جمع هزینه­ های ورزشی

۹۳۵

۱۰۱۹

۱۲۶۳

۱۵۹۱

منبع: ورزش در اسکاتلند، ۲۰۰۷
در برخی از کشورها، از جمله انگلستان و نیوزلند به دلیل اهمیت و محبوبیت ورزش، رشد هزینه­ های ورزشی خانوار حتی به نسبت رشد اقتصادی این کشورها بیشتر گزارش شده است، که حاکی از این است که ورزش یک کالای لوکس است و هر قدر که درآمد افزایش یابد هزینه­ های ورزشی با سرعت بیشتری افزایش می­یابد (ساندرسون، ۲۰۰۲). همچنین در آفریقای جنوبی رشد اقتصادی در سال ۱۹۹۹ نسبت به سال ۱۹۹۷، ۱۲ درصد بوده در حالی که رشد صنعت ورزش در طی همین سال­ها ۱۵ درصد گزارش شده است (صنعت ورزش در آفریقای جنوبی، ۲۰۰۵).
تأثیر صنعت ورزش بر صادرات و واردات
از دیگر فواید ورزش اقتصادی ورزش، تأثیر این صنعت بر مبادلات خارجی کشورهاست که موجب شده سهم این صنعت از تجارت جهانی به ۲٫۵ درصد برسد (گزارش مرکز پژوهش­های مجلس، ۱۳۸۹). اقتصاد رو به رشد کشورهایی مثل آمریکا شرایط بسیار خوبی را برای صنعت و تجارت ورزشی ایجاد کرده است. هرچند واردات و صادرات ورزشی سهم ناچیز ۰٫۰۴ تا ۰٫۲ درصد از GDP کشورها را به خود اختصاص داده است، با این حال میزان مبادلات بین ­المللی کالاهای ورزشی هر کشور با میزان توسعه ورزش و صنعت آن کشور تناسب دارد. مطالعات انجام شده در سال ۱۹۹۹ حاکی از آن است که بزرگترین بازار تجهیزات ورزشی جهان با ۳۷٫۵۴ میلیارد دلار مختص کشور آمریکاست. همچنین ارزش جهانی تجهیزات ورزشی در سال ۱۹۹۷ حدود ۹۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است که نسبت به سال ۱۹۹۶ حدود ۵ درصد رشد داشته است. این در حالی است که ۱۰ کشور پیشرفته بیش از ۸۰ درصد بازار جهانی و ۷۵ درصد تجارت بین ­المللی این صنعت را از آن خود کرده است (همان).

اشتغال
ایجاد فرصت­های شغلی از مهم­ترین اثرات اقتصادی صنایع مختلف به شمار می ­آید. رشد فرصت­های شغلی در صنعت ورزش نیز با همه­گیر شدن ورزش در بین جوامع مختلف ارتباط دارد ورزش یکی از حیطه­های پر رونق اقتصادی برای ایجاد اشتغال بوده است (سازمان تربیت بدنی، ۱۳۸۴). رشد تصاعدی صنعت ورزش، موجب ایجاد فرصت­های شغلی ورزشی در بخش­های مختلف همچون آموزش، تولید پوشاک، کفش و تجهیزات ورزشی، ساخت اماکن و تسهیلات، شبکه ­های رسانه­ای، ورزش­ها و لیگ­های حرفه­ای شده است. بر اساس اطلاعات موجود، صنعت ورزش ۶۰ تا ۸۰ میلیون شاغل در سراسر جهان دارد (چان، ۲۰۰۹).
شاغلین ورزش به دو گروه شاغلین رسمی و داوطلب تقسیم می­شوند. داوطلب به فردی اطلاق می­ شود که وقت آزاد خود را با حقوق ناچیزی یا بدون دریافت حقوق در اختیار بخش­های ورزشی مانند امور دفتری، مربیگری، داوری و برگزاری مسابقات ورزشی قرار می­دهد. در برخی از کشورهای پیشرفته، تعداد داوطلبان نسبت به شاغلین بخش ورزشی بطور چشمگیری بیشتر است که علت آن به جنبه­ های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه برمی­گردد. در ایران شاغلین ورزشی ۱٫۰۷ درصد کل شاغلین می­باشد (گزارش مرکز پژوهش­های مجلس، ۱۳۸۹).

بنا به بررسی­های به انجام شده توسط اتاق بازرگانی اتریش از هر نه شغل در اتریش یک شغل در ارتباط مستقیم با ورزش قرار دارد. تعداد شاغلین در ورزش در سال ۲۰۰۹ با توجه به تعریف­های متفاوت از ورزش به شرح جدول (۲-۸) می­باشد.
تعداد شاغلین در ورزش اتریش با توجه به تعریف­های مختلف از ورزش

تعداد شاغلین

درصد از کل اشتغال

ورزش در مفهوم آماری اقتصادی (فعالیت تأسیسات ورزشی و سایر خدمات ورزشی)

۱۶۲۰۰

۰٫۴۲

ورزش در مفهومی دقیق­تر (کلیه وسایل لازم جهت انجام فعالیت های ورزشی: تولید و تجارت وسایل و دستگاه های ورزشی)

۱۱۵۴۰۰

۳٫۰۲

ورزش در معنایی وسیع تر (کلیه کالاها و خدمات ورزشی)

۳۳۴۰۰۰

۸٫۷۵