزیابی تامین کنندگان مبتنی بر نگرش بهبود مستمر می بایست به صورت یک الزام درآید. بنابراین عقد قرارداد بدون ارزیابی تامین‌کنندگان ممنوع شود.
لازمه انجام یک ارزیابی خوب داشتن یک روش اجرایی مناسب است، بنابراین ارزیابی باید با چک لیست استاندارد توسط ارزیابان آموزش دیده و استاندارد طبق یک رویه و سازوکار استاندارد انجام شده و نتایج آن توسط یک نهاد مشخص و معتبر تأیید شود.
در بازدید فنی از تأمین کننده باید علاوه بر بررسی توانمندی­های سخت افزار و ماشین آلات، به مهارت ­ها و قابلیت ­های کارگران آن نیز توجه داشت و از دارا بودن مهارت­ های پرسنلی مورد نیاز اطمینان حاصل کرد. علاوه بر آن باید از توانمندی مالی تامین کنندگان (به خصوص در مواردی که مواد اولیه یا فناوری گران ‌قیمت مورد نیاز است) مطمئن شد.
تمامی صنایع و زیرمجموعه‌ها موظف می­باشند پس از ارزیابی تامین کنندگان خود، آنها را بر اساس نتایج به دست آمده درجه‌بندی کنند تا در هنگام انتخاب تامین کنندگان به راحتی قابل استفاده باشند.
همواره یکی از اهداف ارزیابی ارتقاء سطح کیفی تأمین کنندگان و ایجاد دغدغه کسب توانمندی در آنها می باشد، لذا ارزیابی تامین‌کنندگان باید به صورت دوره ای و مستمر صورت گیرد.
۵-۱-۱۳- راهکارهای مواجهه با ریسک سیزدهم؛ به علت برنامه‌ریزی ضعیف برای پشتیبانی از پروژه، ممکن است منابع مورد نیاز پروژه در زمان موردنظر، در دسترس نباشد.

به نظر می‌رسد این سازمان در حوزه برون‌سپاری تحقیق و توسعه در حال گذار از دوران نوزادی خود قرار دارد، حال آن که بازار و بخش خصوصی بالغ تر از آن عمل می‌کنند. لذا باید با ایجاد ساختار مناسب و فرایندی شفاف و با بهره گرفتن از افراد توانمند سرعت عبور از مرحله گذار را بیشتر نمود.
شیوه بودجه بندی فعلی باید اصلاح شده و تخصیص بودجه بر اساس سرفصل مصوب هزینه ها انجام شود، وگرنه استفاده از منابع یک پروژه برای پیشبرد پروژه دیگر به زودی سازمان را با چالش­های جدی روبرو می­ کند.
به عنوان یک کارفرمای مدبر باید منابع مالی را در نظر گرفته و پرداخت ها را در مواعید مقرر انجام داد.
نباید با عقد قراردادهای مختلف تعهداتی بیشتر از بودجه در اختیار برای سازمان ایجاد شود. بنابراین در مواقع سر رسید پرداخت­ها نیازی به طفره رفتن از پرداخت ها نیست.
۵-۱-۱۴- راهکارهای مواجهه با ریسک چهاردهم؛ به علت تحریم‌های بانکی بین‌المللی و به تبع آن سیاست‌های پولی کشور، ممکن است توانایی انتقال ارز از داخل به خارج محدود یا قطع گردد.
شرایط خاص کشور که در حال حاضر با تهدیدها ئ تحریم­های گسترده روبرو می­باشد ایجاب می­ کند تا در برون­سپاری پروژه­ های تحقیق و توسعه و مقتضیات درونی و ماهیتی آن برخی شیرها و سوپاپ های اطمینان تعبیه و در قراردادها لحاظ شوند. موثرترین شیوه های مقابله با آثار تحریم را به شرح زیر ارائه می­گردد: