تلخیش چون تلخی باده‎ی بادام‏چشمان^[۶۱۷] در ذایقه‎ی دل، شیرین و از تندی او مانند تندی نوشین‏لبان کام جان حلاوت‌آگین. بیره‎ی پانش از بزم^[۶۱۸] ماتمیان نفور است و عشرتیان را پیرایه‎ی مجلس سرور. بیره‎ی او که رشته‌اش رشته‎ی جان است اگر به هزاران جان به دست آید، بسیار ارزان. برگ پانش، ریحان سبز رنگ است و صد دسته‎ی گلشن در بغل و دَنَّتر تمام‏نیرنگ است. از چونه‎ی پریشانیش، صندل چونه‌اش سفیدبختی است موزون و بیره‌اش پیچیده مصرعی است رنگین‏مضمون. وصف رنگینی او به خط یاقوت نوشتن^[۶۱۹] سزاست و مدح سرسبزیش به خط ریحان نگاشتن خوش‏نما. کسی که بر روی پانش یک نظر دیده، پرده‎ی چشمش به رنگ برگ پان، خضرا رنگ گردیده. زبان‌آوری که لب به تعریف بیره‎ی او می‌گشاید، به غیر از مصرع^[۶۲۰] پیچیده بر زبانش نمی‌آید. بیره‎ی پانش طلمسی است زودگشا و بر سر^[۶۲۱] گنج نشاط بسته. هر که این طلسم را گشاده، از بند غم بی‌برگی وارسته. از رشک کنه‌اش ختن ختن خون در جگر نافه‎ی مشک افتاده و غیرتش کاروان کاروان آتش در دل خال مشکین کاکلان نهاده. برگ پانش سبزی است ته گلگون و سبزان تَه گلگون از حسرت^[۶۲۲] او تمام دلخون. مضمونِ خط سبز پانش جز سبزبختان، دیگری نفهمیده و به معنی رنگین مصرع پیچیده بیره‌اش غیر از فیروزه‌طالعان کسی نرسیده. بیره‌اش عیش‌گزینان را حریفِ آب‏دندان است و برگ پانش^[۶۲۳] گزک باده‌پرستان. پانش سبزه‌ای است به آب زمرد پرورش‏یافته و از زبردستی، دست حسن^[۶۲۴] سبزان هند برتافته. پانش سبزه‌ای است که در کشور هند روزبازار اوست و با لب‌های سبزان هند، صحبت رنگین داشتن کار او. چون به رنگارنگ عیش در بزم دلیران بساط‎گستر است، گوهر دندان یاقوت لبان از رنگش، همرنگ گوهر.^[۶۲۵] بیت:

نه بان مشک و پان سخن‏پروران

سهیل عقیق لب دلبران

وصف دکان سبزی‌فروش:
بر سر دکان^[۶۲۶] سبزی‌فروش، بخت سبز در خریداری و در آرزوی یک برگ سبزش، بهار، سبز بازاری. از آن در دکان نشاط‌آگین او لب‌های غمکشان به صد دهان خنده می‌خندد که سبزه‌اش مرهم زنگاری بر زخم سینه‏ریشان غمگین می‌بندد. سبزه‌اش را همسنگ^[۶۲۷] زمرد گفتن رواست که چشم افعی غم را کور می‌سازد و همرنگ مینایش خواندن سزاست، بزم نشاط را می‌طرازد. در مدحش قبضه‎ی تیغ زبان از پیچ و تاب جوهر اندیشه، میناکار است و گوهر سخن از پرتو عکس، زمرّد شعار. وصفش، به خط ریحان که در سرسبزی از ریحان خط گلرخان، فایق است بر اوراق^[۶۲۸] گلستان نوشتن^[۶۲۹] لایق.^[۶۳۰] زنگاری است که زنگ از دل آزرده می‌رباید و قفل زنگار بسته‎ی چپ افتاده‎ی قلب غمگین می‌گشاید. اگر رضوان تهیدست بهشت، رونمای سبزه‏اش^[۶۳۱] آورده که آرزویش به آن بیش از بیش^[۶۳۲] است از آن دل بد نمی‌کند و هیچ در خاطر نمی‌آورد که برگ سبزی تحفه‎ی درویش است. اگر یک برگ سبزش به هزار بهار ستانند، کمال زیان^[۶۳۳] فروشنده و نهایت سود خریداران است و اگر یک شاخش^[۶۳۴] به کوه کوه زمرد بگیرند، بر بایع سخت دشوار و بر مشتریان بسیار آسان است. سبزه‌اش را سبزبختان خریدارند و فیروزطالعان به جان خواستگار.^[۶۳۵] به رنگی از سرسبزیش رنگ است که از پرتو عکسش مرغابی با طوطی همرنگ. نَه سبزه توده توده پهلوی هم افتاده که هزار قفس طوطی، پهلو به هم داده^[۶۳۶] بر دکان آن شیرین‌کار، بال گشاده. بیدلی که در عالم خیال، نظر^[۶۳۷] بر سبزه‌اش انداخته، گلشن دل از هوای سبزخطان پرداخته. طوطی مقالی که به تعریف سرسبزیش پیچیده، زبانش در دهان به رنگ بال طوطی سبز گردیده. تا سبزه‌اش کمر دلفریبی چست بسته، رونق بازار سبزخطان شکسته. قلم، گاهِ وصفش از خُم دوات، باده‎ی ریحانی به دماغ رسانیده^[۶۳۸] اگر سیه مست گردد رواست و از فرط سیه مستی اگر از پا درآید و از دست رود، بجا. هنگام تحریر مدحش اگر قلم به رنگ قلمِ نرگس، سبز گردد، می‌شاید و وقت تقریر تعریفش اگر زبان در دهان مانند پسته، سرسبز شود، دور نمی‌نماید. فلک فیروزه‌فام صد فلکِ از شفق^[۶۳۹] خون در جگر افکنده، از غیرت اوست و کوه کوه زمرّد کمر شکسته‎ی هزار کوه، بار حسرت او. زبان‌آوری که به تسوید تعریف سبزرنگی او پرداخته، مهره‎ی چرخ مینایی بر کاغذ کشیده و آب زمرد در سیاهی انداخته. تا سبزه‌اش نقش سرسبزی بسته، سبزان بهار را دل از اَلَم شکسته. تا سبزه‎ی او را به چشم غیرت‎بین دیده‌اند،^[۶۴۰] سبزان هند، دکان خودفروشی برچیده‌اند.^[۶۴۱] عندلیب‌نوایان چون به گلگشت گلشن اندیشه پردازند، غیر از فیض ثناسنجی سبزه‎ی او به هزاران^[۶۴۲] تلاش نمی‌توانند که سخن را سبز^[۶۴۳] سازند. حوران سبزپوش بهشت را هوای سودایش در سر است و به کمال انتظار، چشم در راه و گوش بر آواز پیک نوید خریداری رسانِ نسیم سحر. پاک‌بینی که یک نظر بر سبزه‌اش دیده، حباب چشمش رشک افزای^[۶۴۴] بحر اخضر گردیده. زبان در وصفش سخن‎گستر است، از فیض ثنا و به یمن توصیفش ماهی بحر اخضر.^[۶۴۵] سخنور چون قلم برداشته، وصفش بر روی صفحه لاجورد نگاشته.
خاتمه‎ی کتاب، رهین منت و دستیاری بخت سازگار و طالع شگرف کار خویشم که به یمن مدح طرازی و ثناپردازی این شهر لطافت‌بهر، متاع کاسد سخنم را چون جنس بالادست، روز بازار فراوان و رونق بی‌پایان دست داده و در بسته‎ی بهروزی و نیک اختری به کلید فتح‌الباب بر زخم گشاده. فیض ثناسنجی او که کاروان کاروان رخت گران قیمت لفظ ساده و معنی پرکار بی‌اندازه در نظرم به ارزانی جلوه‌گر ساخت. غم‏خانه و اَلَم‏کاشانه دلم را از اجناس در تخته‎ی^[۶۴۶] بی‌رواجی بسته و رخوتِ گردِ کساد تو بر تو بر رخ نشسته، پرداخت تا به پشت‏گرمی بخت بلندی و طالع ارجمندی، بار به عصمت‌کده تعریفش یافتم و به اقبال نیروی قوی پنجگی سعادت، دست ادبار برتافتم. توصیف دکان‌هایش که هر یک لطافت‌بنیاد و نزهت‌سرشت است، حسرت افزا^[۶۴۷] و غیرت‏فرمای هشت بهشت به کلک عَدَن سلک، نگاشتم و گلشن گلشن انتفاع چیدم و دامن دامن گوهر تمتع برداشتم و به هر هفت شاهد دلفریب سخن پرداختم و آوازه‎ی زیباییش به هفت کشور و شش جهت انداختم. خواستم^[۶۴۸] از دریوزه‎ی درِ فیض لطف الهی، پنج گنج فراهم آورده به آبیاری فضل نامتناهی، پنج باب دانش را معمور کرده، کهن دکان اندیشه‌ام فتح‌الباب تازه یافت و چهار بازار ارکانم زیب زیاده از اندازه.^[۶۴۹] سه برگه سخنم سرسبزی تازگی گرفت و گلشن سبزبختم بلندآوازگی. صیت هنرمندی‌ام به اطراف گیتی رفت و سه بُعد عالم را فراگرفت. عمری در خلوت، من و دل و دیده با هم نشستیم و به اتفاق یکدیگر از خامه‎ی شگرف‌کارِ اعجوبه نگار اندیشه به حسب دلخواه^[۶۵۰] و وفق مدعا، نقوش اوصاف این عشرت کامله بر صفحه‎ی قدر و جلال بستیم. نهال گل‌افشان قلم گلزار رقم^[۶۵۱] چون گلشن مدحش را آرایش داده، عقول عشره به سان سوسنِ ده زبان، ده زبانِ احسنت و آزادی و آفرین بر گشاد. دماغ کام فرسوده نشاطم، عنبرآگین و معطر گردیده و نهال پژمرده‎ی خشک گشته‎ی انبساطم، سرسبز بارور. شخص هنرمندی‌ام به تشریف قبول سرمدی رسیده و فرق اعتبار به لباس تفاخر از گریبان چرخ اطلس کشیده. از سبزبختی و فیروزه طالعی، سرخ روی جاوید گردیدم و رخت بخت از گنج خمول به دکان روشناسی کشیدم. از آنجا که از دولت روزافزون و سعادت گوناگون، خیال ستایش والایش در سر داشتم، به مدد بخت خجسته‌اثر و طالع فرخنده‌فر، برای طلسم مضمون بر گنج هنر بستن^[۶۵۲] بیره برداشتم. دریا دریا جواهر محامد بلند و مناقب ارجمندش سبک‏روحانه با الماس تفکر سفتم و گران جانی را که از دیرباز گریبانگیر روزگارم بود دعا گفتم.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

واژه‌نامه^[۶۵۳]
آبای علوی: افلاک و ستارگان. سبعه‏ی سیاره، هفت سیاره عبارتند از: قمر، عطارد، زهره، شمس، مریخ، مشتری، زحل
آب‏دندان: نوعی از حلوا و شیرینی‏ها، قسمی نار که استخوان و هسته ندارد. گول. ساده‏لوح. مفت‏باز حریف آب‏دندان: حریف ساده‏لوح، گول
آب مروارید: نام بیماریی در چشم که از کدورت زجاجیه یا پرده‏های آن حاصل شود و موجب کوری کامل یا ناقص گردد. آب سپید. آب سفید
آبی: میوه‏ی به. میوه‏ی بزرگتر از سیب به رنگ زرد پرزدار و از سوی دم و سر ترنجیده و برگ درختان با پرز و مخملی و رنگ و پوست چوب آن به سیاهی مایل. قسمی از انگور که دانه‏ها و حبه‏ی آن مدور و پوست آن سخت است و از غوره‏ی آن گله‏ترشی کنند و غوره‏ی آن را غوره‏ی آبی گویند. در حاشیه نسخه اساس آمده است: میوه ایست مانند سیب اگر زن حامله خورد فرزندش خوش خوی آید و هر که خورد طبعش خوش شود.
آردی: قسمی از شفتالو. هلو آرده و آن شفتالویی باشد کوچک و کم آب.
آزرم: شرم. حیا
آمای: امر از آمودن. آراستن. در نشاندن گوهر در چیزی و به سلک و رشته کشیدن لؤلؤ و جزو آن. پر کردن
احتشام: حشمت و بزرگی یافتن، جاه و جلال
احمدنگر: کرسی ناحیتی به همین نام در هند در ایالت بمبئی بر ساحل سینا. این شهر را به سال ۱۴۹۴م۸۹۹/ه. ق. احمد نظام شاه مؤسس سلسله‏ی نظامشاهیان پی افکند و نظامشاهیان تقریباً مدت یک قرن در این ناحیت حکم راندند تا آنگاه که اکبرشاه پس از دفاع و مقاومت مردانه‏‏ یچاند بی بی این ناحیت را مسخر و منضم مملکت مغول کرد. پس از مرگ اورنگ زیب به سال ۱۷۰۷م۱۱۱۸/ه.ق. احمدنگر در تحت سلطه‏ی مهاراتاها درآمد تا آنکه به سال۱۸۰۳م/ ۱۲۱۷ه. ق. دولت راءُ سندهیا آن‏ را تسلیم دوک دُولینگ تن کرد.
ارژنگ: ارتنگ. ارثنگ. هر کتابی که صور و اشکال داشته باشد به شباهت کتاب ارژنگ مانی که آراسته به تصاویر بود.
ارغنون: سازهایی ذوات‌الاوتار و سازهایی که از تعداد زیادی لوله تشکیل شده و هوا را با واسطه داخل آن لوله‌ها دمند. سازی است که یونانیان و رومیان می‌نواختند.
استشفاع: طلب شفاعت کردن
اسفاق: باز کردن، اسفق‌الباب: در باز کردن
اشهب: سیاه و سپید، خاکستری رنگ، اسب خاکستری. در نسخه‏ی د در بخش مینا بازار (وصف دکان عطار) به این معنا آمده است: «اسبی است دریایی و یا گاوی است دریایی که از او عنبر حاصل می‏شود.»
اصفر: زرد رنگ. اسب زرد رنگ
اطلس: نوعی پارچه‏ی ابریشمی. جامه‏ی کهنه و چرکین. اطلس سرخ: اطلسی به رنگ گل
اعمی‏فطری: کور مادرزاد
افگار: آزرده، خسته، مجروح
الوف: ج الف، هزاران
امهات سفلی: عناصر اربعه (آب، آتش، خاک و باد)
انبه: درختی از دسته بلادریان جزو تیره‏ی سماقیان که در حدود سی گونه از این گیاه در آسیای جنوبی (در مناطق استوایی ) مخصوصاً هندوستان شناخته شده.
انداز: انداختن. قصد و میل حمله کردن. قدر و مرتبه. شایستگی
انفعال: انجام شدن کاری. اثر پذیرفتن. شرمنده شدن .
باز: پرنده‏ی شکاری از راسته‏ی بازسانان، دارای چنگال‏های قوی و منقار مخروطی خمیده‏ی بسیار تیز و با پرواز سریع. رنگ آن قهوه‏ای است و چشمان سیاه تیزبینی دارد و پرندگان دیگر را هنگام پرواز شکار می‏کند. در قدیم این پرنده به ویژه جنس ماده‏ی آن را برای شکار تربیت می‏کردند. امرا و پادشاهان با آن به شکار می‏پرداختند. سینه‏ی باز شکار: شکار کننده‏ی سینه‏ی باز.
بان: بیدمشک. درختی است که گل و برگ آن خوشبوی است عجم آن را بیدمشک خوانند در عربی قضیب البان گویند.
بُختی: شتر قوی درازگردن متولد از عربی و عجمی منسوب است به بخت نصر. شتر خراسانی. نوعی شتر قوی بزرگ سرخ که از جانب خراسان آرند و این منسوب به بخت است که پادشاهی بوده است و آن را بخت نصر نیز می‏خوانند. پادشاه مذکور ماده شتر عرب و نر شتر عجم را جفت ساخته بود، نتیجه‏ای که از آن حاصل شد آن را شتر بختی گویند. شتر دو کوهان
بَدر: ماه شب چهارده، ماه کامل. رسیده شدن خرما. بدرالتمر: رسیده شد خرما. در متن در هر دو معنا به کار رفته است. بدر ظاهراً در معنای میوه‏ی رسیده به کار رفته است.
بَسط: فراخی، وسعت. اصطلاحی است عرفانی مقابل قبض، در نزد ارباب سلوک انبساطی که سالک را دست دهد.
بَلَبان: نام سازی که به اشتراک لب و دست می‏نوازند و به همین سبب آن را به هندی منه چنگ گویند. برخی آن را به معنی انغوزه دانند.
بن دندان: از بن دندان کنایه از انقیاد و فرمانبرداری و اطاعت. با کمال اطاعت. رغبت تمام.
بَهرَمان: نوعی یاقوت سرخ. نوعی پارچه‏ی ابریشمین
بیره: در حاشیه نسخه د آمده است: «وجه تشبیه، آن است که بیره را برای اقبال‏ کاری می‏گیرند آن را بر گردن می‏نهند و این عمل شاید در ولایت باشد.»
بیغاره: سرزنش. ملامت. طعنه
بیغوله: کنج. گوشه
پان: اسم هندی تَنبول است .معجونی از برگ تانبول و آهک و فوفل که هندوان همیشه در دهان دارند و آب آن بیرون کنند.
پرده‏ی زنبوری: پرده‏ای از حصیر یا پارچه‏ی مشبک. پرده و تجیرهای سوراخ سوراخ. در حاشیه‏ی نسخه اساس آمده است: «پرده‏ی زنبوری آن پرده که بر او نقش باشد به طور خانه زنبور (چراغ هدایت) پرده زنبوری نوعی از پرده باشد به شکل شأن زنبور.» در نسخه د آمده است: «پرده‏ی خیال که قوه‏ی متخیله‏ در آن مودعه است.»
پرکاله: پاره، لخت

این کار نشان می‌دادند زیرا با متون اخبار و صریح الفاظِ روایات خو گرفته بودند و حتّی حاضر نبودند لفظی تغییر کند، کار جمود به آن جا کشیده شده بود که اگر لفظی به‌جای لفظ دیگر قرار می‌گرفت، در شگفت می‌شدند و فهمشان از درک آن معنی کوتاهی می‌کرد.» شهید مطهری با اشاره به حریّت شیخ طوسی می‌نویسد: سراسر وجود شیخ طوسی از ایمان اسلامی و شور اسلامی و علاقه به خدمت به اسلام موج می‌زند، او یک دلباخته سراز پا نشاخته است ولی این شور ایمان ودلباختگی هرگز او را به سوی جمود و تقشر سوق نداده است،‌ او با جامدان و قشریان نبرد کرده است… در این فضای خشک اندیشه و زندانی شدن روح آزاد، آزاداندیشی شیخ طوسی زمینه‌ی مناسبی برای ترویج تعالیم بلند اسلامی ایجاد کرده بود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۷ – توجّه به عقل
در حالی که در اغلب دوره‌های تاریخی بین اهل حدیث و ظاهر گرایان با عقل گرایان در مکاتب و مشرب‌های فکری – عقیدتی اهل سنّت، اختلاف شدید وجود داشت، در بین شیعیان اثناعشری با وجود چنین گرایش‌هایی، درگیری و نزاع به وجود نمی‌آمد چرا که برای آن‌ها عقل و نقل هر دو به‌عنوان منابع شناخت، مطرح بود و توجه به عقل به معنای رها کردن نقل و گرایش به نقل به معنای بی‌توجهی به عقل نبود و این یکی از امتیازات مکتب عقیدتی شیعه به حساب می‌آید. با وجود چنین برداشت حاکمی از عقل و نقل به عنوان منابع شناختی در مکتب شیعه، باز هم برخی از دانشمندان طراز اول این مکتب به سمت نقل و برخی نیز به سمت عقل گرایش بیشتری پیدا کردند.
این گرایش به سمت نقل و دور شدن از عقل، گذشته از محدود کردن فضای ذهنی برای صدور احکام فقهی و احتجاجات کلامی، نوعی تعصب غیر منطقی در مواجهه با دیگر مذاهب اسلامی ایجاد می‌کرد. از این رو با قاطعیت می‌توان گفت اغلب کسانی که در گذشته مخالف طرح وحدت بین شیعه و سنی بودند و امروز هم با تمام وجود، «تقریب بین مذاهب اسلامی» را غیرممکن می‌دانند در طبقه ظاهرگرایان یا اهل حدیث یا نقل‌گرایان دو طرف عمده شیعه و سنی می‌گنجند.
شیخ طوسی نظر را واجب می‌داند و مرادش از نظرهمان فکر است و تفکر هم خاص عقلاست. بنابراین تقلید کوکورانه صحیح نیست و هر کسی آزاد است بلکه لازم است که اظهار نظر کند و تفکر و تعقل نماید زیرا خداوند در مقام مذمت از کفار و مشرکین می‌فرماید: وقتی حضرت ابراهیم قومش را به عقل و فکر تحریص می‌کند آن‌ها با به کار انداختن این موهبت الهی استنکاف کرده و می‌گویند انا وجدنا آبا‌ءنا علی‌هذا…
شیخ طوسی از جمله علمای بزرگی است که گرایش او به سمت عقل با وجود مشرب فکری و سیعش، قوی‌تر از توجه او به نقل است و این از ویژگی‌های بارز شخصیتی این عالم فرزانه‌ی شیعه به شمار می‌رود. در گرایش عقلانی شیخ طوسی همین نکته بس که وقتی جریان عقل‌گرایی شیعه پس از شیخ مفید به سیّد مرتضی معروف به علم الهدی، سرایت کرد، شیخ طوسی از جمله شاگردان سید مرتضی به شمار می‌رود که این جریان را کامل کرد و با آثاری چون «تمهید الاصول» در استحکام و گسترش دیدگاه مزبور نقش بسزایی ایفا کرد.
شهید مطهری درباره‌ی این ویژگی شیخ طوسی آورده است: «شیخ طوسی با آنکه محدّثی عظیم الشأن است و کتاب «تهذیب الاحکام» و کتاب «استبصار» او بهترین دلیل بر مدعاست، مسائل اصول دین را حق‌طلق عقل می‌داند به این معنی که تعبد و تقلید را در این مسائل جائز نمی‌شمرد. وی در عده الاصول به گروهی از جامد فکران که در شیعه پیدا شده‌اند، اشاره می‌کند و بر سبیل انتقاد می‌گوید:
اذا سئلوا عن التوحید والعدل او صفات الائمّه او صحه النّبوه
قالوا روینا کذا؛ یعنی اگر از اینان در باب توحید یا عدل یا امامت یا نبوت پرسش شود به جای آنکه به دلیل عقلی استناد کنند به ذکر روایات می‌پردازند.»
اساتید شیخ طوسی
مهم ترین اساتید شیخ طوسی عبارتند از: محمدبن محمدبن نعمان مشهور به شیخ مفید، علی بن الغضائری، ابن الصلت و سید مرتضی علم الهدی.
تالیفات شیخ طوسی
شیخ طوسی در همه رشته های علوم دینی، در عصر خویش، آثاری از خود بر جای گذاشته که هر کدام در موضوع خود از بهترین کتب شیعه به شمار می روند .
شمار آثار وی ۵۱ مجلد می باشد که تحت ۹ عنوان کلی مندرج است . آن عناوین و مهم ترین کتب شیخ عبارتند از:

1. 1. حدیث و اخبار:

تهذیب الاحکام که یکی از کتب اربعه شیعه و شرح کتاب «مقنعه » شیخ مفید می باشد، الاستبصار فیما اختلف من الاخبار (یکی دیگر از کتب اربعه( ، امالی یا المجالس فی الاخبار (شامل ۴۵ درس و املاء حدیث شیخ طوسی(

1. 1. کتب فهرست و رجال:

الابواب معروف به «رجال شیخ طوسی، الفهرست، اختیار الرجال انتخاب «رجال کشی

1. 1. کتب تفسیر:

التبیان فی تفسیر القرآن، المسائل الدمشقیه فی تفسیر القرآن، المسائل الرجبیه فی تفسیر آیه من القرآن

1. 1. کتب فقه:

النهایه فی مجرد الفقه و الفتوی، المبسوط فی الفقه، الجمل و العقود فی العبادات، الخلاف فی الاحکام، الایجاز فی الفرائض، مناسک الحج فی مجرد العمل، المسائل الحلبیه فی الفقه، المسائل الجنبلائیه فی الفقه، المسائل الحائریه فی الفقه، مساله فی وجوب الجزیه علی الیهود و المنتمین الی الجبابره، مساله فی تحریم الفقاع

1. 1. کتب اصولی

العده فی الاصول و مساله فی العمل بخبر الواحد و بیان حجیه الاخبار

1. 1. کتب کلامی

تلخیص الشافعی فی الامه، تمهید الاصول، الاقتصاد الهادی الی طریق الرشاد، المفصح فی الامامه، الغیبه (راجع به غیبت امام زمان (عج()، ما یعلل و ما لایعلل

1. 1. کتب ادعیه

مصباح المتهجد فی اعمال السنه، انس الوحید، هدایه المسترشد و بصیره المتعبد فی الادعیه و العبادات
فصل سوم:
ترجمه کتاب خلاف بخش سلم
ترجمه کتاب سلم از خلاف شیخ طوسی از مساله ۱ تا ۳۸
مساله ۱ : یجوز السلم فی المعدوم اذا کان هو مامون الانقطاع فی وقت المحل . وبه قال مالک ، والشافعی ، واحمد ، واسحاق . وقال ابوحنیفه : لا یجوز، الا ان یکون جنسه موجوداً فی حال العقد والمحل و مابینهما . وبه قال الثوری والاوزاعی . دلیلنا : اجماع الفرقه واخبارهم . وروی عبدالله بن عباس قال : قدم رسول الله صلی الله علیه وآله المدینه وهم یسلفون فی التمر السنه والسنتین والثلاث ، فقال النبی صلی الله علیه وآله : « من سلف قلیسلف فی کیل معلوم ، ووزن معلوم ، الی اجل معلوم »
سَلَم جنسی که در حال حاضر وجود ندارد ، و در زمانی که مشخص شده آن جنس وجود داشته باشد ( وجودش قطعی باشد ) جایز است. مالک وشافعی واحمد واسحاق به این نظر قایل هستند . وابوحنیفه گفته است که جایز نیست مگر این که جنس آن در حال عقد و وقت معین شده وبین آن دو موجود باشد وثوری واوزاعی به این مطلب معتقد اند . دلیل ما : اجماع شیعه وروایاتشان است . وعبدالله بن عباس روایت کرده است که گفت : رسول الله صل الله علیه وآله به مدینه آمدند درحالیکه آنان در خرمای یکسال و دوسال و سه سال سلف می کردند : پس پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود : هرکس سلف کند پس باید در پیمانه ای معلوم و وزن مشخص ، تا زمان معلوم سلف نماید .
سوال ۲ : اذا أسلم فی رطب الی أجل ، فلما حل الأجل ولم یتمکن من مطالبته لغیبه المسلم الیه ، أو لغیبته ، أو هرب منه ، أو تواری من سلطان ، و ماأشبه ذلک ثم قدر علیه وقد انقطع الرطب ، کان المسلف بالخیار بین أن یفسخ العقد وبین أن یصیر الی العام القابل .
وللشافعی فیه قولان : أخدهما مثل ما قلناه ، وهو الصحیح عندهم .
والآخر: أن العقد ینفسخ .
دلیلنا : أنّ هذا العقد کان ثابتاً بلاخلاف ، فمن حکم بانفساخه فعلیه الدلاله .
اگر در خرما تا زمانی سلم نماید ، پس وقتی که زمان برسد وقدرت مطالبه ی آن را نداشته باشد ، بخاطر غیبت وپنهان شدن مسلّم الیه یا غیبت خودش یا فرار کند از او یا از پادشاه وسلطان متواری باشد و یا شبه آنها ، بعد از آن دسترسی پیدا کند وخرما موجود نباشد ومنقطع باشد ، مسلف ( سلم کننده ) مخیر است بین اینکه عقد را فسخ کند وبین اینکه تا سال بعد صبر کند .
ودوقول برای شافعی است : یکی از آنها مثل آنچه که گفتیم وقول صحیح در نزد آنان همین است وقول دیگر : که عقد منفسخ می شود ( خود به خود فسخ صورت می گیرد )
دلیل ما : این عقد بدون خلاف ثابت است ، پس هرکسی حکم به انفساخ دهد پس باید دلیل بیاورد
مسأله ۳ : السلم لایکون إلا موجلاً ، لا یصح أن یکون حالاً ، قصر الأجل أم طال. وبه قال أبوحنیفه
وقال الشافعی : یصح أن یکون حالاً إذا اشترط ذلک ،أو یطلق فیکون حالاً .
ومنهم من قال : من شرطه أن یکون حالاً ، ویکون سلم فی الموجود .

• دریاچه ها

دریاچه هامون: این دریاچه در دشت سیستان با مساحت ۴۰۰۰ کیلومتر مربع و عمق متوسط ۵ متر بزرگترین دریاچه آب شیرین کشور است که در شمال و شمال غربی این دشت قرار گرفته است . اهمیت این دریاچه به خاطر آب شیرین آن و امکان پرورش و صید ماهی در سالهای پر آبی و تعیین علوفه دامها می باشد .در زمان های پر آبی مازاد آب دریاچه از طریق آبراه شیله به طرف مرز افغانستان بر میگردد و در محلی به نام گوده زره در شن زارها فرو می رود.
دریاچه جازموریان: دریاچه فصلی است و در غرب بلوچستان مابین کوههای مکران و شاهسواران واقع شده است . هلیل رود و بمپور به این دریاچه می ریزند . آب دریاچه به علت فرو رفتن آب در زمینهای ان شیرین می باشد. (سال نامه آماری ،۱۳۸۸)

• مذهب

مردم استان سیستان و بلوچستان به لهجه سیستانی در منطقه سیستان و بلوچی در منطقه بلوچستان تکلم می کنند و لهجه مکرانی و سرحدی در شمال بلوچستان نیز رایج است ودر این استان ۹۹.۸۵ درصد جمعیت را مسلمانان شیعه و سنی تشکیل می دهند. (سال نامه آماری ،۱۳۸۸)

• اوضاع اقتصادی

سیستان و بلوچستان از جهت رشد و توسعه اقتصادی از مناطق در حال توسعه کشور است .زراعت اشکال متعددی دارد و صنعت آبی آن وابسته به رود هیرمند است .صنایع موجود در استان به دو دسته صنایع ماشینی و دستی تقسیم می شوند که صنایع ماشینی استان عبارتند از صنایع غذایی ، نساجی ، پوشاک و صنایع شیمیایی و کارگاههای فلز کاری ، ریخته گری ، ساخت لوازم خانگی و تانکر سازی . معادن این استان عبارتند از معادن مس،کرومیت، منگنز، سنگ مرمر ، سنگ آهک.
به دلیل همسایه بودن بلوچستان با پاکستان و افغانستان و همچنین وجود تنها بندر اقیانوسی ایران در انجا ، این استان از ظرفیت بالایی برای پیشرفت برخوردار است .

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نقشه شماره ۳-۲: نابرابری در شاخص توسعه ( منبع : یاسوری ،۱۳۸۴:۱۴۳)
جدول شماره ۳-۴: برخی شاخص های اقتصادی اجتماعی در استان های مرزی
در جدول شماره ۳-۴ و نقشه شماره ۳-۲ مشاهده می کنیم که استان های مرزی ایران بیشترین درصد بیکاری ، تورم و کمترین توسعه اقتصادی و اجتماعی را دارند و این عوامل زمینه گرایش مردم را به شغل های کاذب افزایش می دهد . برای آنکه ضریب امنیت را در مناطق حاشیه ای افزایش دهیم ، بایستی یک سری فعالیتهای آمایشی مربوط به توسعه را انجام دهیم .

۴ – اجرای عدالت که در همه جرائم وجود دارد ، بر شمرد و هدف خاص جرم انگاری جرائم صوتی و تصویری در حیطه ی منافیات عفت و اخلاق عمومی را عبارت از تحکیم و تقویت مبانی ، مکتب ، تفکر و جهان بینی اسلامی عنوان نمود .^[۱۵۱]
به اهداف فوق می توان حفظ و صیانت جامعه از بی بندو باری ها و رشدو تعالی اعتقادی و فرهنگی را اضافه نمود .
در بحث پیرامون جرم انگاری ، نمی توا ن نقش عرف و تفکر حاکم بر آهاد جامعه را نادیده گرفت . ضمن رعایت اصول و موازین اسلامی ، در جرم اعلام نمودن اعمال منافی عفت و اخلاق باید این امر را نیز در نظر گرفت که چنانچه اعمال و رفتاری در گذشته مورد نکوهش بوده ولی در اثر گذشت زمان و تحول عقاید و افکار ، قبح خود را از دست داده نمی بایست همچنان مصرانه به جرم و قابل مجازات بودن آن رفتار اعتقاد داشت یا اینکه می توان با اتخاذ سیاست و تدابیری که تضمین کننده ایدئولوژی اسلامی باشد با آنها به مبارزه بر خاست .
تدابیری از قبیل توسعه و بسط نهادهای فرهنگی ، کیفر یا قضا زدایی از آن گونه جرایم می تواند نقش مهمی دراین زمینه داشته باشد . به نظر می رسد چنانچه عملی که در قانون به عنوان جرم تعریف شده بین مردم آن قد رواج یابد که به یکسان فعل یا ترک فصل مباح تبدیل شود. اصرار مقنن بر استمرار و صف مجرمانه آن عمل کاری عبث و بدون پشتوانه مردمی خواهد بود .
بنابراین جهت جلوگیری از بروز این نوع جرایم باید به ریشه یابی آن پرداخت . باید به نظریات عام مردم و فرهنگ غالب بر آحاد جامعه اهمیت داد وبرای آن اصالت قائل شد و از این طریق و با کار آموزشی و فرهنگی مانع بروز این نوع جرائم شد .

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در هر حال تدوین ضمانت اجراهای کیفری در جهت حفظ عفت و اخلاق عمومی یک امر ضروری و اجتناب ناپذیر است . قانونگذار نیز در این راستا، اقدام به جرم انگاری دررابطه با اعمال و اشیایی که عفت و اخلاق عمومی را جریمه دار می نماید ، نموده و برای این گونه اعمال خصیصه مجرمانه قائل شده است .
یکی از مهم ترین این مقررات قانون نحوه ی مجازات اشخاص درامور سمع ی و بصری فعالیت غیر مجاز می نمایند مصوب ۱۳۷۲ و ماده ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی میباشد .
گفتار دوم: جرمانگاری های جدید در پاسخ به ضرورت های اجتماعی جدید در امور سمعی بصری
الف) مقررات حاکم بر جرائم مربوط به صوت و تصویر قبل از انقلاب :
وقتی به پیکره ی یک اجتماعی نگاه دقیقی می اندازیم، می بینیم که نگرانی عقلای جامعه از عفت و اخلاق عمومی شان در برابر پدیده های صوتی و تصویری نه تنها قابل دفاع و توجیه است بلکه در بسیاری از موارد لازم و ضروری می باشد ، لذا صرف نظر از رژیم سیاسی حاکم ملاحظه می شود در زمانِ رژیم طاغوت نیز موضوع مقابله ، استهجان و ابتذال در مقولهی صوت وتصویر مطرح بوده و به صورت قوانین کیفری درقانون مجازات عمومی و برخی قوانین دیگر وارد شده است که به آنها اشاره خواهد شد. پس از انقلاب مشروطیت اولین قانون جزایی توسط قانون گذار در ایران وضع شد. قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ می باشد .
توجه به اینکه رژیم سیاسی قبل از انقلاب اسلامی نگرش شبیه به نگرش های ممالک غربی نیست به موضوع جرائم صوتی و تصویری اعمال می گردید . اما وقتی منصفانه ماده ۲۱۳ از قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ وهمچنین ماده ۲۱۳ مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی ۱۳۵۲ را مطالعه می کنیم می بینیم که عقلاء و دانشمندان آن زمان نیز صرف نظر از اینکه دیدگاه رژیم سیاسی چه بود . و در این خصوص آیا واقعاً در صدد ترویج فحشا و فساد بودند یا خیر ؟
و آیا عملاً اجرای ماده ی ۲۱۳ مذکور را به تعطیلی کشانده بودند یا به نحو دلخواه تفسیر واجرا می کردند یاخیر ؟ در زمینه ابتذال و عفت و اخلاق عمومی از طریق صوت و تصویر حساسیت قابل تحسینی داشتند. ماده۲۱۳ مکرر این قانون اشعارمیداشت: اشخاص ذیلبه حبس تادیبی تایکسال محکوم خواهندشد .
مفاد این اشیاء شامل اشیایی نخواهد بود که محصولات صنایع مستظرفه محسوب یا جنبه ی علمی داشته و برای مقاصد علمی به اشخاص که سن آنها بیش از ۱۸ سال است فروخته شده و یا در موزه
به معرض عمومی گذارده می شود .^[۱۵۲]
قانون مجازات عمومی ایران مصوب ۱۳۰۴ تقریبا ترجمه ی قانون مجازات عمومی ۱۸۱۰ میلادی فرانسه بوده و همانطور که می دانیم ، حقوق فرانسه از خانواده حقوق رومی – ژرمنی و مبدا تحولات قانون گذاری درکشور های خاورمیانه تلقی شده است .