تکالیف: شناسایی افکار خودآیند وثبت آنها در برگه ی A-B-C، دسته بندی عقاید و نوشتن بدترین A-B-C روزانه.
جلسه ی سوم
آشنایی با بنیادهای پیامدهای رفتاری، آموزش ماهیت طرحواره ها (باورهای اصلی، طرحواره ها، نگرش های ناکارآمد) و ارتباط بین طرحواره ها و افکار خودآیند و همچنین شناسایی طرحواره ها با بهره گرفتن از روش پیکان عمودی^[۱۵۵].
تکالیف: مرور تکالیف جلسه ی دوم، تمرین تزریق فکر، ادامه نوشتن A-B-C های روزانه، نوشتن پیامدهای رفتاری A-B-C های تکمیل شده و رسم پیکان عمودی برای دومورد از آنها.

جلسه ی چهارم

1. 1. کار روی پیکان عمودی و حل مشکلاتی که اعضای گروه در به کار بستن روش پیکان عمودی به منظور شناسایی طرحواره های منفی خود با آن روبرو می شوند.

1. 1. توانا ساختن شرکت کنندگان در شناسایی ده نوع طرحواره ی منفی متداول و قرار دادن باورهای خود در این ده طبقه.

تکالیف: مرور تکالیف جلسه ی قبل، آموزش دسته بندی باورها.
جلسه ی پنجم
دستیابی شرکت کنندگان به تصویر واضح تری از چگونگی ارتباط و تناسب باورهای منفی با یکدیگر، تنظیم فهرست باورهای منفی، رسم نقشه های شناختی از چگونگی ارتباط باورهای منفی با یکدیگر و رتبه بندی آنها.
تکالیف: مرور تکالیف جلسه ی قبل، تهیه ی فهرست اصلی باورها و علت دوام باورهای منفی، استفاده از رتبه بندی واحدهای ناراحتی ذهنی، ادامه ی ترسیم پیکان عمودی و دسته بندی باورها و درجه بندی هر باور روی مقیاس واحدهای ناراحتی ذهنی.
جلسه ی ششم
پذیرش این نکته که باورها تغییرپذیرند و این امکان وجود دارد که افراد بتوانند باورهایشان را مورد تجدید نظرقرار دهند.
تکالیف: تکمیل فهرست اصلی باورها و تحلیل عینی باورهایی که تاکنون شناسایی شده اند.
جلسه ی هفتم
درک این نکته که باورها از نظر سودمندی متفاوتند و آنها را می توان براساس معیارهایی، ارزشیابی کرد.
تکالیف: شناخت باورهای مشکل زای خود و ارزشیابی آنها، تصمیم گیری در مورد نگهداری یا کنار گذاشتن آنها.
جلسه ی هشتم
یادگیری کاربرد تحلیل منطقی در مورد باورهای خود.
تکالیف: تکمیل تحلیل منطقی تمامی طرحواره های شرطی و قطعی.
جلسه ی نهم
دستیابی شرکت کنندگان به مفهوم باور مخالف.
تکالیف: تهیه ی سلسله مراتب موقعیت های مرتبط با باورهای اصلی، تهیه ی عبارت های مخالف با باورهای منفی خود، یافتن باورهای مخالف خود، تهیه ی کارتی که یک طرف آن باورهای اصلی و طرف دیگرآن باورهای منفی نوشته شده باشد.
جلسه ی دهم
در این جلسه دو حوزه ی محتوایی تغییر ادارکی و بازداری قشری اختیاری مورد توجه قرار می گیرد.
تکالیف: بررسی تکالیف جلسه ی قبل، آموزش تغییر ادراکی به وسیله ی ارائه ی تصاویر مبهم و تمرین آن، تمرین بازداری قشری انجام روزانه بازداری قشری اختیاری یا تغییر ادراکی.
جلسه ی یازدهم
یادگیری روش تنبیه خود و خودپاداش دهی.
تکالیف: مرور تکالیف جلسه ی قبل، تمرین روش تنبیه خود – خودپاداش دهی برای تغییر تفکر، مرور باورهای مخالف، تمرین خیال پردازی، تکمیل طرح نگهدارنده ی خود.
جلسه ی دوازدهم
بررسی طرح های شرکت کنندگان برای نگهداری اهداف درمان و اخذ بازخورد از آنها درباره ی برنامه ی درمانی.
در این برنامه درمانی از دو روانشناس بالینی با مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا که آشنایی قبلی با گروه درمانی شناختی داشته باشند استفاده خواهد گردید و طول مدت هر جلسه به طور میانگین ۶۰ دقیقه خواهد شد.
۵-۳ ابزار پژوهش
پرسشنامه سلامت عمومی: پرسشنامه سلامت عمومی یک پرسشنامه سرندی مبتی بر روش خود گزارش دهی است که در مجموعه بالینی با هدف ردیابی کسانی که دارای یک اختلال روانی هستند ، مورد استفاده قرار می گیرد (گلدبرگ، ۱۹۷۲؛ به نقل از فتحی آشیانی، ۱۳۸۹).
پرسشنامه سلامت عمومی را می توان به عنوان مجموعه پرسش هایی در نظر گرفت که از پایین ترین سطوح نشانه های مشترک مرضی که در اختلالهای مختلف روانی وجود دارد، تشکیل شده است و بدین ترتیب می تواند بیماران روانی را به عنوان یک طبقه کلی از آنهایی که خود را سالم می پندارند، متمایز کند. بنابراین، هدف این پرسشنامه دستیابی به یک تشخیص خاص در سلسله مراتب بیماری های روانی نیست، بلکه منظور اصلی آن، ایجاد تمایز بین بیماری روانی وسلامت است (دادستان ،۱۳۸۷).
پرسش نامه سلامت عمومی چهار مقیاس فرعی را در برمی گیرد که بدین شرح است:
الف) نشان های جسمانی: ۷ ماده را به خود اختصاص می دهد سردرد، احساس ضعف و سستی، احساس نیاز به داروهای تقویتی و احساس داغی یا سردی در بدن را مورد بررسی قرار می دهد.
ب) علائم اضطراب: ۷ ماده را به خود اختصاص می دهد. اضطراب، بیخوابی، تحت فشار بودن و عصبانیت و دلشوره را مورد بررسی قرار می دهد.
ج) اختلال در کنش اجتماعی: ۷ ماده را به خود اختصاص می دهد. توانایی فرد در انجام کارهای روزمره، احساس رضایت در انجام وظایف، احساس مفید بودن، قدرت یادگیری و لذت از فعالیتهای روزمره زندگی را بررسی می کند.
د)علائم افسردگی: ۷ ماده را به خود اختصاص می دهد. احساس بی ارزشی، ناامیدی، احساس بی ارزشی بودن زندگی، افکار خودکشی و آرزوی مردن و ناتوانائی در انجام کارها ( گلدبرگ و هیلر، ۱۹۹۹).
۶-۳ روایی و پایایی آزمون
پایایی پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی در فرهنگ‌های مختلف تایید شده است. برای مثال، شیمجی^[۱۵۶]، مینو^[۱۵۷]، تیسودا (۲۰۰۰) با انجام این پرسشنامه برروی کارمندان ژاپنی ضریب پایانی (آلفای کرونباخ،۹۰/۰)، را برای این پرسشنامه گزارش کردند. چونگ^[۱۵۸] و اسپیرز^[۱۵۹] (۱۹۹۴) ضریب پایانی این پرسشنامه را در گروه کامبوج‌های ساکن نیوزلند، به کمک روش بازآزمایی با فاصله زمانی ۲ تا ۴ هفته و با بهره گرفتن از فرمول ضریب همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن به میزان ۵۵/۰ برآورد نمودند و ضریب هماهنگی درونی این پرسشنامه را با روش نمره‌گذاری لیکرت به میزان ۸۵/۰ گزارش کردند (به نقل از قاسمی، ۱۳۸۸). هومن (۱۳۷۶) در هنجاریابی پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی در ایران، هماهنگی درونی این پرسشنامه را با بهره گرفتن از ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس‌های فرعی، به ترتیب ۸۵/۰، ۸۷/۰، ۷۹/۰ و ۹۱/۰ گزارش نمود و برای کل مقیاس که نشان‌دهنده سلامت عمومی است، برابر با ۸۵/۰ برآورد کرده است.
گلدبرگ و بلک‌ ول^[۱۶۰] (۱۹۷۲) با بهره گرفتن از یک چک لیست مصاحبه بالینی در مورد ۲۰۰ نفر از بیماران بخش جراحی در انگلستان، به این نتیجه رسیدند که بیش از ۹۰% گروه نمونه توسط پرسشنامه به درستی به عنوان بیمار و سالم طبقه‌بندی می‌شوند. به علاوه ضریب همبستگی بین نمرات پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ سؤالی را با نتیجه ارزیابی بالینی شدت اختلالات ۸۰/۰ گزارش نمودند. همچنین حساسیت و ویژگی آن به ترتیب ۸۴/۰ و ۸۲/۰ گزارش نمودند.
گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۶) همبستگی بین داده‌های حاصل از اجرای دو پرسشنامه سلامت عمومی و فهرست علایم روانی، روی ۲۲۴ آزمودنی را به میزان ۷۸/۰ گزارش نمودند. پالاهنگ در سال (۱۳۷۹) در هنجاریابی پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی برروی ۶۱۹ نفر از ساکنان بالاتر از ۱۵ سال شهر کاشان، با روش نمره‌گذاری لیکرت، ضریب آلفای کرونباخ ۸۲/۰ برای مردان و ۸۱/۰ برای زنان گزارش نموده است.
ضریب پایایی پرسش نامه مذکور برای بررسی همسانی درونی سوالات آزمون (آلفای کرونباخ) در این پژوهش محاسبه شد و عدد ۷۶/. بدست آمد. همچنین آلفای کرونبخ برای زیرمقیاسهای پرسشنامه سلامت عمومی نیز محاسبه شد که برای علائم جسمانی عدد۷۶/۰، برای علائم اضطراب عدد ۶۶/۰، برای کارکرد اجتماعی ۷۲/۰ و برای اضطراب هم ۵۵/۰ بدست آمد.
۷-۳ نمره گذاری آزمون
این آزمون به صورت خودسنجی انجام میگیرد. تحصیلات لازم برای اجرا به صورت خودسنجی دارا بودن مدرک اول راهنمایی است و در غیر اینصورت توسط مصاحبه گر اجرا می شود. پرسشها بر حسب نمره گذاری دو نمایی (۰-۰-۱-۱) نمره دهی می شوند که دو پاسخ سمت امتیاز صفر و دو پاسخ بعدی ۱ امتیاز تعلق می گیرد. در این آزمون برای هر فرد ۵ نمره بدست می آید که ۴ نمره مربوط به مقیاسهای فرعی و یک نمره هم از مجموع نمرات خرده مقیاسها بدست می آید که نمره کلی است و این در آزمون پرسش نامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی می باشد.
روش نمره گذاری پرسش نامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی بدین ترتیب است که از گزینه الف تا د نمره ۰،۱،۲،۳ تعلق می گیرد در نتیجه نمره هر فرد در هریک از خرده مقیاسها از ۰ تا ۲۱ و درکل از ۰ تا ۸۴ است. نمرات هر مقیاس به طور جداگانه محاسبه و پس از آن نمرات مقیاسها با هم جمع و نمره کلی بدست میاید.نتیجه گیری و تفسیر :آزمون پرسشنامه سلامت عمومی یکی از قویترین آزمون ها برای غربالگری افراد سالم و بیمار می باشد. که اجرای آن آسان می باشد. در تفسیر این آزمون می توان گفت اگر درهرمقیاس فردی نمره فرد از ۱۷ بالا باشد و در مقیاس کلی نمره از ۴۱ بالا باشد وخامت وضع آزمودنی را نشان میدهد.
۸-۳ توصیف ابعاد پرسشنامه سلامت عمومیی ۲۸ سوالی