شرایط جوی

۲/۸۳

صاف

۸/۱۶

نامساعد

یکی از مهمترین عوامل تصادفات جاده­ای، وجود شرایط اقلیمی و آب و هوایی نامساعد در هنگام رانندگی است. اینگونه شرایط از عوامل تاثیر گذار در حمل و نقل جاده­ای و از عوامل مهم تصادفات جاده­ای به شمار می­آیند. بنابراین ارتباط معنا داری بین بروز سوانح جاده­ای مرتبط با شرایط اقلیمی و آب و هوایی وجود دارد. بنابراین شناخت پدیده ­های آب و هوایی و شرایط محیطی واقلیمی نقش به سزایی در کاهش تصادف­های جاده­ای دارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۱-۵- آموزش و فرهنگ سازی در جهت کاهش تصادفات جاده­ای
امروزه یکی از اقدامات مهم و اساسی برای ساماندهی و بهبود رفتار رانندگان جهت کاهش تصادفات جاده­ای، استفاده از آموزش و فرهنگ سازی است. آموزش می ­تواند سبب افزایش آگاهی­ها و پذیرش واقعیت­ها شده و فرهنگ سازی استانداردهایی را ارائه دهد که با آنها رفتار رانندگان قابل سنجش و ارزیابی خواهد بود.
ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﻪ ﺭﻭش­های ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺸﺨصهﻫﺎﻱ بهبود ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ رانندگی و اصلاح ﺭﻓﺘﺎﺭ رانندگان است. با توجه به اهمیت فرهنگ رانندگی، بایستی با بهره­ گیری از شیوه ­های نوین برای کاهش تصادفات جاده­ای تدابیری اتخاذ شود. یکی از اقدامات برای سامان دادن رانندگی بر فرهنگ سازی است.
آموزش و فرهنگ سازی از راه­های عمده بهبود آموزش و انتقال فرهنگ، نظارت وکنترل برای کاهش تصادفات جاده­ای خواهد بود. آموزش فرآیندی است که افراد جامعه نقش­ها، انتظارات، قواعد، روابط و به طور کلی فرهنگ جامعه خود را برای بقا و دوام فرا می­گیرند. یکی از اقدامات اصلی برای کاهش تصادفات جاده­ای، تکیه بر فرهنگ رانندگی است. بنابراین اهمیت بررسی موضوع آموزش رانندگی برای کاهش تصادفات جاده­ای کاملا مشخص است. زیرا چگونگی رفتار رانندگان یکی از مهم­ترین عوامل تاثیر گذار در شمار تصادفات جاده­ای است
آموزش و فرهنگ سازی رفتار رانندگان، باید با مدیریت و سنجش میزان تحقق نهادینه شدن رفتار رانندگان نسبت به کاهش تصادفات جاده­ای همراه باشد. به طوری که اقدامات فرهنگ رانندگی برای پیشرفت و ارتقای سطح فرهنگ همگانی، با ارائه روش های درست رانندگی اثر بخش خواهد شد. این هدف از طریق فرهنگ سازی با سرعت، سهولت، فراگیری و اثربخشی بیشتر به اجرا در می‌آید. بدین ترتیب هدف اصلی و نهایی فرهنگ سازی، شناخت و تغییر رفتار رانندگان در راستای توسعه فرهنگ رانندگی و در جهت کاهش تصادفات جاده­ای است.
۲-۱-۵- ۱- آموزش رفتار رانندگان
نیاز به استفاده از خودرو در عرصه ­های مختلف زندگی انسان در حال افزایش است. افزایش عرضه و پیامد آن تصادفات جاده­ای را به دنبال می ­آورد. آسیب‌های ناشی از کاهش تصادفات جاده­ای به دلیل عدم آگاهی، آموزش ناکافی و رفتار رانندگان است. با توجه به اینکه رفتارهای نامناسب، ناهنجار و غیر اجتماعی از مهم­ترین علت­های کاهش تصادفات جاده­ای می­باشد. بنابراین بررسی رفتار رانندگان و یافتن روش­های اصلاح آن از جمله عوامل موثر در بهبود عملکرد و کاهش شمار تصادفات می­باشد.
یکی از علت­های عمده رفتار نا مناسب رانندگی در ایران نبود آموزش کافی است که اصلاح و تغییرآن نیازمند آموزش و روشن ساختن موارد و مصادیق رفتارهای درست رانندگی است. بدون شک آموزش نقش موثری در کاهش تصادفات جاده­ای داشته و ایجاد و نهادینه نمودن آن، موجب بهبود رفتار رانندگان می­ شود. از این رو آموزش­های موثر یکی از تکیه گاه­های اصلی برای کاهش تصادفات جاده­ای است.
در عصر حاضر یکی از اقدامات اصلی برای کاهش تصادفات جاده­ای تکیه بر آموزش و فرهنگ سازی است. آموزش منجر به توسعه آگاهی و ویژگی­های شخصیتی رانندگان می­ شود. آموزش سبب چگونگی توسعه اندیشه و کنار آمدن و پذیرش و تسلیم با واقعیت های رانندگی می­ شود. بدیهی است ﻫﺮ ﻗﺪﺭ روش­ها ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﻭ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ رانندگان ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﻣﻮﺛﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﻲﺷﻮد.
آموزش باعث افزایش سطح مهارت، دانش فردی رانندگان و ارتقا فرهنگ رانندگی می شود. آموزش یک رشته اطلاعات در اختیار رانندگان قرار می دهد که این اطلاعات در تصمیم‌گیری و واکنش ها بسیار موثر است. ارتقای سطح آگاهی و مهارت­ های رانندگی و تمرکز بر روی پیامدها و حوادث ناگوار ناشی از آن، به نحوی که در جهت تغییر عادت‌های نادرست رانندگی و ناشایست نشان دادن رفتارهای ناهنجار هدف گذاری شود، تاثیر به سزایی در نحوه رانندگی، واکنش رانندگان و رفتار رانندگان خواهد داشت. به همین دلیل، به سامان کردن رفتار رانندگان بر محور آموزش در جهت کاهش تصادفات جاده­ای اهمیت ویژه ای می­یابد.
آموزش یکی از ابزارهای عمده انتقال فرهنگ، جامعه پذیری، نظارت و کنترل اجتماعی و ضامن استمرار و بقای هر جامعه­ای خواهد بود. آموزش فرآیندی است که افراد جامعه از طریق آن نقش­ها، انتظارات، قواعد، روابط و به طور کلی فرهنگ جامعه خود را برای بقا و دوام فرا می­گیرند(۵۶). بطور کلی آموزش در حوزه ترافیک، مهمترین اصل در میان سایر اصول (اجرای مقرارت، مهندسی ترافیک و شرایط محیطی) و عامل انسانی به عنوان مهمترین رکن ترافیکی محسوب می­ شود(۵۷).
بنابراین آموزش نحوه رانندگی می ­تواند بینش رفتار رانندگی را به همراه داشته باشد. این بینش, زمینه اصلی کاهش تصادفات جاده­ای را فراهم می­ کند. اگر امکانات و برنامه ریزی­ها برای سامان بخشی رفتار رانندگی باشد، فرهنگ حمل و نقل و ترافیک نیز خود را با نیاز جامعه هماهنگ خواهند کرد. در نتیجه توجه به نقش آموزش در رانندگی، هزینه­ های اجتماعی را کاهش می­دهد که همه این عوامل می ­تواند ناشی از وجود آموزش رانندگی باشد. بنابراین راه اصلی کاهش تصادفات جاده­ای، آموزش رانندگان و فرهنگ رانندگی است.
آموزش منجر به تغییر در باورها و رفتارها می­ شود. آموزش منجر به توسعه آگاهی و ویژگی­های شخصیتی رانندگان می­ شود. با آگاهی و ویژگی شخصیتی رانندگان و شناسایی رفتار رانندگی و یافتن روش­های اصلاح آن از جمله عوامل موثر در بهبود عملکرد و کاهش شمار تصادفات جاده­ای می­باشد. ایجاد و نهادینه نمودن اصلاحات رفتاری چگونگی آمد و شد و استفاده از خودروهای مناسب و رانندگی درست و مبتنی بر مقررات موجب افزایش ایمنی آمد و شد می­ شود. ساماندهی حمل و نقل و کاهش تصادفات جاده­ای استان، پیش از هر راهکاری نیازمند توسعه فرهنگ درست رانندگی است.
۲-۱-۵- ۲- فرهنگ سازی رفتار رانندگان
در دنیای معاصر, با تغییر سریع وسایل حمل و نقل و تنوع آنها, تحولات بسیار گسترده و عمیقی در شیوه ­های رفت و آمد صورت گرفته است که می­توان از آن به عنوان فرهنگ رانندگی نام برد. کوشش در جهت همگن سازی فرهنگی اگر چه نمی­تواند رفتارها را به طور کامل استاندارد نموده اما می ­تواند تاثیر به سزایی داشته باشد.
یکی از اقدامات اصلی برای توسعه رفتار مناسب رانندگی، تکیه بر فرهنگ رانندگی است. از این رو فرهنگ رانندگی استانداردهایی را ارائه می­دهدکه با آنها رفتار رانندگان سنجیده می­ شود. اهمیت بررسی موضوع فرهنگ رانندگی در تصادفات جاده­ای روشن است. زیرا خودرو کاربردهای فراوان و نوینی پیدا کرده، که تصور حذف آن، دور از ذهن است. با توجه به اهمیت فرهنگ رانندگی، بایستی با بهره گیری از شیوه ­های نوین برای کاهش تصادفات جاده­ای تدابیری اتخاذ شود. یکی از این اقدامات، سامان دادن رانندگی بر فرهنگ سازی است.
در واقع برای کاهش تصادفات جاده­ای بایستی فرهنگ رانندگی را ارتقا داد. این ارتقا منجر به تغییر باورها و رفتارها می­ شود؛ که هدف از آن، ارائه دیدگاهی جدید، اصلاح باورهای پیشین و حذف اعتقادات نادرست در رانندگی است. هدف اصلی، شناخت و تغییر رفتار رانندگان در راستای کاهش تصادفات جاده­ای است.
بی توجهی به رفتار رانندگی، هزینه ها را افزایش می­دهد که همه این عوامل می ­تواند ناشی از نبود فرهنگ رانندگی باشد. شناخت رفتار رانندگی می ­تواند کاهش تصادفات جاده­ای را به همراه داشته باشد و این کاهش، زمینه اصلی نحوه رفتارها و تعاملات رانندگی را فراهم می­نماید. اگر امکانات موجود به سامان بخشی رفتار رانندگی متوجه باشد، رانندگی نیز تحت تاثیر خود، فرهنگ خود را با نیاز جامعه هماهنگ خواهند کرد. فرهنگ رانندگی در حیطه هدایت کنندگی رفتار رانندگی، می ­تواند نگرش رانندگان را به رانندگی تغییر دهد.
مساله ترافیک و رانندگی به عنوان یکی از مولفه های مهم مورد توجه می­باشد، چرا که مشکل ترافیک و پیامدهای ناشی از آن، همگان را متأثر می­نماید. امروزه در غالب کشورهای پیشرفته به لحاظ اهمیت و نقش فرهنگ پذیری و ویژگی های شخصیتی افراد در رانندگی، قانون مداری، اجتناب و پیشگیری از حوادث و سوانح جاده­ای بسیار مهم است(۵۸).در واقع کاربران ترافیک در یکی از سه نقش راننده، عابر پیاده و سرنشین از ترافیک بهره مند می­شوند که نوع رفتار آنها در چرخه ترافیک علت اصلی ۷۰ درصد حوادث رانندگی می­باشد(۵۹).
از این رو ایجاد و توسعه فرهنگ رانندگی می ­تواند کاهش تصادفات جاده­ای را به همراه داشته باشد. تغییر هر نوع شیوه متداول که عادت شده است، نیازمند فرهنگ سازی و فعالیت­های آگاه کننده است. بنابراین جهت رفع موانع موجود بر سر راه فرهنگ رانندگی باید نخست اهمیت موضوع و ضرورت فرهنگ رانندگی را درک نمود. شایسته نشان دادن رفتارهای درست و تغییر عادت­های نادرست رانندگی می ­تواند بسیاری از رفتارها را اصلاح نموده و از تصادفات جاده­ای و تلفات شدید جلوگیری کند.
۲-۱-۵- ۳- عوامل موثر بر کاهش تصادفات جاده­ای
تصادفات جاده­ای، یکی از مهمترین چالش­های حمل و نقل محسوب می شوند. عواملی در ایجاد تصادفات جاده­ای نقش دارند. در واقع برای کاهش تصادفات جاده­ای بایستی نسبت به ارائه دیدگاهی نو اقدام کرد. این دیدگاه منجر به اصلاح باورهای پیشین و حذف اعتقادات نادرست و تغییر باورها و رفتارها می­ شود؛ که هدف از آن، کاهش تصادفات جاده­ای است. کاهش تصادفات جاده­ای فرآیندی است که نیازمند شناسایی ابعاد آن و نارسایی­های عوامل تاثیر گذار بر آن از جمله کیفیت جاده­ها، کیفیت خودرو و رفتار عوامل انسانی است.
در عرصه تصادفات جاده­ای، با عوامل انسان، خودرو، جاده، قوانین و مقررات، مواجه می باشیم؛ که عامل انسان به دلیل اینکه خود سازنده خودرو، طراح و اجرا کننده راه و وضع کننده قوانین و مقررات است. اساسی ترین نقش را ایفا می نمایند. اگر جاده ها و خودروها استاندارد طراحی و ساخته شوندو مقررات دقیق اجرا شده باشند، چنانچه به عامل انسانی ارزش لازم داده نشود؛ مشکل همچنان باقی خواهد ماند. برخی از عوامل موثر بر کاهش تصادفات جاده­ای را می­توان به شرح ذیل برشمرد:
رفتار رانندگان- بررسی رفتار رانندگان و یافتن روش­های اصلاح آن از جمله عوامل موثر در بهبود عملکرد و کاهش تصادفات جاده­ای است.
افزایش ایمنی- ایجاد و نهادینه نمودن اصول درست رانندگی، چگونگی آمد و شد، رانندگی مبتنی بر مقررات، موجب افزایش ایمنی و کاهش تصادفات جاده­ای می­گردد.
قوانین و مقررات ترافیکی- اعمال قوانین و مقررات ترافیکی که شرایط مطلوب عملکرد رفتار رانندگان را بیان می­دارد، باعث تغییر رفتار آنان و بهبود شرایط خواهد شد.
عادت‌های رانندگی- هدف‌گذاری برای تغییر عادت‌های نادرست رانندگی و ناشایست نشان دادن رفتارهای ناهنجار می‌تواند از بسیاری رفتارهای ناهنجار و همچنین تصادفات و تلفات شدید جلوگیری کند.
آﻣﻮزش و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی – آموزش و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و اﺻﻼح آن دﺳﺘﻪ از رﻓﺘﺎرﻫﺎی رانندگانی که بیشترین رفتارهای را دارند، در کاهش تصادفات جاده­ای.بسیار کارگشا خواهد بود.
ﻓناﻭﺭی­هاﯼ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ- ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻓناﻭﺭی­هاﯼ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺣﺮﻛﺖ خودروها ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎﻱ بهبود ﻭ ﺍﺭﺗﻘﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ رانندگی و کاهش تصادفات جاده­ای میﺑﺎﺷد.
رسانه‌های گروهی- رسانه‌های گروهی با رویکرد اطلاع‌رسانی و ارتقای سطح آگاهی و تمرکز بر روی پیامد و نتایج ناگوار ناشی از تصادفات جاده­ای، بسیار مثمرثمر است.
۲-۱-۶- آثار اقتصادی تصادفات جاده­ای
کاهش تصادفات جاده­ای یکی از عوامل بسیار مهم مرگ و میر و آسیب­های شدید جانی و مالی بوده و آثار سنگین آن، جوامع بشری را به شدت مورد تهدید قرار داده است. شدت این آسیب­ها در کشورهای در حال توسعه بیشتر بوده و از این رو شمار و شدت تصادفات در این کشورها چندین مرتبه بالاتر است. در این میان، تصادفات جاده­ای به علت سرعت بالای خودروها، اغلب دارای ضایعات سنگین تری نسبت به تصادفات درون شهری است. اصولا هزینه تصادفات از دو بخش اصلی هزینه های داخلی و خارجی تشکیل می­ شود که، هزینه های خارجی شامل قیمت جان انسان ها و آثار منفی اقتصادی معلولیت ها و جراحات روانی است.
امروزه موضوع تصادفات جاده­ای و تلفات و هزینه­ های بالای اقتصادی ناشی از آن اساسی ترین مشکل جامعه است. این امر، برای کشورهای در حال توسعه دارای اهمیت بیشتری است، زیرا، شمار تصادفات جاده­ای رو به افزایش بوده و هزینه های مستقیم و غیر مستقیم آن نیز درمقایسه با کشورهای توسعه یافته بیشتر است. در کشورهای کمتر توسعه یافته به دلیل نامناسب بودن کیفیت جاده­ها، فقدان نظارت کافی و مؤثر، کمی درآمد و استفاده از خودروهای فرسوده، در کنار سایر عوامل، باعث تشدید بروز تصادفات جاده­ای شده است. از سوی دیگر در این کشورها همگام با افزایش خودروها، زیرساخت­های حمل و نقل مورد نیاز متناسب با آن بهبود نیافته است. این عدم تطابق سبب شده تا سیر افزایشی تصادفات و تلفات ناشی از آن در کشورهای در حال توسعه رخ دهد.
۲-۱-۶-۱- ابعاد اقتصادی تصادفات جاده­ای
بر اساس ارزیابی­های انجام شده، بیش از ۹۰ درصد از تصادفات جاده­ای در کشورهای در حال توسعه رخ می­دهد، درحالی­که این گونه کشورها فقط ۴۸ درصد از وسایل نقلیه موتوری را در اختیار دارند. از طرفی هزینه­ های ناشی از تصادفات، بیان­کننده بخش بزرگی از کل هزینه­ های ترافیکی هستند که بر اقتصاد یک کشور تحمیل می­ شود. هزینه­ های تصادفات از بخش­های مختلفی تشکیل می­شوند که بخش عمده آن هزینه آسیب به وسایل نقلیه است.هزینه آسیب به وسایل نقلیه بیش از ۵ درصد از تولید ناخالص ملی کشور را نابود می­سازد در حالی­که کل هزینه­ های تصادفات رانندگی در کشورهای در حال توسعه رقمی بین یک تا دو درصد است(۵۶)
تصادفات جاده‏ای یکی از شایع­ترین سوانح و حوادث است که سالانه جان بسیاری از مردم را در کشور به خطر می‏اندازد. این مساله باعث افزایش هزینه‏ های مستقیم (مانند هزینه‏ های درمانی ناشی از تصادفات و مراقبت از معلولان حادثه) و غیرمستقیم (نظیر ایجاد مشکلات روانی و افسردگی در افراد خانواده، از دست دادن نیروی کار فعال بصورت دایم یا موقت) می‏شود. بنابراین تصادفات جاده­ای بر اقتصاد، بهداشت و سلامت روحی و روانی جامعه آثار منفی به شرح ذیل دارد:
الف) تصادفات یک معضل اقتصادی برای جامعه: نرخ رشد تولید ناخالص داخلی^[۴] در سال­های اخیر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی ۷/۶ درصد در سال می­باشد ولی سالانه حدود ۷ درصد از تولید ناخالص داخلی در تصادفات جاده­ای از بین می­رود. به طوری که ایران دستکم به طور مستقیم و غیرمستقیم روزانه بیش از ۲۰ میلیارد تومان در تصادفات رانندگی زیان می­بیند(۶۱).
ب) تصادفات یک معضل و تهدیدکننده سلامت جامعه: براساس آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، حوادث رانندگی دومین عامل مرگ و میر در ایران است (در آمار جهانی رده نهم به این عامل تعلق دارد) که ۶۰ درصد جراحات و تلفات ناشی از حوادث متعلق به حوزه حوادث رانندگی هستند (در آمار جهانی این رقم ۲۵ درصد است) (۶۱).
ج) تصادفات یک معضل اجتماعی جامعه: تلفات و جراحات ناشی از تصادفات رانندگی تاثیر بزرگی بر خانواده ها دارد. بیش از ۲۵۰ هزار کشته و مجروح به این معناست که یک چهارم میلیون خانوار به سمت فقر می­روند. ظرف مدت ۱۰ سال گذشته ۲/۷ میلیون خانواده مستقیما با از دست دادن درآمد و یا هزینه های ناشی از مراقبت از افراد مجروح یا معلول دایمی درگیر بوده اند (۶۲). اگر تعداد افراد هر خانواده ۴ نفر در نظر گرفته شود بگیریم، بیش از ۱۰ میلیون ایرانی ( ۱۴ درصد از جمعیت) مستقیما با این مساله درگیر بوده ­اند.
اطلاعات مربوط به سال­های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ نشان می­دهد که هرسال نزدیک به هشت درصد افزایش در میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات در ایران رخ می­دهد و میزان مرگ ناشی از تصادفات ترافیکی در این دوره در ایران ۲۵.۸ در هر صد هزار نفر است که این میزان در مقایسه با میزان ۱۹.۹ در صد هزار نفر کل دنیا و ۱۵.۲ درصد هزار نفر منطقه مدیترانه شرقی بالاتر بوده است(۶۳). تحقِقات پزشکی قانونی کشور نشان می­دهد بیشترین آمار تصادفات جاده­ای در جهان مربوط به ایران است. هزینه تلف شده در تصادفات جاده­ای ایران در حدود ۴۰۰۰ میلیارد تومان (۵/۳ درصد تولید ناخالص ملی) برآورد شده است(۶۴) .
برآورد ناقصی از هزینه­ های ناشی از حوادث ترافیکی در سال ۱۳۸۰ نشان می­دهد که خسارت مستقیم سالانه ناشی از حوادث ترافیکی برای کشور بیش از ۵۵۰ میلیارد تومان است. در سال ۱۳۸۰ مجموع هزینه­ های ناشی از تصادفات ترافیکی در کشور دستکم چهار هزار میلیارد تومان بوده است که با توجه به مقدار تقریبی تولید ناخالص ملی کشور در آن سال (حدود ۱۲۰ تا ۱۲۵ هزار میلیارد تومان) مشخص می­ شود که افزون بر سه درصد از تولید ناخالص ملی کشور در تصادفات ترافیکی از بین رفته است. این مقدار برای سال ۱۳۸۵ حدود شش هزار میلیارد تومان و بیش از پنج درصد تولید ناخالص ملی کشور برآورد شده است(۶۵).
تصادفات به عنوان دومین عامل بزرگ مرگ و میر ایرانیان روزانه ۲۰ میلیارد تومان هزینه ایجاد می­ کند به عبارت دیگر سالانه هفت درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در تصادفات جاده­ای از بین می­رود.تصادف‌ها علاوه بر هزینه‌های مستقیم، هزینه‌های سنگین دیگری به صورت غیر مستقیم نظیر هزینه‌ زمان از دست رفته برای درمان مصدومان،هزینه‌ فعالیت­های پلیس برای برای ثبت و ضبط تصادفات و رسیدگی‌های کارشناسی، هزینه اورژانس و خدمات امداد جاده­ای و مسایل مشابه آنها دارد که رقمی معادل هزینه­ های مستقیم این بخش است.
از سوی دیگر سازمان بهداشت جهانی پیش بینی کرده که تا ۱۰ سال آینده ۲۵ درصد از بودجه سلامت کشورهای درحال توسعه و از جمله ایران صرف قربانیان حوادث رانندگی خواهد شد. از این اعداد و ارقام مالی و اقتصادی که بگذریم از دست رفتن هموطنان در تصادفات رانندگی، با هیچ آمار و رقمی قابل محاسبه نیست. هزینه متوسط یک تصادف رانندگی منجر به فوت، افزون بر پنج میلیارد تومان برآورد شده است. براساس مطالعات انجام شده، متوسط هزینه تصادفات رانندگی منجر به فوت در سال ۱۳۸۳ حدود یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان و در سال ۱۳۸۵ حدود دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان برآورد شده است. متوسط هزینه تصافات جرحی حدود ۴۵ میلیون تومان و متوسط هزینه تصادفات خسارتی نیز حدود دو میلیون تومان است. شدت یک تصادف فوتی نزدیک به هزار برابر و تصادف جرحی حدود ۲۵ برابر تصادفات خسارتی برآورد شده است. تصادفات رانندگی با فراهم شدن شرایط رفاهی در جامعه، هزینه­ های بیشتری را به جامعه تحمیل می­ کند(۶۶).
در سال ۱۳۸۶، هزینه مجموع تصادفات درون و برون­شهری ۱۸ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بوده است. هزینه تصادفات کشور در این سال از کل تولید ناخالص داخلی بیش از ۵۰ درصد کشورهای جهان نظیر غنا، اردن، بحرین و… بیشتر بوده است. همچنین هر خانواده ایرانی در سال ۱۳۸۶ به طور متوسط حدود یک‌ میلیون تومان بابت تصادفات ترافیکی هزینه متحمل شده(۶۷). که این میزان، ۶.۲۳ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور بوده است. با توجه به نرخ رشد ۶.۷ درصدی تولید ناخالص داخلی در همین سال، نتیجه ­گیری می­ شود هزینه تصادفات رشد تولید ناخالص داخلی را از بین می­برد. همچنین بر اساس آمار وزارت بهداشت، حوادث رانندگی دومین عامل فوت و اولین عامل عمر از دست رفته در ایران است (در آمار جهانی رده نهم) و ۶۰ درصد از حوادث منجر به جرح و فوت به حوادث رانندگی تعلق دارد؛ در حالی­که در آمار جهانی این رقم ۲۵ درصد است (۶۸).