۳۰ متر

در طراحی این باند نقطه پیک انعکاس نور سبز در محدوده طیف مرئی در نظر گرفته‌شده است. این محدوده در بین دو محدوده جذب کلروفیل در گیاهان قرارگرفته است.

باند ۳(قرمز)

۶۹/۰-۶۳/۰

۳۰ متر

این باند برای تشخیص گیاهان از یکدیگر اهمیت فراوانی دارد. محدوده مذکور که دریکی از محدوده‌های جذب کلروفیل قرارگرفته است. برای شناسایی مناطق پوشش گیاهی از مناطق عاری از پوشش نباتی و نیز برای شناسایی گونه‌های مختلف گیاهی بکار می‌رود.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

باند ۴(مادون‌قرمز نزدیک)

۹/۰-۷۵/۰

۳۰ متر

از داده‌های این باند در جهت تخمین مقادیر پوشش گیاهی بهره‌برداری می‌شود. علاوه بر این از بررسی داده‌های این باند می‌توان در تمایز خاک بایر از مزارع یا آب از خاک استفاده کرد.

باند ۵ (مادون‌قرمز میانی)

۷۵/۱-۵۵/۱

۳۰ متر

داده‌های این باند برای شناسایی انواع غلات از یکدیگر، مقادیر رطوبت موجود در مزارع و نیز رطوبت خاک به کار. رفته می‌شود.

باند ۶ (مادون‌قرمز حرارتی)

۵/۱۲-۴/۱۰

۶۰ متر

این باند با قرار گرفتن در محدوده مادون‌قرمز حرارتی می‌تواند برای شناسایی انواع گیاهان و طبقه‌بندی آن‌ها به‌کاربرده شود. همچنین در تجزیه‌وتحلیل کمبودهای گیاهی از قبیل کم‌آبی، امراض و مقادیر رطوبت خاک می‌تواند مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

باند ۷(مادون‌قرمز نزدیک)

۳۵/۲-۰۸/۲

۳۰ متر

از داده‌های این محدوده طیفی در شناسایی ویژگی‌ها و تفاوت جنس خاک و سنگ‌ها استفاده می‌شود.

باند ۸ (پانکروماتیک)

۹/۰-۵۲/۰

۱۵ متر

–

۴-۸- پردازش تصاویر ماهواره‌ای
پس از گردآوری تصاویر، پردازش تصاویر در طی دو مرحله پیش‌پردازش و پردازش تصاویر انجام می‌شود که مرحله پیش‌پردازش شامل ایجاد فایل ترکیبی، تصحیحات هندسی، تصحیحات رادیومتریکی، تصحیح خطای اتمسفر و حذف خطاهای سنسورهای سنجنده و… می‌باشد. البته بسته به نوع سنجنده و سطح پردازش تصویر دریافتی، برخی از این خطاها قبلا در تصویر دریافتی تصحیح‌شده‌اند که هر یک مختصرا توضیح داده می‌شود.
۴-۸-۱- تصحیحات هندسی
معمولا تصاویر رقومی دارای انحراف‌هایی هستند بطوریکه این‌گونه تصاویر نمی‌توانند به‌عنوان نقشه مورداستفاده قرار گیرند منظور از تصحیح هندسی جبران انحراف‌هاست به‌نحوی‌که شکل تصحیح‌شده قابلیت انطباق با نقشه را داشته باشد. (علوی پناه، ۱۳۸۲).
این انحرافات معمولا به دلیل تغییرات طول جغرافیایی، وضعیت و سرعت سکوی سنجنده، انحنای زمین، جابه‌جایی و خطی بودن مسیر حرکت زاویه دید لحظه‌ای سنجنده و انکسارات جوی پیش می‌آید. لذا برای انطباق این تصویر با نقشه معمولا در فرایند تصحیحات هندسی دو نوع تصحیح بر روی تصاویر رقومی ماهواره‌ای اعمال می‌شود که عبارت‌اند از:
۱- تصحیحات سیستماتیک
۲- تصحیحات غیر سیستماتیک
تصحیحات سیستماتیک به دلیل ثابت بودن تغییرات قبل از آنکه در دست کاربران قرار گیرد اعمال می‌شود اما تصحیحات غیر سیستماتیک قبل از استفاده بر روی تصاویر اعمال می‌گردد. در این تحقیق تصحیحات انجام‌گرفته شامل زمین مرجع کردن است که در زیر به‌طور مختصر به آن اشاره می‌شود.
۴-۸-۲- زمین مرجع نمودن تصویر
هر پیکسل در تصویر خام دارای مختصاتی است که با شماره سطر و ستون نشان داده می‌شود و در فرایند زمین مرجع نمودن، سعی می‌شود که علاوه بر این مختصات، مختصات جغرافیایی هر پیکسل نیز برای آن تعریف می‌شود تا بی‌نظمی‌های سیستماتیک و غیر سیستماتیک ناشناخته (X,Y) در سطح زمین تصحیح گردد. برای این کار نقاط کنترل زمینی (نقشه‌ای) با پراکنش مناسب جمع‌ آوری می‌شود. نقاط کنترل زمینی موقعیت‌های زمینی شناخته‌شده‌ای هستند که بر روی تصویر رقومی کاملا قابل‌تشخیص می‌باشند. برای دستیابی به نتیجه مطلوب و خطای کمتر در زمین مرجع نمودن تصویر، به هنگام جمع‌ آوری نقاط بایستی سعی نمود که تا حد امکان از پدیده‌های قابل‌تشخیص نظیر تقاطع جاده‌ها و پل‌ها برای جمع‌ آوری نقاط کنترل استفاده شود.
در فرایند زمین مرجع کردن از مختصات تصویری استفاده می‌شود تا مختصات جغرافیایی بر روی تصویر خام وارد گردند. برای این کار نقاط کنترل متعددی برحسب مختصاتشان (شماره ستون و ردیف) یا طول و UTM روی تصویر خام یا تصحیح‌نشده و برحسب مختصاتشان (مختصات عرض جغرافیایی) تعیین می‌شوند. سپس این مقادیر به حداقل مربعات رگرسیون تبدیل می‌شود تا ضرایبی برای دو معادله تبدیل مختصات تعیین شود. به این طریق می‌توان بین مختصات تصویر تصحیح‌شده (نقشه) و مختصات تصویر تصحیح‌نشده (خام) رابطه متقابل ایجاد کرد. در مرحله بعدی با تعیین ضرایب این معادلات، می‌توان مختصات تصویر خام را برای هر یک از موقعیت‌ها روی نقشه برآورد نمود.
مراحل این کار را به‌صورت زیر می‌توان بیان نمود: